Διαβάστε παρακάτω την απάντηση του κ. Δαγρέ
Μετά το ανυπόγραφο και γεμάτο ανακρίβειες έγγραφο που αποδίδεται στον ΕΟΠΥΥ και αναρτήθηκε σε διάφορες ιστοσελίδες την Πέμπτη 17-1-2013, αναφορικά με απάντηση του οργανισμού προς τον πρόεδρο του ΦΣΑ κο. Κων/νο Λουράντο, και προς αποκατάσταση της αλήθειας οφείλουμε να θυμίσουμε τα εξής:
1. Ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει εξοφλήσει μέσα στο 2012 τους φαρμακοποιούς με το ποσό των 2.566.051.773 ευρώ όπως ανακριβώς αναφέρεται. Έχει εξοφλήσει τις Φαρμακευτικές Εταιρείες/Φαρμακαποθήκες – την Εφορία – το υπαλληλικό προσωπικό – τα λειτουργικά έξοδα κλπ. και όχι τους ίδιους τους φαρμακοποιούς.
Επιπλέον, σύμφωνα με το έγγραφο του ΕΟΠΥΥ υπ. αριθμ. πρωτοκ.: ΑΑΥ Μ48 (1-1- 2013), ο Οργανισμός παραδέχεται ότι οφείλει ακόμα περίπου 450.000.000 εκατομ. ευρώ στα Φαρμακεία, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων παρανόμως ληξιπρόθεσμο. Συνεπώς ο ΕΟΠΥΥ είναι αφερέγγυος απέναντι στα Φαρμακεία για το 2012 και χρωστάει σε αυτά, και κατ΄ επέκταση σε όσους τα Φαρμακεία με τη σειρά τους χρωστούν.
Η εξόφληση του Οκτωβρίου που αναφέρεται ότι «δρομολογείται» δεν είναι αληθινή εξόφληση αλλά εκτίμηση/υπόσχεση, όπως πχ. αυτές οι υποσχέσεις του χρονοδιαγράμματος του Σεπτεμβρίου 2012 που τελικώς διαψεύστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Συνεπώς κακώς και παραπλανητικώς τις επικαλείται ο ΕΟΠΥΥ.
2. Οι φαρμακοποιοί έλαβαν 200.000.000 από οφειλές του ΟΠΑΔ οι οποίες καθυστέρησαν 14 μήνες (!), ενώ έπρεπε να έχουν αποπληρωθεί από τον Ιανουάριο 2012 δηλ. έναν χρόνο νωρίτερα από σήμερα, και μάλιστα δώθηκαν «κουρεμένες» αντί να δωθούν με τόκους υπερημερίας όπως ορίζεται από τη νομοθεσία, και αν και τους προμηθευτές τους και τις φορολογικές επιβαρύνσεις (ΦΣΑ, Φόρος Εισοδήματος) που προέκυψαν από αυτές οι φαρμακοποιοί τα έχουν ήδη πληρώσει εδώ και πολλούς μήνες.
Θα έπρεπε λοιπόν μάλλον να ντρέπεται ο οργανισμός να αναφέρει κάτι τέτοιο που αποτελεί και επίσημη παραδοχή της αφερεγγυότητας, της ζημίας που προκάλεσε και της αναισθησίας του απέναντι στα Φαρμακεία.
3. Η εξόφληση των παμπάλαιων οφειλών του ΟΠΑΔ προς τα Φαρμακεία από τον ΕΟΠΥΥ, κατά ευθεία παράβαση κάθε διάταξης της κείμενης νομοθεσίας και της Συλλογικής Σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ που αποτελεί καθολικό διάδοχο του ΟΠΑΔ (Ν. 3918/2011), αλλά και της αντίστοιχης του τότε ΟΠΑΔ με τον ΠΦΣ που προέβλεπε την εξόφληση των φαρμακοποιών μέσω των διανεμητικών λογαριασμών όταν ο ΟΠΑΔ μετετράπη σε Ασφ. Ταμείο από Φορέα, έγινε παρανόμως απευθείας στους ατομικούς λογαριασμούς των φαρμακοποιών.
Πέραν του τυπικού, επί του ουσιαστικού, ο αψυχολόγητος και παράνομος αυτός τρόπος εξόφλησης οδήγησε σε νοσηρά φαινόμενα να πληρώνονται λογαριασμοί Φαρμακείων σε...Τράπεζες που έχουν κλείσει ! (πχ. ΑΣΠΙΣ BANK) και σε λογαριασμούς που έχουν καταργηθεί (!), δηλαδή η εξόφληση αυτή του ΟΠΑΔ τελικά δεν έγινε για εκατοντάδες Φαρμακεία που τη δικαιούνται. Και για αυτόν τον λόγο λοιπόν κακώς ο ΕΟΠΥΥ προβάλει την ανεπάρκειά του στην τήρηση των υποχρεώσεών του και σε αυτό το σημείο.
