Το ωράριο, τα ΜΗΣΥΦΑ, η αρνητική λίστα, οι ταινίες για τη μέτρηση διαβήτη και όλα όσα γράφτηκε ότι έρχονται όπως η δυναμική τιμολόγηση των γενοσήμων, τα ακριβά φάρμακα σε νέα θεώρηση(ποια άραγε?), τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ υπό κατάργηση (για το κράτος) ο ίδιος ο ΕΟΠΥΥ σε δρόμο ιδιωτικοποίησης, αποτελούν την ίδια ενότητα στο δρόμο του φιλελευθερισμού που λέγεται αύξηση της επιχειρηματικότητας στον τομέα της υγείας.
Το ερώτημα βέβαια είναι πώς μέσα σε αυτόν τον ιδιότυπο Γερμανικό καπιταλισμό-ολοκληρωτισμό μπορούν να λειτουργήσουν τα μοντέλα αυτά.
Ως γνωστόν οι 3 πυλώνες του καπιταλισμού είναι:
Α)η ιερότητα της ιδιοκτησίας των ακινήτων(εδώ το χαράτσι χτύπησε το ίδιο το κεφάλαιο)
Β)η ασφάλεια των τραπεζικών καταθέσεων(το όριο των 100.000ευρώ που μπορεί να μικραίνει συνέχεια είναι για πικρά γέλια).
Γ)η κινητικότητα των κεφαλαίων(χωρίς σχόλιο)
Και οι τρεις σαρώθηκαν και επί πλέον στον τομέα της υγείας υφίσταται πλησίστια η ταφόπλακα του μέτρου «φαρμακευτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ»
Λένε οι ελεγκτές της τρόικας. «Μπράβο σας που πιάσατε τους στόχους, αλλά για να μείνουν στα όρια που εμείς θέλουμε θα πρέπει να προχωρήσετε εκείνες τις διαρθρωτικές αλλαγές που εγγυώνται ότι οι στόχοι θα είναι διαρκώς επιτεύξιμοι. Αυτό το λένε στη γλώσσα τους maintenance and sustainability.
Ειδικά στον τομέα της υγείας όμως κάποια πράγματα δεν βγαίνουν. Επειδή οι οικονομολόγοι και οι τραπεζικοί υπάλληλοι όπως είναι οι ελεγκτές δεν καταλαβαίνουν τι θα πει «κλινικό αποτέλεσμα» ούτε κόστος αποτέλεσμα υπηρεσιών υγείας, δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί το 2012 είχαμε 700.000 περισσότερες εισόδους στα νοσοκομεία. (όπως αποκάλυψε ο καθηγητής Κυριόπουλος του ΕΣΔΥ). Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι μετά από 6 χρόνια ύφεσης σε τέτοιους ρυθμούς και με τέτοια ανεργία μιλάμε πλέον για συμπτώματα ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Όταν πριν από 2 χρόνια η madamme Lagarde αναφέρθηκε σε μια χώρα της ΕΕ που μπορεί να προσομοιάζει στη Δημοκρατία του Νίγηρα στον τομέα της υγείας είχαμε εικάσει ότι μιλούσε για την Ελλάδα. Επιβεβαιώθηκε οικτρά. Στην Ελλάδα σήμερα οι άνθρωποι αυτοκτονούν για λόγους προσβασιμότητας σε βασικές υπηρεσίες υγείας. Αλλά αυτό είναι κολάσιμο μυστικό που δεν πρέπει να λέγεται. Άλλωστε τα αποβιωτήρια που υπογράφουν οι ιατροί δεν το στοιχειοθετούν.
Άλλοι πάλι οικονομολόγοι στα πλαίσια του ΟΟΣΑ απορούν πώς μπορούν να γίνουν σωστές επενδύσεις στον τομέα της υγείας και ακόμα ΣΔΙΤ με την οροφή του ποσοστού επί του ΑΕΠ ως δαπάνη αγκυλωτική. Περί ποιας αύξησης επιχειρηματικότητας πρόκειται και για ποια φαρμακεία μιλάμε που κάνουν εφημερία (η υποχρεωτική κοινωνική συνεισφορά τους μετά το ωράριο της επιχειρηματικότητας) χωρίς φάρμακα αφού δεν μπορούν να τα αγοράσουν.
