Γιατί για να ψηφίσουμε τόσο μαζικά στις τελευταίες εκλογές, δεν μπορεί, μας ενδιαφέρει η συλλογικότητα, μας ενδιαφέρει ποιος μας εκπροσωπεί.Όμως, πως τοποθετούμε τον εαυτό μας σε αυτό το περιβάλλον; Πόσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να βάζουμε τα όρια πρώτα πρώτα στους ευατούς μας; Πως υποστηρίζουμε όσους εκλέξαμε προκειμένου να αγωνιστούν να διαφυλάξουν τα γενικότερα συμφέροντά μας;
Ο κλάδος και το επάγγελμα θα αλλάξει, ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει! Πως θα γίνουν όμως αυτές οι αλλαγές; Ποιος θα αποφασίσει για αυτές; Η Τρόικα; Η κυβέρνηση; Οι εταιρίες; Οι Σουπερμακετάδες; Τα μεγάλα funds του εξωτερικού; Η «ηγεσία» του κλάδου; Ή μήπως τα 1, 2, 3 τυχαία φαρμακεία που είναι μέσα – έξω στη «συλλογικότητα» ανάλογα με το τι κρίνουν ότι τους συμφέρει;
- Ποιος δημιούργησε τόσα διευρυμένα φαρμακεία, ο Λοβέρδος; Μόνοι μας δεν τα ανοίξαμε;
- Ποιος πουλούσε με έκπτωση τα διαγνωστικά του διαβήτη, στα 25 ευρώ (και ακόμη λιγότερο) πριν τα κατεβάσει ο ΕΟΠΥΥ;
- Ποιος έτρεξε να κάνει ατομικές συμβάσεις μόλις ανακοινώθηκε η δυνατότητα;
- Ποιος εκτελούσε συνταγές κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων;
- Ποιος αποφάσισε να ξεφτιλίσει τις τιμές στα e shop?
- Ποιος πουλάει συμπληρώματα διατροφής χωρίς καμιά επιστημονική συμβουλή και χωρίς καμία «χείρα φαρμακοποιού» στα e shop?
- Ποιος πουλάει ΜΗΣΥΦΑ - με κουπόνι – στα e shop? Και μάλιστα με ΕΚΠΤΩΣΗ;
- Ποιος σκάβει το λάκκο μας;;
Μακάρι όσοι τα κάνανε αυτά να ήταν όντως σωστοί επιχειρηματίες… Αν ήταν, τέτοιες ανοησίες ΔΕΝ θα τις κάνανε ποτε! Πανάσχετοι, πανικόβλητοι, ωφελιμιστές, παρτάκηδες είναι… Που δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους! Και που τους φταίνε μόνιμα οι άλλοι, που δεν κάνουν κάτι να τους «σώσουν»… Να σώσουν αυτούς που σε κάθε ευκαιρία υποδαυλίζουν κάθε συλλογική προσπάθεια…
Συμπαθάτε με για τη γλώσσα… Μπορεί να είναι σκληρή, αλλά η πραγματικότητα είναι, δυστυχώς, σκληρότερη.
Τι κάνουμε τώρα;
Υπάρχει ελπίδα, μόνο αν υπάρξει προοπτική. Και μία προοπτική μας μένει από εδώ και στο εξής: η «επιχειρηματική συλλογικότητα». Οι κακές σπασμωδικές κινήσεις που προανέφερα, έχουν να κάνουν με το ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται»… Τους 50-100 «κακούς», που πάντα ήταν κακοί δεν πρόκειται να τους αλλάξεις ποτέ. Αυτή είναι η ηθική τους υπόσταση, κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια... το θέμα είναι να τους απομονώσεις και να τους κρατήσεις μια ισχνή μειοψηφία, χωρίς καμιά δυνατότητα να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Αυτό σημαίνει, να συγκρατήσεις τους επίδοξους μιμητές τους. Και αυτό το κάνεις ΜΟΝΟ αν μπορείς να τους δώσεις διέξοδο… Και μόνο μια διέξοδος υπάρχει: να οργανωθούμε σε μεγαλύτερες δομές, οι οποίες θα απαιτούν πια από τους μετέχοντες – δε θα ζητούν θα ΑΠΑΙΤΟΥΝ – απόλυτη πειθαρχία στον τρόπο λειτουργίας. Δε θα μιλάμε πια για μια χαλαρή δεοντολογία που γίνεται λάστιχο και τηρείται κατά το δοκούν, αλλά για επαγγελματικά καταστατικά, συμφωνητικά και συμβόλαια που καθορίζουν τον τρόπο δράσης και λειτουργίας. Που εισάγουν την πραγματική και υγιή επιχειρηματικότητα. Που ΔΕΝ καννιβαλίζει, που ΔΕΝ κανει σπασμωδικές κινήσεις, που δε στηρίζει την επιβίωσή της στη συγκέντρωση της αγοράς με κάθε τρόπο, ακόμη και με ζημία! Που δε δίνει «όπλα» στα χέρια των εχθρών μας. Που σχεδιάζει μακροπρόθεσμα και υλοποιεί με όραμα και στρατηγική.
Μια συλλογική επιχειρηματικότητα που επενδύει στη γνώση και στον συνάνθρωπο. Είτε αυτός είναι πελάτης, είτε είναι ο συνάδελφος…Εκεί πρέπει να στραφούν οι Σύλλογοι, εκεί πρέπει να στραφούν οι Συνεταιρισμοί.
Συνάδελφοι, δεν έχουμε πολλές λύσεις… και δυστυχώς, δεν έχουμε πολύ χρόνο…
Τερζής Τάσος
Πρόεδρος ΦΣ Έβρου