Αφιερωμένο στα παπαγαλάκια ιστότοπου της συμπρωτεύουσας
Τους χαίρομαι γιατί παρά την πολυθρύλητη πολιτική βλακεία τους παραμένουν επίμονοι στην ανοησία.
Τους θαυμάζω για την αμέριστη αφοσίωση τους σε ότι πιο σκοτεινό και καταστροφικό για τον κλάδο υπήρξε.
Τους ανέχομαι μόνο και μόνο επειδή η τύχη τα έφερε να ασκούμε το ίδιο επάγγελμα.
Τα όσα αναγράφονται φυσικά αφορούν μόνο εμένα, αν ο έτερος σύμμαχος πρόεδρος του ΠΦΣ αισθάνεται ότι θίγεται και δεν τους έχει βαρεθεί ακόμα μπορεί να απαντήσει με το δικό του στυλ. Δεν συνηθίζω να κάνω κανέναν απολογισμό σαν και αυτό που...
... έκανε ο μέντορας τους το Νοέμβριο του 2013, προβλέποντας σταθερότητα του ιδιοκτησιακού, αμετακίνητα ΜΥΣΥΦΑ και μεγάλες νίκες.
Έκανα έναν απλό απολογισμό που αναφερόταν στα διοικητικά μου καθήκοντα καθώς και για το ζήτημα της ΕΤΕΣΤΑ στο οποίο η παράταξή τους φέρει βαρύτατες ευθύνες και σύντομα θα έρθει η ώρα του τελικού λογαριασμού. Το συνδικαλιστικό κίνημα των φαρμακοποιών το διέλυσαν:
· Όσοι ψήφιζαν κινητοποιήσεις στον ΠΦΣ και δεν τις εφάρμοζαν στο σύλλογό τους (Γενάρης 2012)
· Όσοι διέκοπταν κινητοποιήσεις με sms από τα προσωπικά τους τηλέφωνα υποκαθιστώντας Δ.Σ. και Γ.Σ. του ΠΦΣ (Γενάρης 2012)
· Όσοι διέκοπταν κινητοποιήσεις για να στηρίξουν την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη την οποία καταδίκασε ο Ελληνικός λαός σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις μετατρέποντας την πληρωμή των φαρμακοποιών από τις 40 στις 120 ημέρες. (Ιούνιος 2012 – Γενάρης 2014)
· Όσοι πανηγύρισαν για κατάργηση του αναδρομικού rebate και μετά από 2 ημέρες διαψεύστηκαν (Νοέμβριος 2012)
· Όσοι αποπλήρωναν δήθεν τα χρέη του ΟΠΑΔ και των ασφαλιστικών ταμείων επί μία διετία χωρίς να έχουμε εισπράξει τίποτα (2012 – 2013)
· Όσοι προκήρυξαν κινητοποιήσεις μετά την ψήφιση νομοσχεδίων από την κυβέρνηση την οποία και πολιτικά στήριζαν αλλά και μέλη του κόμματος που την σχημάτιζαν ήταν και παραμένουν (Φεβρουάριος 2012)
· Όσοι εφήρμοσαν διευρυμένο ωράριο στους συλλόγους τους 20 χρόνια πριν το σκεφτεί ο Λοβέρδος (Πανόραμα Θες/νίκης)
· Όσοι προκήρυξαν κινητοποιήσεις απεργιακές Πέμπτη – Παρασκευή και παρότρυναν τα φαρμακεία του συλλόγου τους να εργαστούν για αντάλλαγμα Σαββατοκύριακο. (Θες/νικη Φλεβάρης του 2012)
· Όσοι υποσχέθηκαν Βιετνάμ και τα έκαναν Σαγγάριο (2011-2014 η αποθέωση της ΑΕΣΠ)
· Όσοι μετέτρεψαν τις κόκκινες γραμμές σε γαλάζια μνημόνια
· Όσοι ως εκλεγμένα μέλη της διοίκησης του ΠΦΣ ανέχθηκαν το Βορίδη να τους ανακοινώνει απλά τη μείωση του ποσοστού κέρδους (Ιούνιος 2014)
· Όσοι ανακηρύχτηκαν τρομεροί συνδικαλιστές από το μεγαλύτερο φασιστοειδές νεοφιλελεύθερο υπουργίσκο από τη μεταπολίτευση έως σήμερα (Μάρτιος 2014)
· Όσοι συγκρίνουν την πληρωμή του Σεπτεμβρίου του 2012 με την πληρωμή του Σεπτεμβρίου του 2015 λησμονώντας πως το 2012 ήταν απλήρωτοι ταυτόχρονα και 5 μήνες του ΟΠΑΔ ενώ όλοι οι σύλλογοι της χώρας είχαν κάνει το μισό μήνα άρση πίστωσης και ένα 40% ολόκληρο το μήνα.
Όλοι αυτοί λησμόνησαν, όλοι αυτοί θίχτηκαν επειδή Βαλτάς και Σοφιανόπουλος δεν επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις τους για πεντάμηνες και εξάμηνες παρατάσεις πληρωμών.