Όμως το χειρότερο από όλα είναι ότι μεγάλη μερίδα πληθυσμού νομίζει ότι είναι το βύθισμα της κρίσης που θα περάσει και όλα θα επανέλθουν όπως ήταν προ κρίσης. Υπάρχουν και άλλοι που δείχνοντας τους υπαίτιους της κρίσης πιστεύουν ότι ο δικός τους εξουσιαστής θα τα διορθώσει όταν οσονούπω όπως λένε θα έρθει στην εξουσία. Και ακόμα μερικοί βαυκαλίζονται με τα ιστορικά προηγούμενα του Κέινς και του Φρανκλίνου Ρούζβελτ για την σωτηρία των ασφαλιστικών ταμείων.
Για αυτούς τους ιστορικά κολλημένους, θα έπρεπε να βλέπουν ότι σήμερα οι ΗΠΑ ρέπουν στον Κεινσιανισμό ενώ η ΕΕ στον Friedmann. Plus η Γερμανική ιδιοτυπία που αναφέραμε. Θα έπρεπε να βλέπουν ότι τότε που η Ελλάδα απαιτείτο να έχει καλούς διαχειριστές ηγέτες είχε χαρισματικούς ενώ σήμερα που κατεξοχήν χρειάζεται χαρισματικούς για να κάνουν παιχνίδι και ένα λαό συσπειρωμένο στο ένα κουτί γάλα εβαπορέ και όχι στο πέμπτο έχει διαχειριστές και μάλιστα της κατηγορίας «All quiet in the Western Front». Αν και οι πυκνές εκδηλώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης άλλα δείχνουν.
Η τεράστια δυσκολία στα καθημάς είναι να πείσουμε τους συναδέλφους μας ότι ο σημερινός Γολγοθάς είναι δρόμος χωρίς γυρισμό. Ότι η ανάσταση ή αλλιώς η συνέχιση της επαγγελματικής μας ζωής θα είναι κάτι άλλο και μόνο ως αποτέλεσμα προσαρμογής μας στις διαρθρωτικές αλλαγές. Μια άλλη μεγάλη δυσκολία είναι να προχωρήσουνε δραστηριότητες ΣΔΙΤ επειδή είναι δύσκολο να αποβληθεί ο σοβιετικός εαυτός μας.
Ο Σεπτέμβρης και ο Οκτώβρης 2013 είναι οι κρίσιμοι μήνες των πρώτων εφαρμογών που θα συνομολογηθούν στο νέο μνημόνιο για το 2014. η θεσμοθετήσεις θα έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Τα χαμένα λεφτά του νέου φαρμακοποιού δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω, η τρομοκράτηση του φτωχού φαρμακείου «αύριο κλείνεις λόγω αδυναμίας χορήγησης φαρμάκων από τους προμηθευτές» θα συνεχίσει μέχρι το μοιραίο τέλος του. Τα μπερεκέτια της darling επαρχίας τέλειωσαν όσο και αν δεν φαίνεται ακόμα. Για τα φαρμακεία τα σφηνωμένα σε πυκνοδομημένες αστικές περιοχές όπου πλέον κατοικούν άνεργοι οι πολλές μαρκετίστικες αναλύσεις είναι παρελθόν, μαζί με την αγοραστική ικανότητα του κόσμου. Γιατί το μεγαλύτερο πραγματικό πρόβλημα των φαρμακείων δεν είναι μόνο οι καθυστερήσεις πληρωμών του ΕΟΠΥΥ αλλά η δραματική μείωση του τζίρου είτε αυτό συνταγογραφείται είτε όχι.
ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να καταστρωθεί στρατηγική προσαρμογών που οδηγούν στην επιβίωση όλων των φαρμακοποιών αξιοπρεπώς, όχι κατά ανάγκη όλων των φαρμακείων.
1)Η λογική ότι επειδή είμαστε εμείς αυτοί που είμαστε δεν θα μας πειράξουν και θα τύχουμε προστασίας, επειδή φοβούνται νέες αντιδράσεις μας, δεν μας ταιριάζει.
2)Η αντίληψη της καθολικής αντίδρασης και αντιπροτάσεων δοκιμασμένων που όμως προέρχονται από το παρελθόν και μας κρατάνε δέσμιους σε αυτό που έφυγε δια πάντως επίσης δεν παίζει.
