Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Επιστολή του κ. Γιώργου Κουτέπα στο ΒΗΜΑ

Η αποκλειστική διάθεση των φαρμάκων από τα φαρμακεία στηρίζεται σε αποφάσεις του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και το ίδιο ισχύει με την απαγόρευση ιδιοκτησίας φαρμακείου από μη φαρμακοποιούς, πολυκαταστήματα, κτλ. Ο περιορισμός αυτός θεωρείται κατάλληλος για την προστασία της δημόσιας υγείας και εφαρμόζεται από τη συντριπτική πλειονότητα των μελών της ευρωζώνης. Τα αποτελέσματα στη φαρμακευτική περίθαλψη στις ελάχιστες χώρες που δεν εφαρμόζουν (προς το παρόν!) τον παραπάνω περιορισμό, είναι: στη Μεγ. Βρετανία μελέτη της London School of Εconomics κατέδειξε ότι εκπτώσεις ως και 60% των προμηθευτών δεν καταλήγουν στο ασφαλιστικό σύστημα αλλά τις καρπώνονται οι αλυσίδες. Στις ΗΠΑ, με απόλυτα ελεύθερη διαμόρφωση τιμών και απόλυτη ελευθερία ιδιοκτησίας φαρμακείων και πώλησης φαρμάκων, πέτυχαν να έχουν τις ακριβότερες τιμές φαρμάκων παγκοσμίως, καθώς και τις υψηλότερες δαπάνες Υγείας και δαπάνες φαρμακευτικής περίθαλψης από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Η τελική διαμόρφωση της τιμής του φαρμάκου στην Ελλάδα είναι βιομηχανία 61,4%, χονδρεμπόριο 5,3%, φαρμακείο 23,5%, κράτος (ΦΠΑ)

9,9% (Δελτίο τιμών 4/10, Γεν. Γραμμ. Εμπορ. Μεσοσταθμικά μαζί με τα φάρμακα υψηλού κόστους προσεγγίζει το φαρμακείο το 22,6%). Αντίστοιχα στην Ευρώπη η μέση αναλογία είναι βιομηχανία 63,6%, χονδρεμπόριο 6,3%, φαρμακείο 21,6% και κράτος (VΑΤ) 8,5%.