Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Κ.Λουράντος: Σχετικά με τη ΓΣ ΠΦΣ στις 2/11

Γίναμε μάρτυρες χτες άλλης μιας απόδειξης, πως η γενική συνέλευση του Πανελληνίου όπως λειτουργεί έχει φτάσει σε σημείο που δεν μπορεί να παράγει πραγματικό έργο.

Το θέμα του επαγγελματικού ταμείου έγινε αντικείμενο προεκλογικής παράστασης. Προσπάθειας επίδειξης έργου. Εξουσιοδότησης για άλλη μια ενέργεια που θα γίνει χωρίς πραγματική ενημέρωση των συναδέλφων. Κρυψίματος των λεπτομερειών που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και διλημμάτων «τώρα ή ποτέ» και «όποιος δεν είναι υπέρ είναι εναντίον»...



 

Και όμως! Ένα θέμα στο οποίο υπάρχει σχετική ομοφωνία επί της αρχής από τον κλάδο μπήκε σε μια συνέλευση προεκλογικής εκμετάλλευσης μέσα στο μήνα των εκλογών! Και ήρθε να δείξει πόσα προβλήματα έχει ο τρόπος που παίρνονται οι αποφάσεις.

Πράγματι η χθεσινή συζήτηση στην Γενική Συνέλευση του ΠΦΣ για την δημιουργία ενός ταμείου συνταξιοδότησης (με το οποίο κατ’αρχάς δεν διαφωνώ) θα είχε αξία εαν :

Α) Είχε δωθεί όλη η μελέτη στους πρωτοβάθμιους συλλόγους ώστε να ενημερωθεί και να αποφασίσει η βάση. Τα χρήματα άλλωστε δεν ανοίκουν στους εκλέκτορες του Πανελληνίου αλλά σε ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους που πρέπει να πάρουν θέση...

Β) Είχε εξασφαλιστεί η επίλυση των περισσοτέρων προβλημάτων του κλάδου ώστε να υπάρχουν στο μέλλον φαρμακεία και ... φαρμακοποιοί για σύνταξη... Εδώ κατά δήλωση του προέδρου του ΠΦΣ και όχι μόνο, τα φαρμακεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο... Για ποιόλοιπόν μέλλον μιλάμε;

Γ) Είχε «ευαισθητοποιηθεί» το προεδρείο του ΠΦΣ πολύ πιό νωρίς και όχι .... κυριολεκτικά στο παρά πέντε των ... εκλογών του κλάδου! Στις 2 Νοεμβρίου συγκαλείται Γ.Σ. στο ΠΦΣ ενώ στις 3 Νοεμβρίου ξεκινάνε οι εκλογές σε 6 (εξι) συλλόγους ! Ξεχνάνε άραγε οι εμπνευστές του σόου ότι για να εφαρμόσεις ένα πρόγραμμα ή μια απόφαση χρειάζεται η προς τα ... έξωθεν καλή μαρτυρία; Και κάτι τέτοιο σήμερα οι διοικούντες τον ΠΦΣ δεν έχουν...

Και πως να την έχουν όταν ούτε το προεδρείο του ΠΦΣ δεν είχε σύμφωνη γνώμη και γι’ αυτό στο τέλος της ... «συζήτησης» προσπαθούσαν να βρουν μια συμβιβαστική πρόταση ώστε να σώσουν τουλάχιστον τα προσχήματα... Έκπληκτος ο κλάδος παρακολούθησε κάθιδρα τα μέλη του προεδρείου να προτείνουν διαφορετικές παραλλαγές και προτάσεις και μπροστά στην ανάγκη να εμφανίσουν την αποδοχή από το σώμα να καταλήγουν και πάλι σε… ψηφοφορία επί της αρχής όπως πριν δύο χρόνια!!!

Και λέμε πάλι διότι σας υπενθυμίζω ότι τον Νοέμβριο του 2011 στην τότε Γενική Συνέλευση του ΠΦΣ υπερψηφίστηκε επί της αρχής η δημιουργία του Ταμείου, όπως και για δεύτερη φορα τον Νοέμβριο του 2012 ... Και έρχονται σήμερα Νοέμβριο πάλι του 2013 να ζητήσουν για ... τρίτη φορά την ... υπερψήφισή του !!!

Από την άλλη η απαξίωση της Γ.Σ. του ΠΦΣ φάνηκε καθαρά από την αποχή πολλών εκλεκτόρων .... οι μισοί περίπου παρευρέθησαν και από αυτούς ελάχιστοι συμφώνησαν με τις ...αλαλούμ προτάσεις .... Χωρίς οργάνωση, με θολούς στόχους και ή με απροετοίμαστους ομιλητές που απλά αναπαράγουν αυτά που άκουσαν για να φανούν πως κάτι είπαν ή με τους λίγους υποψιασμένους να προσπαθούν να ακυρώσουν ο ένας τον άλλον σε διαδοχικούς μονολόγους ... δεν μπορείς να μιλήσεις για σοβαρότητα σε ένα τόσο σοβαρό θέμα...

Υπό αυτές τις συνθήκες η ... σοβαρότητα είχε πάει για διακοπές και η διακωμώδηση της διαδικασίας στα φόρτε της ... Είχαν άδικο όσοι τελικά δεν συμμετείχαν σε αυτη την διαδικασία;

Παρ’ όλα αυτά ... αν πράγματι ενδιαφέρονται για την διάσωση των φαρμακείων μας και των αποθεματικών του ΠΦΣ , γιατί δεν ενεργούν για το ΣΗΜΕΡΑ και όχι για το ΑΥΡΙΟ που σίγουρα για μερικούς από εμάς δεν θα υπάρχει;

Γιατί π.χ. δεν δημιουργείται ΑΜΕΣΑ με τα χρήματα αυτά ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ ώστε να γλυτώσουμε από τοκογλύφους και τράπεζες; Εδω και τώρα ... και όχι για το μέλλον και αν....

Άλλη μια ευκαιρία που ο κλάδος θα μπορούσε να είναι ενωμένος έστω και σε κάτι απλό χάθηκε. Η ευθύνη μπορεί να είναι όλων αλλά η ευθύνη να νομιμοποιήσεις κάτι ασαφές είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η ασάφεια, η πολιτική διαχείριση και η προχειρότητα πρέπει να τελειώσουν. Η τακτική των λευκών επιταγών στη νέα ημέρα του πανελληνίου δεν πρέπει να υπάρχει. Η συμμετοχή της βάσης πρέπει να είναι η ευρύτερη δυνατή.

Όσο γι’ αυτούς που βιάστηκαν με την αφορμή αυτή να μιλήσουν για ... αποχωρήσεις για ...απουσίες και για ... ρήξη της ενότητας του κλάδου ας μην χαίρονται επειδή πιστεψαν πως η κάθαρση ήρθε για αυτούς. To 70-64 την αληθινά κρίσιμη στιγμή για τον κλάδο δεν συμψηφίζεται, δεν παραγράφεται, δεν ξεχνιέται...

Γιατί εμεις δεν παίζουμε μονόπολη με τα λεφτά των συναδέλφων .... Των συναδέλφων που θα αδράξουν το αύριο με σύνεση και μελέτη και όχι με ... προχειρότητες και ακροβατισμούς !

Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