3)Οι κινητοποιήσεις σε ένα περιβάλλον κοιμισμένης κοινωνίας και ναρκωμένης από τις τηλεοπτικές προπαγάνδες αν και όταν γίνουν θα είναι απομονωμένες και χωρίς συμμαχίες. Οι πρόεδροι των ΦΣ όταν καλούνται στις ΓΣ ΠΦΣ μπορεί να είναι όσο επαναστάτες θέλουν. Η επανάσταση επιτρέπεται σε κλειστούς χώρους και μεταξύ συντεχνιαζόντων. Αρκεί βεβαίως να μην περνάει την άλλη πλευρά της οδού Πειραιώς και αν αυτό συμβεί προηγουμένως θα πρέπει να έχει ενημερωθεί η Task Force. Αλλιώς θα είναι ασύμμετρη απειλή.
Τι έχουμε απέναντι μας. Α)Έναν υπουργό με καλά εύσημα από την θητεία του στο υπουργείο Ναυτιλίας, καθομολογία δουλευτάρη ο οποίος από την αρχή ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρξουν αιφνιδιασμοί και ότι όλες οι κινήσεις του θα είναι στα μνημονιακά όρια. Το ΥΥΚΑ όμως ιδίως με την ελληνική προεδρία της ΕΕ στο α εξάμηνο 2014 είναι πραγματική ηλεκτρική καρέκλα. Β)Έχουμε έναν αναπληρωτή υπουργό υπεύθυνο για τα οικονομικά του ΕΟΠΥΥ και του ΕΟΦ, σφιγμένη φυσιογνωμία αλλά με εξαιρετικά θετικές περγαμηνές αποτελεσματικότητας. Οι χαοτικές καταστάσεις τον αρρωσταίνουν. Οψόμεθα. Γ)έχουμε τη Γερμανική κρατική εταιρία συμβούλων μανατζερς και experts και έχουμε το στρατηγείο υγείας της Friedrich strasse στο Βερολίνο με τους δικούς του experts υγείας. Δ)έχουμε και το ΕΣΔΥ με τις ορισμένες στατιστικές του ΕΟΠΥΥ της ΚΜΕΣ και της ΗΔΙΚΑ. Ε)και φυσικά έχουμε την Task Force που όμως λειτουργεί ως dealer των Γερμανικών φορέων που αναφέρθηκαν. ΣΤ)συμπληρωματικά πρέπει να αναφερθεί η Budesdruckerei, το γερμανικό εθνικό τυπογραφείο που ενδιαφέρεται για την e-healthcard. Ζ)ο διεκδικητής της ενδεχόμενης ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ δεν μας αφορά. Μας αφορά σφόδρα η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων στην υγεία και ποια η μορφή τους. Μας ενδιαφέρουν οι προδιαγραφές λειτουργίας του ενδεχόμενου ανάδοχου απέναντι στους πάροχους του ΕΟΠΥΥ.
ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
Πυλώνες της δημοκρατίας είναι η υγεία, παιδεία-επιμόρφωση, ο συνδικαλισμός, η πληροφόρηση ΜΜΕ, η εργασία. Μόνοι σας βαθμολογήστε το επίπεδο τους και βρείτε αναλογίες με εκείνες της δημοκρατίας της Βαημάρης και των ναζιστικών τεράτων.
Παρά τις πολλές ιστορικές διαφοροποιήσεις, τους πολυδαίδαλους μηχανισμούς υπεκφυγών και εναλλακτικών λύσεων έκτοτε, λόγω της ιδιότυπης κατάστασης της κρίσης που περνάμε σήμερα μόνο με ελιγμούς και προσαρμογές μπορούμε να κινηθούμε.
Η επαρχιώτικη αντίληψη να έχω τον άνθρωπο μου στο ΔΣ ΠΦΣ να μου λέει πότε θα πληρωθώ ιδιαίτερα και να καθαρίζει τυχόν λάθη περικοπών, rebate, πρόστιμα κλπ. τελειώνει με την τακτικότητα των πληρωμών ΕΟΠΥΥ και την απομάκρυνση των καλών κυριών-συνομιλητριών που στην πραγματικότητα ωθούσαν τον ΕΟΠΥΥ στην κατάρρευση. Ήταν ένας λάθος συνδικαλισμός, μονομερής, στηριγμένος στο άγχος της καθημερινής επιβίωσης των φαρμακοποιών με το όνομα «πότε θα πληρωθούμε».
