Αγαπητέ πρόεδρε,
Διαβάζοντας την πρωτοχρονιάτικη επιστολή σου, προς τους φαρμακοποιούς της χώρας, αισθάνθηκα απόλυτα δικαιωμένος για την πεποίθηση, που άρχισε να εδραιώνεται μέσα μου από τον περσινό Φλεβάρη, πως στρατηγικά μέσα σου έχει σταθεροποιηθεί ως δεδομένο, η απώλεια βιωσιμότητας, του μέσου φαρμακοποιού και απλώς, προσπαθείς να την διαχειριστείς όσο πιο εύπεπτα γίνεται.
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς, ένα μήνυμα που ουσιαστικά θριαμβολογεί, κομπάζοντας για «υπεύθυνους τακτικισμούς» και «πανελλαδικούς αγώνες», αγνοώντας την πραγματικότητα;
Αυθαίρετα συμπεραίνεις, πως όσοι συμφώνησαν με την πρότασή σoυ, περί αναστολής της άρσης πίστωσης τον Δεκέμβρη, το έκαναν επειδή έμειναν ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα της κινητοποίησης, που διαχειρίστηκες ως πρόεδρος. Δεν περνά από το νου σου, πως υπάρχουν και πολλοί που συμφώνησαν από απελπισία και αδυναμία διαχείρισης μιας κινητοποίησης, που με ευθύνη σου φρέναρες με κάθε μέσο στο παρελθόν, ταυτιζόμενος με ακραίο κυβερνητισμό;Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς, την ικανοποίησή σου για την αναμενόμενη πληρωμή χρεών του Ο.Π.Α.Δ., εντός Γενάρη του 2013, όταν κλείνουμε ένα χρόνο από το περίφημο sms σου, που σταμάτησε βίαια την κινητοποίηση στις 3 Γενάρη του 2011, χωρίς να συμβουλευτείς ούτε το Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.; Άραγε, θυμάσαι πόσες φορές εντός του 2012, εκτίμησες πως τα λεφτά θα τα πάρουμε σύντομα; Θυμάσαι άραγε, τι απόγινε η προκαταβολή του Ο.Π.Α.Δ., που διαφήμιζες πως πέτυχες; Mήπως γνωρίζεις, πόσοι συνάδελφοι στην χώρα, θα λάβουν έστω ένα ευρώ από τον Ο.Π.Α.Δ., μιας και τα λεφτά τα χρωστούν ήδη σε τόκους, factoring, άλλα δάνεια και εφορίες; Eκεί στο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ., έχετε αναρωτηθεί την σημασία του χρόνου αποπληρωμής ενός κεφαλαίου; Μήπως τελικά, ακέραιο Ο.Π.Α.Δ., θα λάβουν μόνο όσα φαρμακεία εξοφλήθηκαν έγκαιρα τον Ο.Γ.Α., σε βάρος των φαρμακείων των αστικών κέντρων;
Η επιμονή σου, να χαρακτηρίζεις αγωνιστές σε εισαγωγικά και να λοιδορείς όσους προσπάθησαν να τηρήσουν το πλαίσιο αγώνα, που εσύ εξήγγειλες στο ακέραιο χωρίς δικαιολογίες του τύπου «έχω στο σύλλογό μου ζευγάρια φαρμακοποιών –γιατρών, που δεν κάνουν αναστολή!!», παραπέμπει σε σημάδια επικίνδυνου ναπολεοντισμού.
Ξεχνάς, πως τον Μάη, εγγυήθηκες πως η κινητοποίηση δεν θα σταματήσει αν δεν πληρωθούν τα χρέη του 2011. Kαι όταν, Αττική και Αχαΐα δια των προέδρων τους, το αμφισβήτησαν, τότε διαγκωνίστηκες με άλλους «αγωνιστές», προστατευόμενούς σου, μετρ του αστραπιαίου «στρίβειν της κινητοποίησης», πως ο λόγος σας είναι συμβόλαιο!
Μόνο που στις 13 Ιούνη, ο λόγος σας χλόμιασε, μπροστά στο κομματικό καθήκον, μήπως και ευνοηθεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.! Τέτοιο πάθος, για το συμφέρον του κλάδου!...
Και πετύχαμε κύριε πρόεδρε, στην μεγαλύτερη και εντονότερη αλλά και συλλογικότερη κινητοποίηση του κλάδου, την απόλυτη ήττα με ευθύνη σας αλλά και όλης της αντιπολίτευσης . Θυμίζω τα εξής εκπληκτικά:
1) Oι πληρωμές να γίνονται κατά τμήματα και εμείς να το αποδεχτούμε για το καλό τίνος άραγε;
2) O χρόνος πληρωμής να διπλασιαστεί για το συμφέρον ποιού;
3) να εκδίδονται εδικές απεργοσπαστικές εγκύκλιοι, που αφορούν μόνο σε κινητοποιήσεις φαρμακοποιών, από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., στου οποίου το Δ.Σ. συμμετέχετε.
4) Να θεωρούνται έγκυρες, ηλεκτρονικές συνταγές, που έληξαν με σφραγίδα ιατρού.
5) Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση να δέχεται συνταγές, που εκδόθηκαν και μήνες νωρίτερα ή πρόκειται να εκτελεστούν μήνες αργότερα (πιθανώς σας διαφεύγει, πως η ΣΗΣ «άνοιξε» και στην αρχή της κινητοποίησης τον Μάιο!!)
