Καλημέρα στην στήλη και από μένα. Ευρισκόμενος στο στάδιο της απόκτησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτή βοηθά, τι ρόλο παίζει και εν τέλει αν πρέπει να υπάρχει.
Όλοι σας, όλοι μας έχουμε δώσεις εξετάσεις και εξετάσεις. Μέχρι τα 24,25 μας (άντε 28,29 μερικοί!) δίνουμε εξετάσεις! Τις έχουμε φάει με το κουτάλι. Μόλις ξαφνικά ορκίζεσαι και διαβαίνεις την πόρτα του ακαδημαϊκού πλέον πολίτη, ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι το διάβασμα δεν έχει τελειώσει! Μένει πλέον ένα ακόμα βασικό στάδιο: Αυτό της απόκτησης άδειας ασκήσεως!
Γιατί λοιπόν να δίνουμε έξτρα εξετάσεις στο ίδιο μας το πανεπιστήμιο σε μαθήματα που έχουμε ήδη περάσει κατά τη διάρκεια των σπουδών μας; Γιατί να μπαίνουμε σε άλλη μια «ψυχοφθόρα» διαδικασία; Είναι σα να σου λέει το κράτος (οι εξετάσεις διενεργούνται υπό την επίβλεψη του υπουργείου Υγείας) ότι δεν εμπιστεύεται το ίδιο του το πανεπιστήμιο και σε ξαναβάζει στα θρανία για να σε εξετάσει σε κάποια μαθήματα. Άλλοι έχουν ήδη βρει θέσεις φαρμακείων, άλλοι ήδη έχουν σχεδιάσει την επαγγελματική τους καριέρα, όμως μπλοκάρονται για λίγους μήνες για την άδεια. Δεν είναι άδικο;
Γιατί λοιπόν να είμαστε εμείς από τα ελάχιστα επαγγέλματα που δίνουμε εξετάσεις για απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος; Γιατί οι... φίλτατοι γιατροί να παίρνουν την άδεια απλά με γραφειοκρατικές διαδικασίες και χωρίς εξετάσεις;
Όλοι σας, όλοι μας έχουμε δώσεις εξετάσεις και εξετάσεις. Μέχρι τα 24,25 μας (άντε 28,29 μερικοί!) δίνουμε εξετάσεις! Τις έχουμε φάει με το κουτάλι. Μόλις ξαφνικά ορκίζεσαι και διαβαίνεις την πόρτα του ακαδημαϊκού πλέον πολίτη, ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι το διάβασμα δεν έχει τελειώσει! Μένει πλέον ένα ακόμα βασικό στάδιο: Αυτό της απόκτησης άδειας ασκήσεως!
Γιατί λοιπόν να δίνουμε έξτρα εξετάσεις στο ίδιο μας το πανεπιστήμιο σε μαθήματα που έχουμε ήδη περάσει κατά τη διάρκεια των σπουδών μας; Γιατί να μπαίνουμε σε άλλη μια «ψυχοφθόρα» διαδικασία; Είναι σα να σου λέει το κράτος (οι εξετάσεις διενεργούνται υπό την επίβλεψη του υπουργείου Υγείας) ότι δεν εμπιστεύεται το ίδιο του το πανεπιστήμιο και σε ξαναβάζει στα θρανία για να σε εξετάσει σε κάποια μαθήματα. Άλλοι έχουν ήδη βρει θέσεις φαρμακείων, άλλοι ήδη έχουν σχεδιάσει την επαγγελματική τους καριέρα, όμως μπλοκάρονται για λίγους μήνες για την άδεια. Δεν είναι άδικο;
Γιατί λοιπόν να είμαστε εμείς από τα ελάχιστα επαγγέλματα που δίνουμε εξετάσεις για απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος; Γιατί οι... φίλτατοι γιατροί να παίρνουν την άδεια απλά με γραφειοκρατικές διαδικασίες και χωρίς εξετάσεις;