Η αντίληψη να έχω τον κομματικό μου στο ΔΣ ΠΦΣ για να τους κρατάω ήρεμους ή ανήσυχους και τρομοκρατημένους ανάλογα με το κόμμα επίσης είναι του παρελθόντος.
Η αντίληψη του μηχανιστικού τεχνοκράτη που είναι απομακρυσμένος από την αγορά, από την φαρμακευτική αγορά, από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, από το κλινικό αποτέλεσμα όσο και αν είναι αρεστή στην άλλη πλευρά είναι επικίνδυνη. Η αντίληψη να συζητάω με τις ΣΦΕΕ, την ΠΕΦ-βιομηχανία, την ΟΣΦΕ, τους χονδρέμπορους, με συνδικαλιστική γλώσσα και όχι με την επιχειρηματική λογική που λειτουργούν είναι λάθος.
Η αντίληψη ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση πλην της δικιάς μου είναι ανόητη. Μακάρι να υπάρχουν εναλλακτικές, plan B, plan C, διέξοδοι ασφάλειας και διαφυγής.
Η αντίληψη ότι είμαι και εγώ παίχτης και κυνηγάω τις ίδιες ευκαιρίες(το ίσες είναι άλλη ιστορία επιδιώξιμη) στο καινούριο περιβάλλον επιχειρηματικότητας της φαρμακευτικής αγοράς που μου στήνουν σχεδόν βίαια δεν είμαι καθόλου μεγαλομανής και πρέπει να είναι οδηγός.
ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα συζήτησης με συγκεκριμένα θέματα της αυξημένης επιχειρηματικότητας.
Ωράριο: Κάντε ή προτείνεται όποιο νόμο θέλετε αρκεί να τηρείται ευλαβικά: α)η ελεύθερη βούληση(free will) ενός έκαστου πέραν του ωραρίου, β)οι ΦΣ να είναι απλά εισηγητές και ελέγχοντες την τήρηση των νόμων και όχι εξουσία του ωραρίου, γ)τις υποχρεωτικές υπηρεσίες. Δείτε το σκεπτικό του ΣτΕ του ECJ, της Ευρωπαϊκής οδηγίας, το μνημόνιο και το νόμο που υπάρχει και θα καταλάβετε. Τελικά αφού αυτό δεν γυρίζει πίσω κρατάμε λυσσαλέα το ιδιοκτησιακό και τα πληθυσμιακά του φαρμακείου.
ΜΥΣΥΦΑ: Απελευθέρωση της τιμής τους με ταυτόχρονη απελευθέρωση εκπτώσεων σε price volumeagreements. Διάθεση από άλλα κανάλια?
Παύεις να αντιστέκεσαι στην απελευθέρωση της λιανικής τιμής τους και κρατάς με κάθε τρόπο την αποκλειστική διάθεση τους από το φαρμακείο. Το μνημόνιο δεν συμφωνεί και για τα δύο υπέρ μας.
ΦΥΚ: Μας ενδιαφέρει να τα πάρουμε με αυτό το καθεστώς αναξιοπιστίας του ΕΟΠΥΥ και να τα χρηματοδοτούμε(μπορούμε?) αφού και η όποια μικρή έκπτωση θα εξαφανιστεί ή να πάμε κατευθείαν στις υπηρεσίες τους. Να αυξηθούν κλιμακωτά τα 30 ευρώ και να αμειβόμαστε μόνο με αυτές. Τους προμηθευτές θα τους πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ όπως και σήμερα. Μήπως αν δούμε αυτό το σενάριο αποφύγουμε το προαναγγελθέν «κλείσιμο» των φαρμακείων ΕΟΠΥΥ δηλαδή την πιθανή εκχώρηση τους σε ιδιώτες. Εμείς φυσικά θέλουμε το οριστικό κλείσιμο των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ και την αγορά των ΦΥΚ δικιά μας.
Ταινίες σακχάρου: Ήταν η πρώτη δοκιμή σε αποζημειωνόμενα υλικά μη φάρμακα εφαρμογής οροφής λιανικής τιμής που πίεσε τον ανταγωνισμό προς τα κάτω. Η λογικότατες για εμάς προτάσεις χρόνου διάθεσης του υπάρχοντος στοκ είναι αντίθετες με την επιχειρηματικότητα. Για να καταλαβαίνετε τι εννοώ. Θα επακολουθήσουν και άλλα μέτρα και ίσως φτάσουμε στο Αμερικάνικο σύστημα όπου ελεύθερη τιμή, πανάκριβη, έχουν τα μηχανάκια μέτρησης σακχάρου ενώ οι ταινίες είναι φθηνές συμπιεζόμενης της τιμής τους από τους ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς. Η οδηγία για medical devices είναι κοντά στην εφαρμογή της και θα δούμε που ακριβώς θα οδηγήσει.
