1) Η Ελλάδα ήδη έχει από τα φθηνότερα φάρμακα πανευρωπαϊκά,
2) Ο μέσος όρος των τριών χαμηλότερων τιμών των χωρών της Ευρώπης ως κριτήριο κοστοδότησης της εργοστασιακής τιμής φαρμάκου δεν σημαίνει απαραίτητα μόνο μειώσεις τιμών,
3) Τα ποσοστά κέρδους των υπολοίπων κρίκων της αλυσίδας του φαρμάκου, εκτός βιομηχανίας που καρπώνεται κοντά στο 80% σε κάθε 100 ευρώ για φάρμακα που είναι αδικαιολόγητα υψηλό, είναι ασύμφορα μικρά,
4) Η στοχοδότηση του ύψους της δαπάνης με κριτήριο το ποσοστό αυτής επί του ΑΕΠ είναι μέθοδος φαρμακοοικονομικά αναξιόπιστη και λανθασμένη,
5) Οι συμμετοχές των ασθενών θα είναι λάθος να ανέβουν κι άλλο σε βάρος της τσέπης του πολίτη,
6) Οι φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρείες επιλέγουν να προστατεύουν τα κέρδη τους έστω και αν αυτό προϋποθέτει να εγκαταλείπουν τους έλληνες ασθενείς χωρίς το απαραίτητο φάρμακο, και αυτό είναι η πρώτη και κύρια αιτία των ελλείψεων φαρμάκων σήμερα στην Ελλάδα,
7) Η Ελλάδα σήμερα, μετά από 3 χρόνια μεταρρυθμίσεων πληρώνει αδικαιολόγητα λίγα χρήματα για φάρμακα και αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τα δικαιώματα των ασθενών και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά μίας Ανεπτυγμένης σύγχρονης Χώρας,
Δείτε το βίντεο με τη συνέντευξη του κ. Δαγρέ: