Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Δ.Καραγεωργίου: EU Πολιτική- Πολιτικές

Το απόγευμα μετά τη ΓΣ PGEU στις Βρυξέλλες (18/11) έτυχε να συναντήσω την Γαλλίδα Ευρωβουλευτή (PSE) κα.Grosettete, παλιά γνώριμη, αείποτε υπερασπίστρια των φαρμακευτικών θεμάτων και των φαρμακείων. Σε μικρή συνομιλία χωρίς περιστροφές μου είπε ότι οι διαδικασίες επιχειρηματικών απελευθερώσεων όπου υπάρχουν ακόμα περιορισμοί θα επιταχυνθούν. Και η ίδια πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξει ''αέρας'' στην εσωτερική αγορά (Single Market) ώστε να μπορέσουν να απορροφηθούν τεράστια κεφάλαια και να κατευθυνθούν σε επενδύσεις και δουλειές.




Μου ανέφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που το άκουσε σε μια συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου. '' Η αποτυχία μιας επιχείρησης στις ΗΠΑ φαίνεται σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό ενώ στην ΕΕ, συχνά την αντιμετωπίζουμε σκληρά σαν κάτι αποτρόπαιο και πατάξιμο''. Η Commission  θέλει αυτό να το αλλάξει άμεσα αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ φιλόδοξοι,είπε.

Την άλλη μέρα στο αεροδρόμιο συνάντησα τον Έλληνα Ευρωβουλευτή κ.Κύρτσο(ΡΡΕ) που πήγαινε μαζί με ομάδα συναδέλφων του στη Φρανκφούρτη, καλεσμένοι σε γεύμα εργασίας από την ΕΚΤ και μεγάλους Ευρωπαίους τραπεζίτες. Μου είπε τα ίδια περίπου όπως και η κα.Grosettete. ''Πρέπει γρήγορα να απορροφηθούν κεφάλαια από την επιχειρηματικότητα, τις καινοτομίες και τις startup επιχειρήσεις. Να φτιαχτεί ένα νέο οικονομικό ευέλικτο περιβάλλον που να αντέχει επί ίσοις όροις στον διεθνή ανταγωνισμό κι όχι μόνο στο ΤΤΙΡ. Γιατί παντού υπάρχουν φοβίες και φαντάσματα του παρελθόντος?'', αναρωτήθηκε. Κι όταν τον ρώτησα για την Ελλάδα...ανακοινώθηκε η πτήση του.

Το γενικότερο κλίμα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων είναι στις Βρυξέλλες ενθαρρυντικό και μπράβο στους Έλληνες συναδέλφους που κατάφεραν να κρατήσουν ένα υποχρεωτικό 20% συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρείας που είναι Limited Liability Company (ΕΠΕ) ενώ κράτησαν τα πληθυσμιακά κριτήρια ίδρυσης. Περιμένανε πλήρη απελευθέρωση και ΑΕ. Μάλιστα σημειώνουν ότι αύτο το 20% μας γεμίζει ευθύνη καλής γνώσης του Εταιρικού Δικαίου και απόκτηση επιχειρηματικής ευελιξίας και το θεωρούν πολύ καλό για τον κλάδο. Επειδή όμως άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα τα δικά μας, εκείνο που πρέπει να αποφευχθεί είναι ο πανικός της πρώτης στιγμής.

Κατ'αρχήν, απαιτείται καλή γνώση του περιβάλλοντος. Ζούμε το τέλος της Ευρώπης του Maastricht. Θεωρητικά ήταν μια εξισορροπημένη διανομή χρημάτων. Σήμερα όμως βλέπουμε ότι οι σταθεροποιητικοί μηχανισμοί αυτής της Ευρώπης ούτε αρκετοί ήταν ούτε επαρκείς. Είναι ορατός ο τεράστιος κίνδυνος μετακίνησης του σημείου ισορροπίας των συμφωνιών της ΕΕ. Αυτό τρομάζει τόσο τους πολιτικούς όσο και τους επιχειρηματίες. Τα προηγούμενα χρόνια δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε βαθύτερες αλλαγές. Προτιμούσαν να τρώνε την ''εύκολη πλευρά του κέικ''. Δηλαδή τα πακέτα χρηματοδοτήσεων να απορροφώνται χωρίς καμία μεταρρύθμιση και να ευνοούνται οι πάντες από τα πολύ χαμηλά επιτόκια του Euro.