Δυναμική τιμολόγηση των γενοσήμων : Αυτό λέγεται ότι θα εξαφανίσει την ελλήνική φαρμακοβιομηχανία και θα κατρακυλήσει το μέσο όρο αξίας συνταγής του ΕΟΠΥΥ. Φαίνεται ότι το ΥΥΚΑ θα συμφωνήσει σε μια μορφή νέου Rebate αλλά πάντως τα γενόσημα θα μειωθούν ακόμα και 35%. Μήπως είναι η χρυσή ευκαιρία να αντιπροτείνουμε το Γερμανικό σύστημα αποζημίωσης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων αυτούσιο? Πρόκειται για το καθεαυτό σύστημα που ευνοεί να παραμένουν οι στόχοι της φαρμακευτικής δαπάνης σταθεροί.
e-card : Η τεράστια γραφειοκρατία της λεγόμενης ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, στην πραγματικότητα πρόκειται για ηλεκτρονική γραφή και καταγραφή, φτάνει στα όρια της. Μαζί με την απομάκρυνση συγκεκριμένων γραφειοκρατών του ΕΟΠΥΥ και την πιθανή έλευση των experts αυτό που έρχεται είναι η κάρτα υγείας και η άυλη συνταγογράφηση. Αυτό σημαίνει και εκτός των άλλων και κατάργηση των κουπονιών. Ο ένας 2D Barcode θα είναι τυπωμένος στα εμβαλάγια των φαρμάκων. Δηλαδή η προχορήγηση τελειώνει. Είμαστε έτοιμοι?
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Πριν προλάβω να χαρακτηριστώ εμβόλιμος τρομολάγνος πρέπει γρήγορα να σας δώσω το μέρος των προσαρμογών που προτείνω. Είτε ο χαρακτήρας της υγείας είναι δημόσιος είτε όχι. Δεν έχει και τόσο σημασία αν εγώ και εσείς είμαστε υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας γιατί και αυτό το έργο το είδαμε καθαρά που οδήγησε. Σημασία έχει να δείχνουμε που αγγίζεται το ανθρωπιστικό σημείο των υπηρεσιών υγείας δηλαδή η προσβασιμότητα σε αυτές.
Για να μπορούμε να έχουμε λόγο και πρόταση πραγματική, αλλιώς έχουμε μόνο εικασίες, πρέπει να γνωρίζουμε αν κύριο μέσο διαρθρωτικής αλλαγής είναι ένα νέο εθνικό σχέδιο για την υγεία. Υπάρχει? Θα δημιουργηθεί μέσα στο καλοκαίρι, ως συνήθως στο γόνατο? Ή θα έρθει ένα –ας πούμε- εξ ολοκλήρου γερμανικό μοντέλο. Να θυμηθούμε τον ανεκδιήγητο Λοβέρδο και τους παρατρεχάμενους του στο ΕΣΔΥ και την γραμματεία του υπουργείου του που έφτιαξαν αυτό το μνημόνιο που ζούμε σήμερα. Τότε που αντίλογος των συνδικαλιστών και οι αντιπροτάσεις τους απαγορεύονταν και λειδορούνταν. Διότι εδώ μιλάμε πια για αυτές τις διαδικασίες που θα γίνουν το καινούργιο μνημόνιο.
Στο τέλος αν δεν υπάρχει τακτικότητα πληρωμών και ομαλοποίηση της φαρμακευτικής αγοράς όλα είναι σενάρια φαντασίας που δεν θέλει να δει την τραγική πραγματικότητα ότι και οι τελευταίες καβάντζες μας έλιωσαν. Καμία προσαρμογή, μετασχηματισμός, μεταρρύθμιση -βρείτε όσες ευήκοες λέξεις θέλετε- δεν πρόκειται να συζητήσει τη συγκέντρωση χρεών. Συζήτηση γίνεται μόνο με τη συγκέντρωση κεφαλαίων. Συνέχεια σε επόμενο σημείωμα πολύ σύντομα.