Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν, οι γιατροί θεωρούν πως οι φαρμακοποιοί με την εφαρμογή της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία έχουν πλέον τον... «πρώτο λόγο» στη θεραπεία (!) των ασθενών.
Επιτίθενται με βαρύτατες εκφράσεις («αν οι φαρμακοποιοί θέλουν να επιλέγουν τη θεραπεία, ας σπούδαζαν Ιατρική και όχι Φαρμακευτική») ενώ ταυτόχρονα...
... υποτιμούν το ελληνικό φαρμακείο αναφέροντας ότι τα περισσότερα φαρμακεία λειτουργούν με βοηθούς και ότι αυτά πωλούν πάσης φύσεως παραϊατρικά και ορθοπεδικά προϊόντα.
Στο τέλος της ανακοίνωσης μάλιστα ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών αναφέρει πως πραγματικός θεματοφύλακας της Δημόσιας Υγείας είναι ο ίδιος και κανείς άλλος.
Πέρα από την όποια εμπάθεια βγαίνει από τους ιατρούς έναντι ενός επιστημονικού κλάδου όπως είναι οι φαρμακοποιοί, στην ανακοίνωση υπάρχουν πολλές ανακρίβειες που περισσότερο τείνουν προς το λαϊκισμό παρά έχουν ουσία.
Έχουμε αναφέρει πολλές φορές, μάλιστα έχουμε φιλοξενήσει και επιστημονικές απόψεις καθ' ύλην αρμοδίων καθηγητών Πανεπιστημίου, ότι τον ασθενή τον θεραπεύει η δραστική ουσία και όχι η εκάστοτε εταιρεία (εμπορική ονομασία). Δε μπορεί να μιλάει κάποιος για «επιλογή θεραπείας από τον φαρμακοποιό», όταν μόνο ο ιατρός συνταγογραφεί το φάρμακο, δηλαδή την δραστική ουσία.
Καλούμε μάλιστα τον κάθε ενδιαφερόμενο να διαβάσει την πρόσφατη ανακοίνωση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ημαθίας.
Αντιγράφουμε τα όσα απεφάνθη η γενική συνέλευση 442/17.12.2012 του Τμήματος Φαρμακευτικής Α.Π.Θ –όπως προκύπτει από τα πρακτικά:
‘Με βάση τις σπουδές του ο φαρμακοποιός είναι ο επιστήμονας ο μοναδικός ειδικός για τα φάρμακα είτε στο φαρμακείο είτε στη φαρμακευτική Βιομηχανία είτε στα φαρμακευτικά εργαστήρια ελέγχου.
Εν κατακλείδι σ’ότι αφορά τη δυνατότητα χορήγησης εκ μέρους των φαρμακοποιών φαρμακείου σκευάσματα συνταγογραφούμενα με τη δραστική είναι αποκλειστικά οι εξειδικευμένοι και αρμόδιοι επιστήμονες φαρμακοποιοί αφού εξάλλου στις πενταετείς σπουδές τους μαθαίνουν και εκπαιδεύονται μόνον με τις ονομασίες των δραστικών ενώσεων με επιπλέον και τις χημικές ονοματολογίες τους κατά τα διεθνή πρότυπα IUPAC και Γενεύης.
Σε κάθε περίπτωση, γιατρός και φαρμακοποιός πρέπει να είναι συνεργάτες με κοινό στόχο την θεραπεία του ασθενούς. Τέτοιες ανακοινώσεις δε βοηθούν σε τίποτα. Είναι κοινό μυστικό άλλωστε ότι τέτοιες επιστημονικές διαμάχες αποπροσανατολίζουν από τα σοβαρά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Υγεία στην Ελλάδα, με έναν ΕΟΠΥΥ που χτίστηκε εν μια νυκτί και χρωστάει σε όλους όσους φορούν λευκή μπλούζα. Αλλού είναι ο εχθρός και σίγουρα αυτός δεν είναι ο Έλληνας φαρμακοποιός.Ειδικά ο φαρμακοποιός βρίσκεται σήμερα σε πολύ δυσμενή θέση αφού είναι αναγκασμένος να πιστώνει επί μήνες έναν ασυνεπή ασφαλιστικό οργανισμό αγοράζοντας τα φάρμακα των ασφαλισμένων με δικά του κεφάλαια περιμένοντας να πληρωθεί ενώ πριν συμβεί αυτό πρέπει να πληρώσει ΦΠΑ αλλά και φόρο εισοδήματος...