6) Όσοι «έχτισαν» Διανεμητικό, να αισθάνονται ελαφρώς κορόιδα απέναντι σε όσους εκτελούσαν συνταγές συναδέλφων, που αγωνίζονταν και μάλιστα να πληρώνονται και άμεσα!
7) Να υποχρεωθούμε να πληρώσουμε rebate, για όσους μήνες αγωνιστήκαμε και αιμορραγήσαμε, για να τους πληρωθούμε τελικά εκπρόθεσμα.
8) Να χάσουμε οριστικά τα Φ.Υ.Κ., παρά την αισιοδοξία και τις διαβεβαιώσεις σας, από τον Φλεβάρη του 2012, πως θα διατηρήσουμε τουλάχιστο το 8% κέρδος…
9) Σύλλογοι να πληρώνονται κατά προτεραιότητα, επειδή λέει ανέλαβαν το κόστος να εκτελούν συνταγές όμορων, που εξακολουθούσαν την άρση, αγωνιζόμενοι για να πληρωθούμε όλοι όσα αρχικά συμφωνήσαμε…
10) Να πανηγυρίζουμε, για δήθεν δίμηνες πιστώσεις, από τις εταιρείες όταν το 25% των συναδέλφων, βρίσκεται στο πλαφόν διακίνησης από τις φαρμακαποθήκες.
11) Να πρέπει να πληρώνουμε και έκπτωση σε έναν Οργανισμό, που είναι συνεπής στις υπογραφές του, όποτε τον βολεύει…
12) Να κινδυνεύουμε, να διαλυθούμε οικονομικά από την φορολογική επιδρομή της κυβέρνησής σας, που ως συνήθως, θα επιτεθεί στα προφανή κορόιδα, που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα.
Αυτά κύριε πρόεδρε, θα μπορούσαν να αποτελούν και τον κατά Παλαμά «Δωδεκαλογο του Γύφτου.» Αποτελούν, απλώς όμως, μια σύνοψη των «νικών» μας όλο το 2012, υπό την καθοδήγηση του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.
Δεν μπορείτε να αρνηθείτε, πως τουλάχιστο αποτελούν μια διαφορετική οπτική. Είναι σίγουρο, κύριε πρόεδρε, πως μιλάτε εκ του ασφαλούς. Κανένα καθεστώς, δεν επιδιώκει την με μιας αποδόμηση ενός κλάδου. Στρατηγικά, επιλέγει την κομματάκι-κομματάκι, αποκαθήλωση των θεμελίων, ώστε η κατάρρευση να προκύψει ως νομοτελειακό γεγονός. Συνεπώς, τα όσα τυρβάζετε περί «απλού γρατζουνίσματος» και σοφής «τακτικής ελιγμών» αφού όπως δηλώνετε «είμαστε ακόμα ζωντανοί», αποτελούν πρωτοχρονιάτικη πρόκληση, για μεγάλο αριθμό συναδέλφων.
Δεν θα σας απαντούσα, ακολουθώντας το εορταστικό πνεύμα, αν στο κείμενο σας, υπήρχε έστω και ένα ίχνος αυτοκριτικής. Αντί γι αυτό όμως, κύριε πρόεδρε, κομπάζετε κιόλας, πως «όσοι σας ακολούθησαν πιστά, είναι σε καλύτερη μοίρα από άλλους δήθεν αγωνιστές». Αυτό κύριε πρόεδρε, λέγεται επιεικώς, αναίδεια και προσωπικά θα το θυμάμαι. Ελπίζω, πως όσοι έκαναν κο-κο-κο όταν ο σύλλογός μου, έθεσε θέμα μομφής στην Γ.Σ. του Π.Φ.Σ., τώρα να το μετάνιωσαν, αλλά μάλλον, είναι αργά.
Θα θυμίσω απλώς, κλείνοντας, πως η περίφημη τρόικα συλλόγων, του περσινού Γενάρη, είναι ότι πιο δυναμικό, κινηματικά έχει εμφανιστεί σε επίπεδο συνδικαλισμού, στα φαρμακευτικά χρονικά. Ελπίζω, οι δυο Κώστηδες, να το έχουν αντιληφθεί και να ξεπεράσουν, τις όποιες διαφορές τους, ξαναβλέποντας την ενότητα της τρόικας και ανοίγοντας την σε όλους τους συλλόγους. Τουλάχιστον, Πελοπόννησος, Κρήτη και Δωδεκάνησα, μαζί με τους ακρίτες, έχουν δώσει επιτυχημένες εξετάσεις, σε όλες τις κινητοποιήσεις.
Και επειδή, εορτή χωρίς τραγούδι δεν γίνεται, θα σας αφιερώσω ένα στίχο από ένα τραγούδι, της εκπληκτικής Λίνας Νικολακοπούλου:
«απόψε, κλείσαμε ένα χρόνο χωρισμένοι, φυλακισμένοι στην ατέλειωτη παγίδα,
Του παιχνιδιού, που λέει φύγε σε όποιον μένει, μην πεις ποτέ μεγάλο ναι χωρίς ελπίδα,
Του παιχνιδιού, που λέει φύγε και στα μάτια μην κοιτάς, αυτόν… που σε άφησε με τρόπο να νικάς!»
Καλή χρονιά σε όλο το Δ.Σ. του Π.Φ.Σ.!
Ανδρέας Σοφιανόπουλος
Πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας