Μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του Υπουργού Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη λίγο πριν ξεκινήσει η εκπομπή της IATROPEDIA, κατά την οποία υπήρξε και η έντονη αντιπαράθεση μεταξύ εμού και του Υπουργού για τα γνωστά θέματα του κλάδου.
«Πώς και δεν ασχολήθηκες με την πολιτική;» με ερώτησε.
«Δεν το θέλησα!» απάντησα.
«Προτάσεις υπήρξαν ασφαλώς ...» συνέχισε.
«Ναι ... Από τον ίδιο τον κ. Σαμαρά. Και πριν τέσσερα χρόνια ως...
... υποψήφιος Δήμαρχος Ν.Σμύρνης, και ως αντιπεριφερειάρχης αργότερα με το ψηφοδέλτιο του φίλου μου Κικίλια και στις προ διετίας βουλευτικές εκλογές .. Αλλά αρνήθηκα ... παρόλο που για εμένα ήταν μεγάλη τιμή.»
Δεν του εξήγησα τους λόγους, άλλωστε δεν θα ενδιαφερόταν κιόλας αλλά μετά το ... το απαραίτητο μακιγιάζ και λίγο πριν ξεκινήσει ο ... καυγάς γύρισε και μου είπε:
«Τουλάχιστον αυτό οφείλω να το ομολογήσω... Όσον αφορά την άρνηση σου να κατέβεις στον στίβο της πολιτικής, καλά έκανες! Διότι συνδικαλιστής που γίνεται πολιτικός ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ! Αυτοκαταργείται και ξεφτιλίζεται ... Δεν μπορείς να πείσεις κανένα για τις προθέσεις σου, ούτε τις προηγούμενες, ούτε τις επόμενες»!!!
Φεύγοντας μετά την εκπομπή γύρισε και μου είπε: «Βλέπεις; Υπερασπίστηκες τον κλάδο σου ... υπερασπίστηκα την Κυβερνητική πολιτική. Πως θα σου φαινόταν αν υποστήριζες μετά από λίγο την ... Κυβερνητική πολιτική την οποία σήμερα αντιμάχεσαι;»
Τότε δεν έδωσα σημασία... αφού «τα είχα πάρει» μαζί του με αυτά που είχε πει κατά την διάρκεια της εκπομπής...
Σήμερα όμως όλα αυτά έρχονται στο μυαλό μου μαζί με άλλες εικόνες που πραγματικά με κάνουν να οργίζομαι και να διερωτώμαι αν τελικά η αφέλεια ή η υποχωρητικότητα χάριν της ... δήθεν ενότητας είναι καλύτερη από την μεθόδευση και την δήθεν επαναστατικότητα χάριν προσωπικών φιλοδοξιών!
Και μαζί με όλα αυτά έρχονται και οι εικόνες από το παλιό και πρόσφατο παρελθόν...
Εικόνες από τις ατέρμονες συγκεντρώσεις και Γενικές Συνελεύσεις όπου συζητούνταν ... «κόκκινες γραμμές», καταστατικά, νόρμες και κανονισμοί αγώνων και στις οποίες δίνονταν όρκοι μάχης μέχρις ... εσχάτων απέναντι στο «σύστημα» που μας καταστρέφει...
Εικόνες από την υπερψήφιση της πρότασής μας για την μετατροπή των φαρμακείων μας σε 11.000 εκλογικά κέντρα μέσω των οποίων θα περνούσαμε στον κόσμο την πραγματική εικόνα της μελλοντικής τους ζωής και όχι αυτή των κυβερνητικών μίντια...
Εικόνες από την πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα όπου ΟΛΟΙ σαν μια γροθιά (όπως κάποιοι έλεγαν) έξω από την Βουλή αλλά και μέσα σ’ αυτήν δίναμε την ... ύστατη μάχη μας...
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις .... κάποιοι θεώρησαν ευκαιρία να μετατρέψουν τα φαρμακεία τους σε εκλογικά κέντρα, αλλά ΥΠΕΡ των Κυβερνητικών θέσεων!
Το γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη αλλά ... θλίψη και οργή, γιατί οι ίδιοι συμμετείχαν σε όλες τις παραπάνω εκδηλώσεις και αποφάσεις ... εναντίον αυτών που σήμερα αυτοβούλως καλούνται να υπηρετήσουν.
Γιατί ενώ οι ίδιοι δήλωναν την πλήρη αντίθεσή τους με αυτά που συμβαίνουν καταγγέλοντας έξωθεν μεγάλα συμφέροντα τα οποία η Κυβερνητική πλευρά υπηρετεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό... εν τούτοις προσέτρεξαν να τα υπηρετήσουν με την πρώτη ευκαιρία... μετατρέποντας εν τη πράξει τα φαρμακεία τους σε Κυβερνητικά κέντρα ενημέρωσης ...
