Μια από αυτές τις καλοκαιρινές ημέρες σε ένα πανέμορφο χωριό της Ηπείρου βρέθηκε ένας Γερμανός τουρίστας με υψηλές απαιτήσεις, για να περάσει μερικές ημέρες με την οικογένειά του ξοδεύοντας αρκετά χρήματα από αυτά που κέρδισε κατά την διάρκεια του χειμώνα...
Σε ένα μικρό παραθαλάσσιο ξενοδοχείο αποφάσισε να σταματήσει για να ελέγξει, όπως επιβάλλει η Γερμανική νοοτροπία (αυτό δεν είναι κακό...), την διαμονή του ιδίου και της οικογένειάς του σ’ αυτό.
Στην ρεσεψιόν βρήκε τον ξενοδόχο στον οποίο πρότεινε να του επιτρέψει να ελέγξει τα ελεύθερα δωμάτια για να διαπιστώσει ότι είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του καθώς και τις συνθήκες διαβίωσης στο χωριό , δίνοντάς του και μία προκαταβολή 100 ευρώ. Αν τελικά το αποτέλεσμα του ελέγχου ήταν θετικό θα κρατούσε τα 100 ευρώ και θα του πλήρωνε το επι πλέον ποσό. Αν όμως ήταν αρνητικό, θα του επέστρεφε την προκαταβολή...
Ετσι και έγινε...
Ο ξενοδόχος πήρε με μεγάλη ευχαρίστηση την προκαταβολή και πιστεύοντας ότι ο Γερμανός τουρίστας θα ικανοποιείτο από το ξενοδοχείο του (...κούνια που τον κούναγε!), έτρεξε αμέσως στον μπακάλη της περιοχής του στον οποίο χρωστούσε 100 ευρώ , από διάφορες προμήθειες που είχε κάνει για το ξενοδοχείο του...
Ο μπακάλης του χωριού πήρε τα χρωστούμενα από τον ξενοδόχο και αφού τον ευχαρίστησε έτρεξε στον φούρναρη στον οποίο επίσης χρωστούσε αρκετά χρήματα από διάφορα προϊόντα που είχε αγοράσει για το μαγαζί του. Του έδωσε έναντι τα 100 ευρώ και γύρισε στο μαγαζί του ευχαριστημένος αφού ένα κομμάτι του χρέους του είχε αποπληρωθεί...
Ο φούρναρης με την σειράτου ακολούθησε την ίδια τακτική δίνοντας τα χρήματα αυτά στον αγρότη από τον οποίο είχε προμηθευθεί το αλεύρι για τον φούρνο του...
Ο αγρότης (νέος γαρ στην ηλικία ...) έτρεξε στην ωραία της περιοχής που έκανε το ... αρχαιότερο επάγγελμα και της παρέδωσε το εκατοκτάρικο που της χρωστούσε από τις παρεχόμενες υπηρεσίες της, η οποία τελικά με την σειρά της το παρέδωσε στον αρχικό ξενοδόχο φίλο μας ως αποπληρωμή ενός μέρους από τα οφειλόμενα, για τα δωμάτια που χρησιμοποιούσε...
Εν τω μεταξύ ο Γερμανός τουρίστας (δεν τον ... ξεχάσαμε βέβαια) κατέβηκε από το ξενοδοχείο στο οποίο πραγματοποίησε την έρευνά του, και αφού έκανε και ένα γύρο στο πανέμορφο χωριό, ξενέρωτος όπως ήταν και εκτός Ελληνικής πραγματικότητας, απέρριψε την παραμονή του στην περιοχή και φυσικά στο ξενοδοχείο και ζήτησε τα 100 ευρώ πίσω...
Ο ξενοδόχος του έδωσε τα 100 ευρώ που του είχε φέρει η ωραία του χωριού και ο Γερμανός έφυγε για άλλες ... πολιτείες ...
Στο χωριό ηταν ΟΛΟΙ ευχαριστημένοι διότι είχαν αποπληρώσει το χρέος τους ή ένα μέρος από αυτό , χωρίς ουσιαστικά ... χρήμα!!! Διότι τα 100 ευρώ υπήρξαν ΜΟΝΟ για κάποια στιγμή, απλά για να δημιουργηθεί η γνωστή και πολυπόθητη σήμερα «χρηματική ροή»... ώστε με αυτόν τον τρόπο να γίνει η αλληλοεξόφληση !!!!
Στο μικρό μας χωριό τα 100 ευρώ έκαναν ... μία βόλτα, και δημιούργησαν τις απαραίτητες συνθήκες για να υπάρξει αποτέλεσμα...
Εδώ με την αγορά όπως είναι σήμερα , στην κυριολεξία «στεγνή», κανένα αποτέλεσμα δεν πρόκειται να υπάρξει, όσο και αν μας παραμυθιάζουν για το αντίθετο!!!
Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