Πραγματοποιήθηκε στις 5/1 το μεσημέρι στο γραφείο της Γεν. Γραμματέας του υπουργείου Εμπορίου κας Δρέττας παρουσία του Γεν. Γραμματέα του Υπ. Υγείας κου Δημόπουλου σύσκεψη με την συμμετοχή των εκπροσώπων των φαρμακοποιών, της βιομηχανίας και του χονδρεμπορίου.
Δεν προέκυψε όπως αναμενόταν τίποτα το προσωπικό. Ούτως ή άλλως δεν περίμενα τίποτα και αυτό το είχα καταγράψει στην προηγούμενη ενημέρωση. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η βιομηχανία δεν μπορεί να κινηθεί σε ένα πλαίσιο προκαθορισμένο και σύμφωνα με τις ανάγκες της δημόσιας υγείας, όχι γιατί ίσως δεν θέλει , αλλά γιατί η κάθε εταιρεία λειτουργεί υπό διαφορετικό καθεστώς.
Αυτό ισχυρίστηκε και ο Πρόεδρος του ΣΦΕΕ κύριος Φιλιώτης: « Δεν μπορώ να επιβάλλω σε κάθε εταιρεία κανόνες πιστωτικής πολιτικής, αφ’ ενός μεν διότι η μητρική εταιρεία του εξωτερικού επιβάλλει τους δικούς της κανόνες στην θυγατρική της, αφ’ ετέρου δε η επιβολή κανόνων αντίκειται στον νόμο περί ανταγωνισμού ».
Και είναι αλήθεια. Διότι στο κράτος μαριονέτα που ζούμε, όπου θέλουμε και μας συμφέρει λειτουργούν οι κανόνες ανταγωνισμού (φάρμακα ) και όπου δεν θέλουμε, δεν υπάρχουν ( γάλατα )! Ο κος Λοβέρδος μαζί με τον κο Χρυσοχοϊδη βρήκαν τρόπο να συμφωνήσουν με τα super market για τα βρεφικά γάλατα «ρίχνοντας» την τιμή κατά 15% ( τι λαϊκισμός !!!) , για τα φάρμακα όμως .... υπάρχει πρόβλημα!
Ο κος Α. Γαλανόπουλος κατέθεσε την εμπειρία των συνεταιρισμών από την πιεστική πιστωτική πολιτική των εταιρειών και την έλλειψη ρευστότητας, πράγμα που σήμερα οδηγεί ακόμα και στην αδυναμία αγοράς φαρμάκων. Ανέφερε μάλιστα και εταιρείες που το έχουν γυρίσει στο μετρητοίς καθώς και κάποιες που επειδή ο συνεταιρισμός υπερέβει το πιστωτικό του όριο, λόγω αύξησης πελατών, απαιτούν την πληρωμή «εδώ και τώρα». Αποτέλεσμα, που οδηγεί και σε ελλείψεις φαρμάκων.
Και ο κος Χαρός και ο πρόεδρος του Πειραιά καθώς και ο κος Αμπατζόγλου πίεσαν όσο μπορούσε ο καθένας από την μεριά του για να παρουσιάσει το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις. Ομως η ουσία δεν επρόκειτο να αλλάξει με τίποτα, αφού η όλη συζήτηση είχε γνωστό αποτέλεσμα. Ηταν σαν να παρακολουθούσα αγώνα ποδοσφαίρου ... «κονσέρβα» !
Κάποια στιγμή και αφού η συζήτηση δεν κατέληγε πουθενά έθεσα την εξής ερώτηση απευθυνόμενος στον κο Φιλιώτη: « Πώς γίνεται οι εταιρείες να κάνουν πίστωση μηνών ακόμα και ετών στα νοσοκομεία καθώς και στα φαρμακεία του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ , ενώ στα φαρμακεία να απαιτούν πληρωμή τοις μετρητοίς; Ξέρω τι θα μου απαντήσετε. Αυτό που μου απάντησε γνωστή εταιρεία ( εχω το έγγραφο στον Σύλλογο ) , ότι δηλ. από κάπου πρέπει να βγάλουν τα σπασμένα ! Και εν προκειμένω από τα φαρμακεία ! Ετσι δεν είναι ; »
Η απάντηση εδόθει αμέσως : « Ακριβώς ! Εαν κάποιοι πελάτες στο φαρμακείο είναι κακοί και δεν πληρώνουν δεν θα κάνεις πιο σφιχτή πολιτική στους άλλους; Θα κρατάς από όλους τεφτέρι ; »
«Μα σήμερα αυτό γίνεται σε όλα τα φαρμακεία» απάντησα. «Παντού υπάρχουν τεφτέρια. Δεν το καταλαβαίνετε; » .
Φυσικά κανείς από την άλλη μεριά δεν καταλάβαινε... ή δεν ήθελε να καταλάβει . Εξεδόθει από το Υπουργείο ενα Δελτίο Τύπου αόριστο, εκφράζοντας περισσότερο ευχή παρά δέσμευση ....
Φεύγοντας από την συνάντηση , στα ΜΜΕ που περίμεναν για δηλώσεις σχετικά και με την κινητοποίησή μας , είπα αυτό που συζητούσαμε με τον Ανδρέα Γαλανόπουλο κατεβαίνοντας τα σκαλιά : « Από εδώ και πέρα σε αυτό το περιβάλλον της οικονομικής ασφυξίας που μας έχουν εντάξει, την ευθύνη για την δημόσια υγεία την φέρουν αποκλειστικά και μόνο τα συναρμόδια υπουργεία, και οι βιομηχανία.»
Και ο νοών νοείτο .....!
Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