Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη υπάρχουσα οδηγία 2003/88 και την
απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΔΕΚ) αλλά και την επερχόμενη νέα οδηγία για
το ωράριο που καλύπτει το σκεπτικό του ΔΕΚ φαίνεται και αιτιολογείται επαρκώς
για τους επαγγελματίες υγείας ότι ο χρόνος εργασίας των εργαζομένων δεν μπορεί
να υπερβαίνει ανά 7ήμερο τις 48 ωρες κατά μέσο όρο περιλαμβανομένων των
υπερωριών.
1.
Η ειδική αναφορά στους επαγγελματίες υγείας
κάνει τα φαρμακεία να μην αντιμετωπίζονται σαν όλα τα άλλα στοιχεία της λιανικής πώλησης
όπως αυτή περιγράφεται σε ξεχωριστό μέρος του Μνημονίου. Άρα τα φαρμακεία
πρέπει στο ωράριο τους να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά και ιδιαίτερα. Αυτό
παραδέχτηκε και η Task Force.
Οι ερμηνείες της Τρόικα ότι τα φαρμακεία δεν είναι παρά μέρος του τομέα
λιανικού εμπορίου θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν σθεναρά από τους συνομιλητές της
στο ΥΥΚΑ και να μη μένει ακόμα σήμερα το θέμα ανοιχτό.
2.
Ότι η απελευθέρωση του ωραρίου αποτελεί μέρος της απελευθέρωσης του
φαρμακευτικού επαγγέλματος όπως διάφοροι
σοφολογιότατοι σύμβουλοι κατά καιρούς "έδιναν" στους ελεγκτές
της Τρόικα στο παρελθόν δεν προκύπτει από κανένα σχετικό νομικό κείμενο.
3.
Η πολύ συχνή-συνήθης μορφή φαρμακείου στην
Ελλάδα όπου ταυτίζεται ο ιδιοκτήτης του φαρμακείου με τον εργαζόμενο φαρμακοποιό (αναλογία εργαζομένων
ανά φαρμακείο1,1) επιβάλει στην μεν έννοια του εργαζόμενου φαρμακοποιού το
48ωρο ενώ στην έννοια του ιδιοκτήτη την πρόσληψη νέου αδειούχου φαρμακοποιού
μετά τη λήξη της εργασίας των 48ωρών του.
4.
Η δημιουργία ενός ωραρίου κατά την ακολουθία του
τομέα της λιανικής πώλησης και όχι του τομέα υγείας προωθεί μόνο εκείνα τα
φαρμακεία που μπορούν να αντέξουν το οικονομικό κόστος πρόσληψης φαρμακοποιών
και να είναι συνέχεια ανοιχτά. Αποτέλεσμα –πολύ σύντομα μάλιστα- θα είναι η
ρήξη του πυκνού δικτύου φαρμακείων που έχουμε σήμερα.
5.
Η παραδοχή από την Task Force ότι είναι επιβεβλημένη η επιβίωση του πυκνού δικτύου φαρμακείων ως
σημείων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας – ανάχωμα στην δευτεροβάθμια και
τριτοβάθμια κοστοβόρα φροντίδα δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθηθέι
μέσα από τη ρύθμιση του ωραρίου των φαρμακείων ώστε να υπάρξουν ισορροπημένα βιώσιμα όλα τα φαρμακεία και να μην
υποχρεωθούν σε άμεσο βίαιο κλείσιμο στην μεγάλη τους πλειονότητα.
6.
Ένα ωράριο που η δικαιοδοσία του θα ανήκει στο
ΥΥΚΑ και θα έχει ελεγκτές [ τοποτηρητές του ΦΣ μπορεί στις 6 ημέρες της εβδομάδας να επιμερίσει 43-45
ώρες και οι υπόλοιπες ώρες μέχρι τις 48 να προέρχονται από τον επιμερισμό των
ωρών υπηρεσιών μέσα στο μήνα. Κανείς δεν εξαιρείται από τις υπηρεσίες παρά για εξαιρετικά ιδιαίτερους λόγους (υγείας ή
άλλους) αλλά και οι ΦΣ φροντίζουν να μην υπάρχει ίχνος επιλεκτικότητας στον
καθορισμό των καρτελών αλλιώς κινδυνεύει η υπόσταση τους.
7.
Η νομοθεσία των τουριστικών περιοχών δεν
αγγίζεται φυσικά. Όμως και εκεί επιβάλλεται η πρόσληψη φαρμακοποιού όπου
χρειάζεται ώστε όλοι οι εργαζόμενοι μηδέ του ιδιοκτήτη εξαιρουμένου να εργάζονται
εβδομαδιαίος 48 ώρες περιλαμβανομένων
των ωρών υποχρεωτικής υπηρεσίας
8.
Ένα ενδεικτικό ωράριο Ευρωπαϊκού τύπου εύκολα προσαρμόσιμο
στις ιδιαιτερότητες των διάφορων περιοχών της χώρας μπορεί να είναι καταρχήν ένα συνεχές ωράριο 6 ημερών με
διάλειμμα το μεσημέρι.
Οι ελάχιστες περίοδοι ανάπαυσης ημερήσιας εβδομαδιαίας και
ετήσιας και τα κατάλληλα διαλείμματα εργασίας όπως πρέπει να αναφέρονται σαν
μονάδες χρόνου σε συγκεκριμένες μέρες ή και κλάσματα τους, διατυπώνονται
σαφώς στις οδηγίες που ανέφερα.
Δημήτρης
Καραγεωργίου
Υ.Γ. Δυστυχώς ακόμα σήμερα όταν θίγεται αυτό το θέμα
ταυτόσημο με την επαγγελματική μας επιβίωση οι πιο πολλοί ακόμα και
συνδικαλιστές λειτουργούν με το πόσο κάτι που ανακοινώνεται ταιριάζει με το
προσωπικό τους συμφέρον και όχι στο επάγγελμα συνολικά . Δ.Κ.