Υπόψη κας Καραγιαννίδη
Σχετικά με το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας (11/01/2011) με θέμα το « άνοιγμα» του Φαρμακευτικού Επαγγέλματος.
Έχω να επισημάνω τα ακόλουθα :
1. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η κοινοτική οδηγία 123/2006 (οδηγία Μπολκενστάιν) , περί κλειστών επαγγελμάτων , εξαιρεί ρητά και σαφώς τα φαρμακεία από την κατηγορία αυτή. Επιπρόσθετα το Ευρωπαϊκό Δίκαιο με πρόσφατη απόφαση του καθόρισε ότι τα γεωγραφικά και δημογραφικά κριτήρια στην ίδρυση των φαρμακείων είναι συμβατά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ,συντείνουν σε μία ομοιόμορφη κατανομή των φαρμακείων ανά την επικράτεια και εξασφαλίζουν στους πολίτες Φαρμακευτικές Υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.
2. Σήμερα στην Ελλάδα εφαρμόζεται η Κοινοτική Νομοθεσία που αφορά στις φαρμακευτικές υπηρεσίες, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες .
3. Δεν υπάρχουν άνεργοι φαρμακοποιοί . Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι κατά τους προηγούμενους μήνες , όταν νομοθετήθηκε η υποχρεωτική πρόσληψη φαρμακοποιών από τις ιδιωτικές κλινικές άνω των 60 κλινών, υπήρξαν σοβαρές δυσκολίες, ώσπου να βρεθούν τελικά περίπου 100 φαρμακοποιοί προκειμένου να καλύψουν όλες τις ανάγκες των ιδιωτικών κλινικών.
4. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το κείμενο της επιστολής που δημοσιεύσατε όπου - πρωτοφανές !!! δεν υπογράφουν οι « φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο» αλλά οι γονείς τους. Γιατί ; Μήπως είναι ανήλικοι ή μήπως δεν θέλουν να αποκαλυφθεί ότι ήδη εργάζονται και προσποιούνται τους αδικημένους;
Αλλωστε και κατά την πρόσφατη (29/12/2010) συνάντηση εκπροσώπων τους με τον Υπουργό Υγείας, παρουσία εκπροσώπων του Π.Φ.Σ. και των δημοσιογράφων (γιατί εμφανίζονται να την αγνοούν;) οι λεγόμενοι «Φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο», εκπροσωπήθηκαν από τρεις φαρμακοποιούς εκ των οποίων , ο ένας είναι συνταξιούχος - απόστρατος στρατηγός-, ο δεύτερος εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια σε φαρμακευτική εταιρεία και η τρίτη εκπρόσωπος είναι τουλάχιστον επί δύο δεκαετίες υπάλληλος του ΕΟΦ. Ποιοι λοιπόν είναι οι « Φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο» ;
5. Δεσμεύθηκε ποτέ η Ελληνική Πολιτεία ότι όλοι οι πτυχιούχοι Φαρμακευτικής θα ανοίξουν Φαρμακείο ; Η μήπως η μοναδική διέξοδος των πτυχιούχων Φαρμακευτικής είναι το φαρμακείο ; Υπάρχουν εκατοντάδες κενές θέσεις Φαρμακοποιών σε όλα τα Δημόσια Νοσοκομεία της Χώρας, σε όλα τα ασφαλιστικά Ταμεία, σε όλες τις Φαρμακευτικές εταιρείες.
Γιατί δεν διαμαρτύρονται οι Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο που το ΙΚΑ με 5.500.000 ασφαλισμένους έχει μόνο 7 Φαρμακοποιούς και ανάλογη είναι η κατάσταση σ΄όλα τα ασφαλιστικά ταμεία (ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ κ.λ.π.).
Μήπως πρέπει να πουν δημοσίως ότι εξαιτίας της άρνησης τους ή της αδιαφορίας τους να απασχοληθούν στις Φαρμακευτικές Εταιρείες, οι τελευταίες προσλαμβάνουν χημικούς, γυμναστές, κοινωνιολόγους κ.λ.π.; Και γιατί η Ελληνική Πολιτεία έχει υποχρέωση να εξασφαλίσει φαρμακείο για κάθε πτυχιούχο Φαρμακοποιό, όταν δεν εξασφαλίζει εργασία για κάθε πτυχιούχο φυσικό, χημικό , μαθηματικό, ιατρό κ.λ.π...
Σε μια χώρα με επίσημη ανεργία 15%, που αυξάνεται σε ηλικίες 30-40 ετών , δεν υπάρχει ούτε ένας άνεργος φαρμακοποιός. Αυτό γιατί το παραγνωρίζουν ορισμένοι ;
6. Όσον αφορά την αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ευθέως ανάλογα με την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων, το αποδεικνύει η πραγματικότητα και η απλή λογική.
7. Τέλος για το παραμύθι περί κλειστού επαγγέλματος δύο απλές ερωτήσεις. Πως γίνεται σ΄ένα κλειστό επάγγελμα να αυξάνεται κάθε χρόνο ο αριθμός των επαγγελματιών ; Πως γίνεται στην Ελλάδα να έχουμε αναλογικά 3 φορές περισσότερα φαρμακεία από ότι η Υπόλοιπη Ευρώπη;
ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Α.Αντιπρόεδρος Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου