Επιτέλους τέλος. Δεν μπορούμε άλλο να ακούμε ηλιθιότητες. Προσβάλλει την νοημοσύνη μας την τσέπη μας το μέλλον μας. Δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε ακόμα να μας εκπροσωπούν κάτι τέτοιοι τύποι που το μόνο που θέλουν είναι Α). να κρατήσουν την θέση τους Β). να την εξαργυρώσουν για τις καλές υπηρεσίες που προσέφεραν καταστρέφοντας εμάς. Είναι δυνατόν μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή του φαρμακευτικού επαγγέλματος να μας εκπροσωπούν άνθρωποι μιας υποτιθέμενης πλειοψηφίας που δεν αντιστοιχεί στα σημερινά δεδομένα; Δηλαδή θα αφήσουμε πρώτα να μας κλείσουν τα φαρμακεία και μετά να αλλάξει η διοίκηση ;
Το Σάββατο είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε ακόμη μια φορά πόσο ενωμένοι φανήκαμε πόσο ο αγώνας μας έφερε αποτελέσματα και εν πάση περιπτώσει αυτό ήταν το καλύτερο για την συγκεκριμένη στιγμή; Είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε στην φιέστα νίκης που ετοιμάζει ο «πρόεδρος»; Και σε «αγωνιστική» ετοιμότητα ακόμη μια φορά να πάμε στα σπίτια μας μέχρι την επόμενη κινητοποίηση; Μέχρι ο Άδωνις ή ο Κωστής κόψει την επόμενη φέτα από το σαλάμι ;
Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τις of the record πληροφορίες για τον καλό και τον κακό υπουργό και να κοιμηθούμε ήσυχοι γιατί είναι σίγουρο ότι τίποτα το κακό δεν θα μας συμβεί; Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τους μεγάλους συνδικαλιστές να ξιφουλκούν εναντίον όλων των κακών όλων αυτών που μας επιβουλεύονται, (και τι ωραία που τα λένε), αλλά έτσι χωρίς πρόγραμμα χωρίς προτάσεις περισσότερο για το show και μετά να σιωπούν. Και θα έχει φτάσει το μεσημέρι και τα αεροπλάνα θα φεύγουν και η αίθουσα θα αδειάζει και τα φώτα θα χαμηλώσουν και ακόμη μια σεμνή τελετή θα έχει πάρει τέλος. ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Είναι σίγουρο ότι τα ΜΗΣΥΦΑ το καλοκαίρι θα βρίσκονται στα S.M; Είναι σίγουρο γιατί α. δεν πρόκειται να πέσουν οι τιμές (δηλαδή που να πάει το DEPON ) και β. επί της ουσίας το έχουμε αποδεχθεί (βλέπε τι έλεγε στον Παπαδάκη ο πρόεδρος το είπε και ο υπουργός). Είναι σίγουρο ότι μέχρι το τέλος του έτους το ωράριο θα έχει ξεφύγει εντελώς και θα δουλεύουμε με ωράρια αποικίας του 19ου αιώνα; Είναι σίγουρο αφού δεν καταφέραμε να υπερασπιστούμε το αυτονόητο για max εργασία 48 ωρών. Αν δεν συμφωνούμε σε αυτό μπορούμε πάντα να συσπειρωθούμε στο παλιό μεν αλλά πάντα κλασικό σύνθημα επίσης του 19ου αιώνα: 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνου.
Τι λέτε θα το δεχτεί η πλειοψηφία του Δ.Σ ή θα το χαρακτηρίσει κομμουνιστικό και άρα θα το απορρίψει γνωρίζοντας και τις αλλεργίες του προστάτη υπουργού;
Είναι σίγουρο ότι μετά το καλοκαίρι θα μειωθεί και άλλο το ποσοστό κέρδους των φαρμακείων; Είναι σίγουρο γιατί είναι μνημονιακή δέσμευση και ξέρετε πως τα σέβεται αυτά η κυβέρνηση μας. Δηλαδή αν επικρατήσει η λογική της ελεύθερης τιμής προς τα κάτω που πάνε να επιβάλλουν στα ΜΗΣΥΦΑ ποιος θα συγκρατήσει τον ΑΔΩΝΙ να μη κάνει το ίδιο και για τα συνταγογραφούμενα και το πρώην ΕΟΠΥΥ να ζητήσει εκπτώσεις από τους φαρμακοποιούς; Το πώς θα γίνει αυτό άμεσα ή έμμεσα λίγη σημασία θα έχει. Τους έχετε δει πως τα καταφέρνουν και βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Παίζεται το ιδιοκτησιακό; Είναι κανείς που έχει ακόμα αμφιβολίες ότι οι καρχαρίες είναι έξω από την πόρτα; Μια πόρτα δυστυχώς ανοιχτή. Ποιος θα τους σταματήσει; Ο Άδωνις; Με δυο λόγια. Μέχρι το τέλος του έτους ένα είναι σίγουρο. Τίτλοι τέλους για το Ελληνικό φαρμακείο. Ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς για το 90% των Ελληνικών φαρμακείων. Είμαι σίγουρος ότι οι κ.κ. του Δ.Σ. ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΚΟΜΗ ΕΠΩΝΥΜΟΙ δεν θα είναι σε αυτή τη λίστα.
Γι αυτό το Σάββατο κάτι πρέπει να αλλάξει. Πρέπει οι συγκεκριμένοι τύποι να απομονωθούν. Έχουν χάσει το δικαίωμα να μας εκπροσωπούν. Αυτοί όχι μόνον δεν προωθούν τα συμφέροντα του κλάδου αλλά έχουν καταντήσει πέμπτη φάλαγγα στις τάξεις μας. Πρέπει να παραμεριστούν. Να γίνει πρόταση μομφής. Να τους προτείνουμε εκδρομή στην Παταγονία με εισιτήριο one way. Ότι να είναι αρκεί να φύγουν Να απαλλαγούν των καθηκόντων τους . Να πάνε σπίτια τους. Δεν θέλουμε άλλο να τους βλέπουμε με αυτά που έκαναν και κάνουν. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποφασίζουν για την τύχη 10000 συναδέλφων. Είναι επικίνδυνοι. Αυτοί και όσοι τους άφησαν, τους επέτρεψαν, τους ανέχτηκαν να μας καταστρέψουν. Έχουν και αυτοί ευθύνες.
Δεν υπάρχει τρόπος έτσι είναι η δημοκρατία; Δεν το προβλέπει το καταστατικό; Πρέπει να περιμένουμε τον Ιούνιο; Αν το δευτεροβάθμιο δεν μπορεί να εκπροσωπεί τα συμφέροντα του κλάδου και εδώ προδήλως δεν μπορεί υπάρχουν τα πρωτοβάθμια όργανα. Ζητήστε συναντήσεις Δ.Σ. συλλόγων κάντε Γ.Σ. πάρτε αποφάσεις επεξεργαστείτε θέσεις διεκδίκησης, αλλά το σπυρί πρέπει να σπάσει.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ.
ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ.
20/3/2014 Σοφοκλής Πολυχρονιάδης