4. Απαντήθηκε από το παραπάνω.
5. Ο ΕΟΠΥΥ δείχνει παραδόξως επιλεκτική ευαισθησία απέναντι στις Τράπεζες και επιλεκτική αντίστοιχα έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στα Φαρμακεία. Έχει κάποιον λόγο ή υποχρεούται από πουθενά άραγε να κάνει ο Οργανισμός τέτοιες διακρίσεις; Και αν όχι τότε γιατί παρουσιάζει τέτοια ύποπτη συμπεριφορά υπέρ των τραπεζών και σε βάρος των Φαρμακείων;
Από πότε ο ΕΟΠΥΥ έχει στις αρμοδιότητές του να λειτουργεί ως Παράρτημα Εξυπηρετήσεως Τραπεζικών Συμφερόντων, και δεν αρκείται όπως θα έπρεπε στον θεσμικό του ρόλο και μόνο, αφήνοντας τις σχέσεις Φαρμακείων-Τραπεζών να επιλυθούν όπως προβλέπεται από τις μεταξύ τους υπογεγραμμένες/συναπτόμενες σχέσεις;
Γιατί, με άλλα λόγια, και πώς προέκυψε άραγε ο ΕΟΠΥΥ να επιλέξει να υπερβεί τον θεσμικό ρόλο του και να σπεύσει να δείξει υπερβάλλοντα ζήλο να παρέμβει υπέρ των Τραπεζών χωρίς να έχει καμία εξουσιοδότηση περί αυτού;
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα ήταν βολικό για τον ΕΟΠΥΥ να παραπλανά και να προβαίνει σε υπόγειες «εξυπηρετήσεις» κάποιων αυθαίρετα, απεριόριστα, ασύδωτα και χωρίς λογοδοσία και κριτική.
Και μόνο το γεγονός ότι απ΄ όλα όσα έχουν συμβεί όλον αυτόν τον καιρό αυτό που δείχνει να ενδιαφέρει τον Οργανισμό είναι απλά και μόνο να επιβάλλεται σιωπή για τις αυθαιρεσίες του και όχι να λειτουργεί όπως πρέπει, λύνει την απορία γιατί πολύ σωστά για χάρη του Δημοσίου Συμφέροντος ο κος. Λουράντος διαμαρτύρεται και γιατί δεν έχει καμία σημασία αν διαμαρτύρεται ή όχι και κάποιος άλλος.
Θα ήταν λοιπόν συνετό ο ΕΟΠΥΥ αντί να παραπονιέται ότι η συγκάλυψη των αυθαιρεσιών του τελικά δεν «δούλεψε» να φροντίσει να μην επιχειρεί να παραπλανά με ψευδεπίγραφες προβολές επιλεκτικού κομματιού της αλήθειας (Σ.Σ.: μορφή ψευδολογίας), να μη θριαμβολογεί με θράσσος για την πλημμελή και ανεπαρκή τήρηση των υποχρεώσεών του, και να μην υπερβαίνει τον ρόλο του γινόμενος αυτόκλητος «Σταυροφόρος-Υπερασπιστής» των συμφερόντων των Τραπεζών σε βάρος όλων των υπολοίπων, εφαρμόζοντας αυθαίρετες και καταχρηστικές πρακτικές προς εξυπηρέτηση «ημετέρων», κοινώς να αρχίσει να λειτουργεί σωστά και ακριβοδίκαια και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του και μόνο.
Οι πρακτικές αυτές του ΕΟΠΥΥ έχουν ήδη προκαλέσει τεράστια ζημιά στη Δημόσια Υγεία και στους χειμαζόμενους έλληνες ασφαλισμένους (συνέπειες δηλαδή πολύ σοβαρότερες αυτών προς τα Φαρμακεία), οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτα εξ΄ υπαιτιότητας της συμπεριφοράς του ΕΟΠΥΥ να στερούνται τα φάρμακά τους που δικαιούνται, να αντιμετωπίζονται ως είδος δευτερεύουσας προτεραιότητας για τον Οργανισμό, και ταυτόχρονα να παραπλανούνται αναιδείαστα για όλα αυτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΓΡΕΣ
Μέλος Δ.Σ. ΦΣΑ