Είναι άκρως ανησυχητικό να βαφτίζεται «δωρεάν» κάτι που...
... υπόκειται σε πλαφόν ασφαλιστικής τιμής. Τιμή δηλαδή που ο ασφαλιστικός φορέας βάζει ως ανώτατη (πλαφόν) αποζημιούμενη. Πέρα από αυτή την τιμή, ο ασφαλισμένος καλείται να πληρώσει τη διαφορά από την τσέπη του.
Το ίδιο συμβαίνει και στις ταινίες μέτρησης σακχάρου. Θεσπίζεται ανώτατη ασφαλιστική τιμή 25€ για τις 50 ταινίες. Οι γνωστότερες όμως ταινίες που κυκλοφορούν κοστίζουν 33 ευρώ. Αυτό σημαίνει λοιπόν πως αν ο ασφαλισμένος επιθυμεί να συνεχίσει να παίρνει τις ίδιες ταινίες θα πληρώνει τη διαφορά, δηλαδή 8€ παρόλο που η συμμετοχή είναι μηδενική! Τι πλήρωνε ως τώρα; Για σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ πλήρωνε το 25% του 33€, δηλαδή 8,25€. Για ΣΔ τύπου Ι όμως, δε πλήρωνε απολύτως τίποτα (αφού καλύπτονταν και τα 33€ από τον ασφαλ. φορέα). Τώρα θα κληθεί ο ασφαλισμένος να πληρώνει 8€ στο κουτί από την τσέπη του (!) αφού πλέον ο φορέας του καλύπτει μόνο τα 25€. Στη διάθεση του καθενός να κρίνει, αν αυτό μπορεί να λέγεται «δωρεάν» και αν πράγματι αλλάζει κάτι προς το καλύτερο.
Το πλαφόν δαπάνης στις ταινίες λοιπόν αρχίζει και λέγεται «ταινίες δωρεάν», η καθυστέρηση πληρωμών λέγεται «χρονοδιάγραμμα», η μείωση των παροχών υγείας λέγεται «περικοπή της σπατάλης» και ο συμβιβασμός με την άτυπη οδηγία του γιατρού λέγεται πλήρης καθολική ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Το πλαφόν δαπάνης στις ταινίες λοιπόν αρχίζει και λέγεται «ταινίες δωρεάν», η καθυστέρηση πληρωμών λέγεται «χρονοδιάγραμμα», η μείωση των παροχών υγείας λέγεται «περικοπή της σπατάλης» και ο συμβιβασμός με την άτυπη οδηγία του γιατρού λέγεται πλήρης καθολική ηλεκτρονική συνταγογράφηση.