Έχει πολύ σουξέ διότι έρχονται εκλογές και όπως γνωρίζουμε όλοι, όποιος την επικαλείται προεκλογικά ... φαίνεται να κερδίζει σε ... ψήφους.Η λέξη αυτή καθ’ αυτή δεν «λέει» τίποτα άλλο εκτός από το αυτονόητο, ότι δηλαδή όλοι μαζί μπορούμε να επιτύχουμε. Και ως αυτονόητο μάλλον θα έπρεπε να παραλείπεται. Η επίκλησή της όμως γίνεται διότι στην πράξη η «ενότητα» έχει πάει... διακοπές... με ευθύνη αυτών που σήμερα την επικαλούνται
...Τι σημαίνει όμως «ενότητα»;
Ενότητα είναι μια έννοια που παραπέμπει σε ένα αδιαίρετο, αδιάσπαστο, ενιαίο σύνολο... Ένα σύνολο που λειτουργεί χωρίς διαφορές και που οι μονάδες του έχουν κοινό στόχο... Υπό αυτή την έννοια δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένα υγιές μυαλό στην Ελλάδα που να μην την ενστερνίζεται και να επιδιώκει το αντίθετο δηλ. την διχόνοια... Υπάρχει κάποιος στον κλάδο μας που να μην πιστεύει ότι η ενότητα είναι το ιδανικότερο έδαφος για να σπαρθεί ο σπόρος της αγωνιστικότητας και της αποτελεσματικότητας οποιασδήποτε διεκδίκησης;
Το πρόβλημα δεν είναι η ενότητα του κλάδου που μερικοί υποκριτικά σήμερα επικαλούνται, ενώ μέχρι χθες την πυροβολούσαν ακατάπαυστα, αλλά το πως εννοούν την ενότητα...Ενότητα για κάποιους είναι η κομματική ομαδοποίηση και η υπακοή σε αυτό που λέγεται κομματικός ή κυβερνητικός μηχανισμός... Όποιος ξεφεύγει από αυτόν είναι διασπαστής του κλάδου! Ενότητα για άλλους είναι η συσπείρωση όλων των υπολοίπων σε αυτό που πρεσβεύουν οι ίδιοι.... Κάθε αντίθετη άποψη είναι διχαστική και επικίνδυνη!
Ενότητα για τρίτους είναι η απόλυτη συμφωνία σε στόχους που οι ίδιοι θέτουν και που τις περισσότερες φορές αφορούν ... δικά τους συμφέροντα. Όσοι δεν τα οικειοποιούνται, τίθενται αυτομάτως απέναντι και πυροβολούνται μέχρις ... εξαφάνισης!Υπάρχει τελικά ενότητα ή όλα αυτά ανάγονται στην σφαίρα του ιδεατού; Μπορούμε να επιτύχουμε έστω και κάποια μικρή δόση αυτού του αγαθού ή ματαιοπονούμε;
Ο κλάδος ήταν πάντα ενωμένος ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, αφού οι μέχρι πρότινος αγώνες μας ήταν καθολικοί και γι’ αυτό το λόγο αποτελεσματικότατοι. Θυμάστε πόσο μας θαύμαζαν οι υπόλοιποι κλάδοι και πόσο κολακευτικά εκφράζονταν για την οργάνωση των φαρμακοποιών.
Ήρθε όμως το «ωράριο» για να μας αποδείξει ότι η μέχρι τότε «ενότητα» του κλάδου ολίγον ... έμπαζε! Ο τότε Υπ. Υγείας κος Λοβέρδος ,κατάφερε με ένα νόμο που κατατέθηκε δύο φορές στην βουλή για να περάσει, να μας ταρακουνήσει και να μας «ξυπνήσει» από την μακαριότητα της ... «ενότητας». Το «ωράριο» στάθηκε αφορμή να δημιουργηθούν φαρμακοποιοί ... δύο ταχυτήτων. Αυτών που επεδίωξαν, επέτυχαν και μπορούσαν να λειτουργήσουν με το διευρυμένο ωράριο ... και των υπολοίπων που ούτε ήθελαν, ούτε μπορούσαν..
