Γροθιά στο στομάχι για κάθε υπεύθυνο για τη σημερινή κατάντια του συστήματος δημόσιας φαρμακευτικής περίθαλψης αποτελεί η παρακάτω επιστολή...
Πολλοί είναι οι φαρμακοποιοί που όχι μόνο αδυνατούν πλέον να βγάλουν τα προς το ζην, αλλά βρίσκονται στον Τειρεσία και μπορεί να φτάσουν ακόμα και στη... φυλακή αδυνατώντας να καλύψουν τις επιταγές των προμηθευτών τους αφού ο ΕΟΠΥΥ παραμένει ασυνεπής με συνεχώς αυξανόμενο άνοιγμα της ψαλίδας πίστωσης (πλέον 120 μέρες).
Αναδημοσιεύουμε επιστολή συναδέλφου-συζύγου-μητέρας ανήλικων παιδιών από το mypharm:
Όχι, δεν εχω κατι να κρυψω.Απλα, ντρεπομαι.
Ντρεπομαι γιατι μετα από 10 χρονια δουλειας, μετα από μεγαλη προσπαθεια και πολλες...
... αναβολες σημερα ζητησα λεφτα από τον πατερα μου για να καλυψω την αποθηκη μου. Λεφτα που μου χρωσταει ο ΕΟΠΥΥ, λεφτα που εχω χασει από τις διαδοχικες μειωσεις τιμων, από τη μειωση του ποσοστου κερδους, από το rebate, από το «κουρεμα» των οφειλομενων των υπολοιπων ταμειων. Λεφτα που όταν ο πατερας μου καμαρωνε στην ορκωμοσια μου δεν πιστευε ότι θα χρειαστω ποτε.
Ντρεπομαι γιατι εχω φαρμακειο χωρις φαρμακα. Γιατι ερχονται οι πελατες και προσπαθω να δικαιολογησω τα αδικαιολογητα. «Αχ, ξερετε μολις μου τελειωσε!» , «Είναι σε ελλειψη!» , «Μηπως θελετε να σας το παραγγειλω? (και από μεσα σου να ευχεσαι να σου πει όχι)». Γιατι εβαλα γνωστους μου να μου πληρωσουν το φαρμακο του παιδιου τους που εχει ΣΚΠ και να τους τα επιστρεψω μολις με πληρωσουν.
Ντρεπομαι γιατι από επιστημονας καταντησα εμπορακος,γραφιας και ερμαιο κάθε γραφειοκρατικης διαστροφης.
Ντρεπομαι γιατι αναγκαστηκα να απολυσω την υπαλληλο μου (ευτυχως βρηκε αλλου δουλεια) επειδη δεν μπορουσα να τη συντηρησω.
Ντρεπομαι γιατι τωρα δεν βλεπω τα παιδια μου οσο θα ηθελα και οσο κατά τη γνωμη μου χρειαζεται.
Ντρεπομαι γιατι οσο κι αν προσπαθω πολλες φορες βγαζω τα νευρα μου και την απογοητευση μου πανω στον αντρα μου. (και στα παιδια μου,το ομολογω!)
Ντρεπομαι γιατι το βλεπω, με κοροïδευουν.(ξερετε ποιοι)
Ντρεπομαι γιατι δεν μπορω(?) να αντιδρασω. Ψεμματα, μαλλον δεν τολμω να αντιδρασω.
Ντρεπομαι γιατι ειμαι ανωνυμη…
Ντρεπομαι γιατι εχω φαρμακειο χωρις φαρμακα. Γιατι ερχονται οι πελατες και προσπαθω να δικαιολογησω τα αδικαιολογητα. «Αχ, ξερετε μολις μου τελειωσε!» , «Είναι σε ελλειψη!» , «Μηπως θελετε να σας το παραγγειλω? (και από μεσα σου να ευχεσαι να σου πει όχι)». Γιατι εβαλα γνωστους μου να μου πληρωσουν το φαρμακο του παιδιου τους που εχει ΣΚΠ και να τους τα επιστρεψω μολις με πληρωσουν.
Ντρεπομαι γιατι από επιστημονας καταντησα εμπορακος,γραφιας και ερμαιο κάθε γραφειοκρατικης διαστροφης.
Ντρεπομαι γιατι αναγκαστηκα να απολυσω την υπαλληλο μου (ευτυχως βρηκε αλλου δουλεια) επειδη δεν μπορουσα να τη συντηρησω.
Ντρεπομαι γιατι τωρα δεν βλεπω τα παιδια μου οσο θα ηθελα και οσο κατά τη γνωμη μου χρειαζεται.
Ντρεπομαι γιατι οσο κι αν προσπαθω πολλες φορες βγαζω τα νευρα μου και την απογοητευση μου πανω στον αντρα μου. (και στα παιδια μου,το ομολογω!)
Ντρεπομαι γιατι το βλεπω, με κοροïδευουν.(ξερετε ποιοι)
Ντρεπομαι γιατι δεν μπορω(?) να αντιδρασω. Ψεμματα, μαλλον δεν τολμω να αντιδρασω.
Ντρεπομαι γιατι ειμαι ανωνυμη…
Αναδημοσίευση από mypharm.gr