H Eλλάδα επιβίωσε μέσα σ' αυτήν την Ευρώπη χωρίς καμιά ταυτότητα χωρίς καμία εξειδίκευση και εύκολα δέχθηκε την κατάργηση κάθε ιδιαίτερης αγοράς που είχε μαζί με τις άλλες χώρες του Ευρωπαικού Νόμου. Τώρα έρχεται η μεγάλη απαίτηση ενός ολοκληρωτικού και βίαιου μετασχηματισμού. Ευρύτερου ακόμα κι από αυτούς που περιγράφουν οι συμφωνίες της ΕΕ. Το μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου αρνείται να κατανοήσει και να υποβοηθήσει τις γρήγορες αλλαγές. Ο καθένας θα πρέπει να εγκαταλείψει τις προηγούμενες θέσεις του καιι προοπτικές του. Ο καθένας, είναι οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνδικαλιστές και κάθε είδος προστατευμένης ή ευνοούμενης ομάδας. Απλώς η ροή των προσφύγων δείχνει τη μεγάλη αδυναμία της Ευρωπαικής υπερδομής και κάνει να ξεσπά κάθε φοβία εναντίον κάθετι που θα μπορούσε να διαταράξει την νιρβάνα των συμφωνιών.

Σήμερα εξ απορρήτων λειτουργούν 20 διαφορετικές επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου που μελετούν τα επιμέρους των συζητήσεων για το ΤΤΙΡ. Αυτοί όλοι διατείνονται ως γνήσιοι πολιτικάντηδες ότι αγωνίζονται για να κρατήσουν τις Ευρωπαικές αξίες. Ευνοούν τον παλιό ωραίο κόσμο της ΕΕ που χάνεται τη στιγμή που ήδη γνωρίζουν ότι όταν έρθει η συμφωνία ΤΤΙΡ δε θα έχουν δικαίωμα τροπολογιών θα πρέπει απλά να ψηφίσουν με ένα ''ναι'' ή ''όχι'', επειδή όλες οι τροπολογίες συζητιώνται τώρα στους κύκλους διαπραγμάτευσης. Πράγματι αγωνίζονται με το δέλεαρ των επενδυτικών προγραμμάτων των funds...

Στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου της προπερασμένης Πέμπτης αμυλόνταν σε γλυκά λόγια και προτάσεις για την ενδυνάμωση της  Single Market. Ήταν ο θρίαμβος της Πολωνής Επιτρόπου για τις επιχειρήσεις, την βιομηχανία, και την εσωτερική αγορά. Κάτι σαν μανιφέστο ήταν η αναφορά της στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. '' Τις χρειαζόμαστε σαν βάση της αγοράς σε τοπικό επίπεδο. Τις χρειαζόμαστε σε Cross Border δρασηριότητες''. Τώρα πώς μικρές επιχειρήσεις θα έχουν Cross Border επεκτάσεις και θα είναι μικρές μένει να απαντηθεί.

'' Τα φαρμακεία είναι μέρος της οικονομίας''. Ο απερχόμενος πρόεδρος του PGEU το έκανε σύνθήμα του. Είμαστε απέναντι στο μονοπώλιο που χτίζει το μεγάλο χονδρεμπορικό κεφάλαιο δηλώνει η πρόεδρος της FEDERFARMA. Και στους δυο η απάντηση των Ευρωπαικών κομμάτων με προεξάρχουσα αυτής των Πράσινων (GPE) Ska Keller είναι η έκφραση αγωνίας για τη μέγιστη προσβασιμότητα των Ευρωπαίων πολιτών στις υψηλού επιπέδου φαρμακευτικές υπηρεσίες. Έχουν ήδη δημιουργήσει (και υποβοηθούνται από το PGEU) μια ολόκληρη βιβλιοθήκη ενδείξεων για τις φαρμακευτικές υπηρεσίες, απ' όλα τα Μέλη-Κράτη. Ο φαρμακοποιός οφείλει να είναι αναβαθμισμένος στο ρόλο της ποιοτικής παροχής υπηρεσιών και πλήρως ενταγμένος σ΄ένα φαρμακείο που επίσης να μπορεί να στέκεται στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Οι πολιτικοί της ΕΕ φαίνεται ότι είναι σε θέση να ελέγξουν τη δημιουργία καρτέλ και δε συμμερίζονται εύκολα την αγωνία του προέδρου του ΠΦΣ κ.Κώστα Λουράντου που έτσι κι αλλιώς έχει φθάσει στις έδρες τους. Μάλιστα απαντούν έμμεσα κι όχι επίσημα με την υπόθεση (ECJ) Ευρωπαικού Δικαστηρίου που παρενέβη σε σημεία της εμπορικής συμφωνίας ΗΠΑ-Ασίας και αφορούν επενδύσεις στην ΕΕ για την αποτροπή δημιουργίας καρτέλ αλλά και στην καινούργια συγχώνευση ανάμεσα στην Walgreens-Boots-Alliance και την Rite Aid στις ΗΠΑ που βρίσκεται στην αντι-trust αναζήτηση εκεί. Καθόλου πειστικά τα παραπάνω αν κρίνει κανείς ότι η δημιουργία του νέου κολοσσού στις ΗΠΑ είναι το αποτέλεσμα της Affordable Care Act του κ.Ομπάμα που επιτρέπει στους ''εμπνευσμένους'' παραγωγούς φαρμάκων, τους ασφαλιστές και άλλους φορείς φαρμακευτικών υπηρεσιών να συνδυάζονται προκειμένου να κρατήσουν χαμηλά τα κόστη.