. Μετά ήρθαν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου, που ξεκινούσαν πάντα με .... τυμπανοκρουσίες και όρκους αγώνων «μέχρι τελικής πτώσης» και τελείωναν με άτακτη υποχώρηση των «κυβερνητικών» συνδικαλιστών ... αφήνοντας ένα τμήμα του κλάδου να πολεμά, προσπαθώντας να περισώσει ότι μπορούσε.
.. Απεργοσπαστικοί μηχανισμοί του ΕΟΠΥΥ , καθυστερήσεις των πληρωμών, απλήρωτα χρέη των ταμείων που χρονολογούνται από το 2011, υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα για το σταμάτημα των κινητοποιήσεων, προεκλογικές υποσχέσεις για συμψηφισμούς χρεών και ... πράσινα άλογα ... βάθυναν την κρίση στον κλάδο και αύξησαν τον αριθμό των «κατηγοριών» των φαρμακοποιών.
..Ο κανιβαλισμός μόλις είχε αρχίσει ... Ο άλλοτε κραταιός κλάδος των φαρμακοποιών άρχισε να καταρρέει ... Το ... «όλοι για έναν και ένας για όλους» αντικαταστάθηκε από το ... «ο σώζων εαυτόν ... σωθείτο»...Κι όμως η φράση ... «ενότητα του κλάδου» εξακολουθεί να έχει την τιμητική της. Με μια διαφορά ... Ότι τώρα πια υπάρχει το παρελθόν ... ένα παρελθόν που πρέπει να διδάξει για να μην γίνουν στο μέλλον τα ίδια...
Είναι εύκολο; Ασφαλώς όχι... Γιατί εκτός του ότι πρέπει να διδαχθούμε από το παρελθόν, υπάρχει πλέον και η μεγάλη διαστρωμάτωση του κλάδου που αποτελεί την κύρια αιτία της σημερινής «διασποράς» του. Και είναι ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΔΙΑΣΠΑΣΗ»... όπως κάποιοι θέλουν να την παρουσιάσουν..
. Ο κλάδος χρειάζεται συστράτευση και πειθώ. Χρειάζεται ηγεσία που να εμπνέει και όχι συνδικαλιστές που εγκαταλείπουν τον κλάδο για να καρπωθούν κυβερνητικές θέσεις... αλλά «πριν αλέκτωρ λαλήσει» επιστρέφουν για να τον ... σώσουν από αυτούς που τον ... εγκατέλειψαν !!!
Χρειάζεται αλλαγή πλεύσης διότι η προηγούμενη πλεύση μας έριξε σε ... ξέρα με τα γνωστά αποτελέσματα! Χρειάζεται οπωσδήποτε πείρα αλλά και νέα υλικά, νέες νοοτροπίες, σύγχρονη αντιμετώπιση των προβλημάτων.... Να διορθωθούν πρώτα απ’ όλα αυτά που μας ... κατηγοριοποίησαν ... αυτά που μας οδηγούν στον κανιβαλισμό... και στην εξαθλίωση.Με αμφίπλευρες υποχωρήσεις όλων των μελών του κλάδου ώστε να αμβλυνθούν οι διαφορές και όχι με ευχές και ... προσευχές για την αποφυγή χειρότερων δεινών!
Με υλοποιήσιμες λύσεις και όχι με υποσχέσεις που απλά ακούγονται όμορφα αλλά δεν έχουν αποτέλεσμα...
Με έργα και όχι με λόγια .
..Με αυτά που συμφέρουν τον κλάδο και κυρίως χωρίς επικοινωνιακά παιχνίδια με συνθήματα που αρέσουν μεν στον κλάδο αλλά δεν προσφέρουν τίποτα άλλο εκτός από ... ψήφους ...
Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