Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:
«Το πρόβλημα των ελλείψεων φαρμάκων έχει το τελευταίο διάστημα μεγιστοποιηθεί λαμβάνοντας διαστάσεις που καθιστούν δύσκολη έως αδύνατη την επάρκεια και την εξυπηρέτηση των ασθενών με τις ποσότητες των φαρμάκων που χρειάζονται, εξέλιξη που δημιουργεί σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.
Κατά τη συνάντησή μου με την Πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αργολίδος μου επισημάνθηκαν μεταξύ άλλων οι μεγάλες ελλείψεις φαρμάκων στη χώρα μας και ταυτόχρονα οι μεγάλες αυξήσεις στις εξαγωγές φαρμάκων. Παρά το γεγονός ότι για να θεωρούνται νόμιμες οι εξαγωγές χρειάζεται να ελέγχονται από το κράτος και να καλύπτονται οι ανάγκες της εγχώριας αγοράς, αυτό στην πράξη δεν συμβαίνει γεγονός που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σε ασθενείς και στην ιατροφαρμακευτική κοινότητα.
Επισημαίνεται ότι οι ελλείψεις αφορούν όλες τις ομάδες των φαρμάκων καθώς οι ποσότητες που διατίθενται στις φαρμακαποθήκες είναι μηδαμινές σε σχέση με τις ανάγκες της αγοράς των φαρμακείων, ενώ ότι οι εταιρίες θεωρούν βάσει της νομοθεσίας ότι δηλώνοντας έλλειψη στον ΕΟΦ απαλλάσσονται των υποχρεώσεών τους.
Ατελέσφορη είναι επίσης η προσπάθεια των φαρμακείων για αγορά φαρμάκων απευθείας από τις εταιρίες, καθώς η ύπαρξη μηνιαίου πλαφόν καθιστά αδύνατη την επαρκή κάλυψη των ασθενών. Για παράδειγμα, καθημερινά φάρμακα για την υπέρταση, για τον διαβήτη ή εισπνεόμενα έχουν πλαφόν αγοράς 2 κουτιά το μήνα ανά φαρμακείο, και όπως είναι αυτονόητο καλύπτουν τις ανάγκες μόνο δύο ασθενών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η καθημερινότητα πολλών ασθενών που γυρίζουν πόρτα-πόρτα τα φαρμακεία ή εναγωνίως τηλεφωνούν για να βρουν τα φάρμακά τους να είναι τραγική, με πολλούς να αναγκάζονται να αλλάζουν ή και να διακόψουν τη φαρμακευτική τους αγωγή και μάλιστα ακόμη και σε αντιψυχωσικά φάρμακα με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Κατόπιν αυτών,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
1. Τι συγκεκριμένες δράσεις θα αναλάβει για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της εκτεταμένης έλλειψης φαρμάκων».