Απέναντι σε όλα αυτά, μπορούμε να κρατήσουμε αμυντική θέση?

Η απάντηση είναι αυτονόητη. Ούτε όμως και να ακολουθήσουμε μοιρολατρικά το σαρωτικό ρεύμα. Πρέπει να δείξουμε και να δώσουμε κάτι νέο κάτι καινοτόμο. Τις φαρμακευτικές υπηρεσίες όχι μόνο με την οικονομική τους έννοια όπως το λέει ο πρόεδρος του PGEU αλλά με την αλλαγή προφίλ όλου του επαγγέλματος.


 Εμείς στηρίζουμε την Αρχή της Επικουρικότητας κκ. πολιτικοί και αυτή δεν ανατρέπεται επειδή η διαφορετικότητα των μικρών δημιουργεί διάσπαση στην αγορά που ευαγγελίζεσθε(fragmented market). Η προσβασιμότητα του κόσμου είναι πρώτα δικό σας μέλημα να επισυμβεί και δικό μας να την διατήρησουμε και να την ελέγχουμε.

Όσο γα την Ελλάδα. Ποιές φαρμακευτικές υπηρεσίες θα διδάξουν ποιά Ελληνικά Πανεπιστήμια σε ποιά φαρμακεία θα παρέχονται όσο υφίσταται ο νόμος Γεωργιάδη, από ποιά Αρχή θα πιστοποιούνται και θα ελέγχονται όσο ο ΠΦΣ είναι απ' έξω, με ποιά e-Health και ασφάλεια δεδομένων θα λειτουργήσουν(αυτήν της ΗΔΙΚΑ?Ελάτε τώρα) πώς και ποιός θα τις πληρώνει για να είναι βιώσιμες. Με ποιά metrics?Με ποιά records αφού και πάλι ο ΠΦΣ είναι απ' έξω? Και όλα αυτά υπό το καθεστώς άμεσης, βίαιης αλλαγής λόγω μνημονίου και σιωπηλά παρακαλώ για να μην σκιαχτεί ο κ.Μπασκόζος που νομίζει ότι οι φαρμακευτικές υπηρεσίες μειώνουν την ιατρική του, ιδίως αν είναι μέρος της ΠΦΥ ... καλύτερα να πηγαίνω αναγγέλθηκε η πτήση μου.

                                                                           Δημήτρης Καραγεωργίου

Υ.Γ. 1. Την ΓΣ PGEU παρακολούθησα με δικά μου έξοδα για να μην επιβαρυνθεί ο ΠΦΣ και γιατί ... ''είναι προσωπική υπόθεση''.

2. Το European Economic Semester, όργανο οικονομικού ελέγχου της Commission έστειλε συστάσεις στην Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία γιατί αργούν σε μορφές φιλελευθεροποιήσεων στα φαρμακεία. Στη Γαλλία ετοιμάζεται νέος νόμος, η Ιταλία άργησε και η Ισπανία μένει κρυμένη πίσω από την ασπίδα της Declaration of Cordoba. H απορία μου όμως είναι για τη Γερμανία η οποία εμφανίζεται ανέγγιχτη. Tempus fugit. Δ.Κ.