Βρισκόμαστε μπροστά στο κρισιμότερο σταυροδρόμι των
τελευταίων χρόνων ως κλάδος. Ήρθε η στιγμή των μεγάλων αποφάσεων, των αποφάσεων
εκείνων που θα κρίνουν τη βιωσιμότητα και εν γενει το μέλλον των φαρμακείων μας.
Οι
αποφάσεις αυτές πάνω από όλα εχουν να κάνουν με το να ξεπεράσουμε το
«φαρμακευτικό» μας DNA,
που μας καλεί να επιστρέψουμε στον πατροπαράδοτο τρόπο λειτουργίας μας,
εκτελώντας συνταγές, ελπίζοντας ότι κάποτε θα τις πληρωθούμε. Τα παντα άλλαξαν συνάδελφοι, οριστικά και
αμετάκλητα. Αυτή είναι ίσως η τελευταία ευκαιρια να σωσουμε την εργασια
μας, το επιστημονικό μας κύρος, το μέλλον των παιδιών μας.
Ακούγονται συνεχώς φωνές για διακοπή της αναστολής
χορήγησης φαρμάκων με πίστωση στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ. Με ποια
επιχειρήματα, ποιους εξυπηρετεί;
Τους φαρμακοποιούς; Σίγουρα όχι, το μόνο που θα πετύχουμε
είναι να φορτωθούμε στις πλ'ατες μας έναν ακόμα απλήρωτο μήνα με μεγάλες αγορές, άρα μεγάλες επιταγές. Εξαίρεση αποτελούν οι λαμπροί συνάδελφοι που επέλεξαν να
εκτελούν συνταγές «κάτω από το τραπέζι»…
Το κράτος; Σίγουρα, αφού εξάλλου αυτό επιθυμούν οι
κρατούντες την εξουσία τα τελευταία χρόνια. Να παίρνουν δηλαδή οι ασφαλισμένοι
τα φάρμακά τους χωρίς τα ασφαλιστικά ταμεία να ξοδεύουν τίποτα.
Τους ασφαλισμένους; Βραχυπρόθεσμα ναι, αλλά σε βάθος
χρόνου θα συμβεί το αντίθετο. Συνεχίζοντας να εκτελούμε συνταγές απλά κρύβουμε
για λίγο το τεράστιο πρόβλημα, μέχρι σύντομα να εκραγεί, πολύ πιο εκκωφαντικά,
πάνω στους ίδιους τους ασφαλισμένους.
Ας το καταλάβουμε ότι εκτός από θεματοφύλακες του
λειτουργήματός μας, είμαστε και θεματοφύλακες της δημόσιας υγείας. Οι
τελευταίοι που απέμειναν και αυτοί που στηρίζουν τη δημόσια υγεία έμπρακτα,
μαχόμενοι καθημερινά με όλες τις γραφειοκρατικές και οικονομικές αντιξοότητες,
ώστε να φτάνει η θεραπευτική αγωγή και στο πιο απομακρυσμένο σπίτι σε όλη τη
χώρα.
Εδώ και 20 μέρες δίνουμε μάχες καθημερινά να ενημερώσουμε τους ασθενείς μας, τα μέσα ενημέρωσης, τα
social media, την κοινωνία ολόκληρη για τα δίκαια
αιτήματά μας καθώς και την τραγική θέση στην οποία βρισκόμαστε εδώ και καιρό.
Οι ασθενείς παρόλο που αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες, κατανοούν και
συμμερίζονται τις θέσεις μας. Εμείς λοιπόν θα καταστρέψουμε τα πάντα χωρίς
λόγο; Θα υποθηκεύσουμε το μέλλον μας στον κάθε ΕΟΠΥΥ;
Ο μόνος δρόμος είναι η συνέχιση της αναστολής, τουλάχιστον
μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση, ώστε να υπάρχουν απέναντί μας θεσμικοί
συνομιλητές για να πάρουμε σαφείς δεσμεύσεις. Αυτό αποτελεί μονόδρομο και όλα
τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού…