Την πιθανότητα της αύξησης των υπογλυκαιμικών επεισοδίων στους πάσχοντες από διαβήτη και κατ' επέκταση άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως το εγκεφαλικό και το έμφραγμα, επισημαίνουν οι ειδικοί επιστήμονες.
Τα παλαιά και φθηνά φάρμακα που ζητούν τελευταίως όλο και περισσότεροι ασθενείς από τους γιατρούς τους, καθώς δυσκολεύονται να καταβάλουν τη συμμετοχή τους, προκαλούν συχνότερα υπογλυκαιμικά επεισόδια στους διαβητικούς πάσχοντες σε αντίθεση με τα νεότερα φάρμακα, τα οποία όμως είναι πιο ακριβά.
«Η υπογλυκαιμία είναι μία από τις ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλείται από τα φάρμακα στους διαβητικούς πάσχοντες. Κάποια παλαιότερα φάρμακα προκαλούν συχνότερα υπογλυκαιμίες, εκ των οποίων ορισμένες μπορεί να είναι σοβαρές και να οδηγήσουν τους πάσχοντες στο νοσοκομείο για νοσηλεία» δηλώνει ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Παναγιώτης Χαλβατσιώτης.
Μελέτη η οποία βασίζεται στις εισαγωγές, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Αττικόν», πασχόντων από διαβήτη που εκδήλωσαν υπογλυκαιμικό επεισόδιο την τελευταία πενταετία (από το 2007 έως το πρώτο εξάμηνο του 2012) δείχνει ότι οι περισσότεροι εξ αυτών παρουσίασαν λόγω της υπογλυκαιμίας κι άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας (νευρολογικές διαταραχές, σπασμούς, εγκεφαλικά επεισόδια, επιδείνωση χρόνιων νοσημάτων). Σε ορισμένους η κατάσταση αυτή τους κόστισε τη ζωή.
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της μελέτης (βρίσκεται σε εξέλιξη), 325 πάσχοντες από διαβήτη εισήχθησαν στο νοσοκομείο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα λόγω υπογλυκαιμικών επεισοδίων. Από αυτούς, 158 περιστατικά αφορούσαν την ηλικιακή ομάδα άνω των 65 ετών. Τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά παρουσίασαν κι άλλα προβλήματα υγείας, ενώ τέσσερις ασθενείς έχασαν τη μάχη για τη ζωή. Η νοσηλεία τους διήρκεσε κατά μέσο όρο περίπου μία εβδομάδα, πράγμα που αυξάνει παράλληλα και την οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων.
«Η υπογλυκαιμία αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ανεπιθύμητη ενέργεια της αντιδιαβητικής αγωγής, είτε με χάπια είτε με ινσουλίνη, και συχνά οδηγεί σε εισαγωγές στο νοσοκομείο αλλά και σε επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των διαβητικών. Οι διαβητικοί άνω των 65 ετών χαρακτηρίζονται ως η πιο ευαίσθητη ηλικιακή ομάδα με πολυφαρμακία λόγω της συνύπαρξης άλλων νοσημάτων (δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, νοσήματα του καρδιαγγειακού, μειωμένες διανοητικές καταστάσεις) αλλά και με αυξημένους γενικά τους δείκτες νοσηρότητας και θνητότητας» τονίζει ο κ. Χαλβατσιώτης, και προσθέτει: «Σύμφωνα με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Εταιρείας, η αντιδιαβητική θεραπεία που θα επιλέγεται από τον θεράποντα ιατρό θα πρέπει να εξατομικεύεται με στόχο ένα επαρκές θεραπευτικό αποτέλεσμα με τη δυνατόν μικρότερη επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του διαβητικού. Σήμερα σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές που μπορεί να εξασφαλίσουν την ποθούμενη ποιότητα ζωής των διαβητικών».