Όσο για το θέμα της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα στο οποίο κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι μέλη όπως εξάλλου είναι και της Ν.Δ. Εάν η πολιτική τους άποψη είναι πως το Γενάρη στο κυβερνητικό δίλλημα που έπρεπε να απαντηθεί για τη χώρα η απάντηση ήταν Παπακώστα – Καραθάνος τότε αυτό ακριβώς δεν χρήζει σχολιασμού γιατί απλά επιβεβαιώνει τα όσα παραπάνω αναγράφηκαν.
Η ιστορία θα κάνει χρόνια να ερμηνεύσει την πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ , ως τότε πάντως και σε ότι με αφορά προσωπικά, αν ξαναγύριζα το χρόνο πίσω με τις δεδομένες συνθήκες του τότε και το τότε διαθέσιμο προσωπικό, με το ίδιο πάθος ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναστήριζα γιατί πίστευα και πιστεύω πως μόνο η αμετακίνητη στάση μιας κυβέρνησης με διακύβευμα ακόμα και έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να δώσει στη χώρα προοπτική.
Αφού όμως αυτοί οι λεβέντες ήσαν τόσο σίγουροι πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεταλλαχτεί από τον Ιανουάριο γιατί κατά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος έβγαλαν ανακοινώσεις συλλόγων που στήριζαν το κατάπτυστο ΝΑΙ και έγιναν προσκυνημένοι ΝΑΙΔΕΣ. Αφού ήσαν τόσο σίγουροι ότι ο Τσίπρας θα υπογράψει μνημόνιο, τι φοβούνταν άραγε?
Όσοι ψήφισαν ΝΑΙ δεν δικαιούνται να παραπονιούνται για κανένα ιδιοκτησιακό και για καμία πληρωμή. Όποιοι προσκυνούν το Θεό του Ευρώ ως αποκλειστική οικονομική λύση και το φασισμό της Ευρωζώνης ως μέλλον για τη χώρα μας, όσοι σύρθηκαν πίσω από τον ανεκδιήγητο Τσίπρα ψηφίζοντας μαζί του τα νέα μνημόνια, εγκαλώντας τον κιόλας ότι αργεί να τα υπογράψει, είναι καλύτερο να σιωπούν.
Αυτά τα δεδομένα παρέλαβε η νέα διοίκηση του Πανελληνίου και σε αυτά τα δεδομένα ασκείται η συνδικαλιστική μας δράση.
Κλείνοντας, θυμίζω ότι στην τελευταία απεργιακή κινητοποίηση που προκήρυξε ο ΠΦΣ και η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα από τη συνέλευση των εκλεκτόρων, ο σύλλογος του οποίου έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος , ήταν από τους ελάχιστους, για να μην πω ο μόνος, που τα μέλη του την εφάρμοσαν στο 100%, ως συνήθως. Αντιθέτως, σύλλογοι άλλοι, εκλεκτών μελών του ΔΣ, όχι μόνο δεν απέργησαν, αλλά οι πρόεδροι τους ακύρωσαν την απόφαση της ΓΣ του ΠΦΣ την οποία είχαν προηγουμένως ψηφίσει, με δικές τους προσωπικές προτάσεις στα ΔΣ των συλλόγων τους για μη συμμετοχή στην απεργία. Μην τολμώντας να πάνε ούτε σε Γ.Σ. των συλλόγων τους.
Να θυμίσω επίσης ότι ο Φ.Σ. Αχαΐας αλλά και άλλοι σύλλογοι (Αττική – Πειραιάς – Δωδεκάνησα – Ηλεία κλπ) όσες φορές έβρισκε ανεπαρκή τη δράση του Πανελληνίου Οργάνου, είχε το θάρρος αλλά και το θράσος να επιβεβαιώσει τη διαφωνία του με αποφάσεις των ΓΣ του να προχωρά σε παράταση των κινητοποιήσεων ακόμα και μόνος του. Ας το κάνουν λοιπόν μια φορά αν μπορούν και στους συλλόγους τους τα παπαγαλάκια του ιστότοπου.
Τέλος, να τους υπενθυμίσω ότι εγώ προσωπικά όπως και όλοι οι προηγούμενοι πρόεδροι του Φ.Σ. Αχαΐας παραμένουμε άμισθοι και από το σύλλογο και από τον Διανεμητικό Λογαριασμό του συλλόγου μας εμμένοντας στον συνδικαλισμό χωρίς χρηματικά ανταλλάγματα. Σε ότι με αφορά δεν βρέθηκα ποτέ στην ανάγκη να αποχωρήσω τύποις από καμία κομματική οργάνωση, όπως κάποιοι άλλοι για θεατρικούς απλά λόγους το έπραξαν, γιατί πολύ άπλα από τότε που εκπροσωπώ τον κλάδο μου δεν έχω διατελέσει μέλος κανενός κομματικού μηχανισμού.
Αν και είμαι πεπεισμένος πως το άλλο ρητό που λέει «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα» είναι από τα πλέον δυναμικά στη ζωή, να είναι σίγουροι πως αν ξανααναφερθεί το όνομα μου σε κείμενο τους θα επανέλθω με πιο συγκεκριμένα στοιχεία και δεν θα είμαι τόσο ευγενής όσο στο παραπάνω γραπτό.
Ανδρέας Σοφιανόπουλος,
Πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας,
Αντιπρόεδρος ΠΦΣ