Κύριε διευθυντά
Αναφορικά με τις «επισημάνσεις» για τα φαρμακεία του κ. Πιτσιλίδη στην «Καθημερινή» της Τρίτης 5 Οκτωβρίου 2010, θα ήθελα να θυμίσω τα εξής:
Υπάρχει μια αληθοφάνεια στο να υποθέτει κανείς ότι οι φαρμακοποιοί κερδίζουν περισσότερα απ’ ό,τι πρέπει στα ακριβά π.χ. φάρμακα, καθώς το 23,35% κέρδος των φαρμακείων πάνω σε αυτά είναι μεγάλο. Αυτό θα μπορούσε όντως να το υποθέσει κανείς... αρκεί να ήταν αλήθεια.
Το κακό είναι ότι δεν είναι. Η νέα Αγορανομική Διάταξη 7/2010 (5 Αυγούστου 2010), έριξε το κέρδος των φαρμακείων σε αυτά, από το 23,35% στο 13,74%, 10 δηλαδή μονάδες πιο κάτω. Με αυτόν τον τρόπο ικανοποιήθηκε και η «παρρησία» του κ. Μάνου που επικαλέστηκε παράδειγμα χώρας, στην οποία πάντως οι πολίτες με το «καινοτόμο σύστημα ποσοστών κέρδους» που προτείνει πληρώνουν τα απείρως περισσότερα (άρα και ακριβότερα αθροιστικά) καθημερινά φάρμακα στην τριπλάσια τιμή από τον Ελληνα συνάνθρωπό τους, σύμφωνα με το παράδειγμα του ιδίου.
Υπάρχει, όμως, και το θέμα της τελικής τιμής των φαρμάκων αυτών. Υποτίθεται ότι αν έπεφτε το ποσοστό κέρδους των φαρμακείων όσο αυξάνει η τιμή του φαρμάκου, αυτά αναπόφευκτα θα φθήναιναν και έτσι όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι και τα ασφαλιστικά ταμεία θα ανακουφίζονταν. Μόνο που το ποσοστό κέρδους των φαρμακείων έπεσε τον Αύγουστο γι’ αυτά τα «ακριβά φάρμακα» κάπου κοντά στο μισό, αλλά στο καινούργιο δελτίο τιμών που εκδόθηκε έναν μήνα αργότερα (7 Σεπτεμβρίου 2010) οι τιμές τους... αυξήθηκαν! Τα φαρμακεία βγάζουν λοιπόν λιγότερα από πριν, όπως ποθούσαν ο κ. Μάνος και ο κ. Πιτσιλίδης, αλλά το ασφαλιστικό σύστημα κατέληξε να πληρώνει περισσότερα γι’ αυτά. Αφού όμως φαρμακεία και ασφαλιστικά ταμεία έχασαν χρήματα στα «ακριβά φάρμακα», ποιος τα κέρδισε και από τους δύο αφελείς; Οι φαρμακευτικές εταιρείες είδαν τα κέρδη τους στα «ακριβά φάρμακα» να αυξάνονται από το 61,39% που εισέπρατταν μέχρι χθες, όπως σε όλα τα άλλα φάρμακα (κοντά στα τριπλάσια από τα φαρμακεία), στο ζουμερότατο 69,35%. Με μια απλή Αγορανομική Διάταξη! Και πουλώντας τα και ακριβότερα από πριν! Και όχι μόνο βρέθηκαν με μια μονοκοντυλιά να κερδίζουν ακόμα περισσότερα από πριν, αλλά την ίδια στιγμή οι ίδιες χρωστάνε στο κράτος κοντά στα 500 εκατ. από επιστροφές χρημάτων (το γνωστό rebate). Θα τα χαρίσει αυτά, ειδικά σήμερα, η κυβέρνηση στη φαρμακοβιομηχανία; ΄Η σκέπτεται να εισπράξει τις οφειλές των εταιρειών από... τα φαρμακεία, χαρίζοντάς τις, φυσικά, πάλι στη βιομηχανία; Καλή λοιπόν η θεωρία περί κέρδους των φαρμακείων, και δελεαστικά αυτά που υπόσχεται. Τι κρίμα να μην είναι και αλήθεια... Γιατί σήμερα ειδικά δεν υπάρχουν περιθώρια για να ξαναδούμε «το ίδιο έργο» να παίζεται και σε άλλα φάρμακα. Δεν υπάρχουν πια χρήματα για χάσιμο. Ούτε για χάρισμα.
Γιαννης Δαγρες - Μέλος του Δ.Σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής