Συνάδελφοι,
Είμαι ένας
από τους 20 προέδρους που υπέγραψαν την επιστολή - πρόσκληση, για τη συνάντηση
του περασμένου Σαββάτου στην Αθήνα. Το πώς εξελίχθηκε η
συνάντηση, όλοι το γνωρίζετε και δεν θα το αναλύσω εδώ σήμερα.Αυτό που θέλω να
εξηγήσω (όχι για να δικαιολογηθώ) είναι γιατί συμμετείχα σ’ αυτή την πρόσκληση
– πρόκληση.Να τονίσω κατ’ αρχήν ότι δεν θέλω να αμφισβητήσω το θεσμό του ΠΦΣ,
άλλωστε πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω πως ο ΠΦΣ θα πρέπει να είναι
μπροστάρης σε όλα τα θέματα διεκδίκησης, αλλά ούτε και τα άτομα που απαρτίζουν
το σημερινό ΔΣ του ΠΦΣ. Δεν παραγνωρίζω άλλωστε πως οι άνθρωποι αυτοί διαθέτουν,
από τον προσωπικό – οικογενειακό και εργασιακό τους χρόνο για να τρέξουν τα
θέματα του ΠΦΣ. Αυτό που θέλω να αμφισβητήσω και να αλλάξει είναι ο τρόπος
διεκδίκησης των οικονομικών και θεσμικών προβλημάτων του κλάδου. Γιατί μέχρι
σήμερα ο ΠΦΣ, τρέχει πάντα πίσω από τα γεγονότα, χωρίς να προγραμματίζει για το
αύριο του ελληνικού φαρμακείου και ταυτόχρονα, δείχνει να μην θέλει να έρθει σε
ρήξη, με την πολιτεία και ένα μεγάλο κομμάτι των βολεμένων συντηρητικών
συναδέλφων.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΦΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ, ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ, ΣΤΙΣ
ΔΙΕΚΔΙΚΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ.
Αυτός είναι
ο λόγος της συμμετοχής μου στην ομάδα των 20, γιατί πιστεύω πως με οργανωμένη
και συστηματική δουλειά, μπορούμε να δώσουμε στους ανθρώπους του ΠΦΣ μία άλλη
εναλλακτική λύση και ένα διαφορετικό τρόπο του ‘σκέπτεσαι και ενεργείς’.
Γι’ αυτό με
ικανοποίησε ιδιαίτερα η δήλωση του Κώστα του Λουράντου ότι << θα
επανέλθουμε >> εννοώντας την ομάδα των 20 και θέλω να υποσχεθώ από την
πλευρά μου ότι θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να ξανασυναντηθούμε και
να παράξουμε έργο….
Ευχαριστώ
Τσικανδηλάκης Γιάννης
Πρόεδρος του ΦΣΗ