Και μην τολμήσουν να δικαιολογηθούν λέγοντας ότι αυτό είναι για το καλό του κλάδου, επειδή στην Ευρώπη ή στην Κυβέρνηση χρειάζεται κάποιος για να κάνει την σωστή ενημέρωση, διότι όπως έχει αποδεχθεί πολλές φορές στην πολιτική, η κομματική πειθαρχία υπερέχει οποιασδήποτε άλλης πρόθεσης.
Έχω δει και έχω ακούσει πολλούς βουλευτές της Κυβέρνησης να μας δικαιολογούν πλήρως και να μας ... στηρίζουν αλλά την κατάλληλη στιγμή να υπακούουν στις κομματικές εντολές. Βουλευτές της Κυβέρνησης να δηλώνουν δημόσια την αντίθεσή τους στο πολυνομοσχέδιο, να «στιγματίζονται» από τα κυβερνητικά ΜΜΕ ως ... αντάρτες (άρα ... οι βουλευτές δεν είναι ελεύθεροι να εκφράζονται και να αποφασίζουν) και στην ψηφοφορία να μετατρέπονται σε κότες!
Η πρόσφατη μάλιστα δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κου Βενιζέλου κατά την ημέρα της ψηφοφορίας του πολυνομοσχεδίου στο γραφείο του ότι «έχετε δίκιο αλλά δεν μπορούμε να ρίξουμε την Κυβέρνηση» και ότι ... «πιάστε του βουλευτές της Ν.Δ. που είναι ... περισσότεροι» δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες.
Όπως λοιπόν είπε και ο Υπουργός Υγείας η πολιτική δεν συνάδει με τον συνδικαλισμό... Και όπως η πολιτική ασκείται μέσω κομμάτων που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του Κράτους και την εξυπηρέτηση των πολιτών , έτσι και ο συνδικαλισμός ασκείται από τις παρατάξεις που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του κλάδου και την εξυπηρέτηση των μελών του.
Διαφορετικά συμφέροντα σε διαφορετικά ... «γήπεδα»!
Και όπως συμβαίνει στην ζωή, ο καθένας μπορεί να αλλάξει «γήπεδο» αναλαμβάνοντας και το κόστος των αποφάσεών του, αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να παραμένει και στα δύο! Γιατί τότε κινδυνεύει να θεωρηθεί, εκτός από κάποιον που το μόνο που κάνει είναι να υπερασπίζεται τη κομματική του ταυτότητα προσδοκώντας κομματικά οφέλη, ως ... ανασφαλής καιροσκόπος!
Μπορείτε άραγε να φανταστείτε και το ... ανάποδο; Βουλευτής φαρμακοποιός της Κυβέρνησης να διεκδικεί την θέση του Προέδρου κάποιου πρωτοβάθμιου η του δευτεροβάθμιου οργάνου μας. Θα υπήρχε πιθανότητα να βρει στην κάλπη ψήφους πλην της δικής του και των στενών φίλων και συγγενών του;
Σε κάθε περίπτωση οι αποφάσεις κάθε πολίτη που αφορούν τον εαυτό του, πρέπει να γίνονται σεβαστές και να κρίνονται όταν φθάσει η κατάλληλη στιγμή ... και μόνο αν πράγματι υπάρχει λόγος!
Προσωπικά ένα από τα πράγματα που έχω μάθει με την πάροδο του χρόνου είναι η διαφορά ανάμεσα στο να παίρνεις τη δουλειά σου στα σοβαρά και στο να παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά. Το πρώτο είναι επιβεβλημένο. Το δεύτερο ... καταστροφικό!
Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ
Δεν του εξήγησα τους λόγους, άλλωστε δεν θα ενδιαφερόταν κιόλας αλλά μετά το ... το απαραίτητο μακιγιάζ και λίγο πριν ξεκινήσει ο ... καυγάς γύρισε και μου είπε:
«Τουλάχιστον αυτό οφείλω να το ομολογήσω... Όσον αφορά την άρνηση σου να κατέβεις στον στίβο της πολιτικής, καλά έκανες! Διότι συνδικαλιστής που γίνεται πολιτικός ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ! Αυτοκαταργείται και ξεφτιλίζεται ... Δεν μπορείς να πείσεις κανένα για τις προθέσεις σου, ούτε τις προηγούμενες, ούτε τις επόμενες»!!!
Φεύγοντας μετά την εκπομπή γύρισε και μου είπε: «Βλέπεις; Υπερασπίστηκες τον κλάδο σου ... υπερασπίστηκα την Κυβερνητική πολιτική. Πως θα σου φαινόταν αν υποστήριζες μετά από λίγο την ... Κυβερνητική πολιτική την οποία σήμερα αντιμάχεσαι;»
Τότε δεν έδωσα σημασία... αφού «τα είχα πάρει» μαζί του με αυτά που είχε πει κατά την διάρκεια της εκπομπής...
Σήμερα όμως όλα αυτά έρχονται στο μυαλό μου μαζί με άλλες εικόνες που πραγματικά με κάνουν να οργίζομαι και να διερωτώμαι αν τελικά η αφέλεια ή η υποχωρητικότητα χάριν της ... δήθεν ενότητας είναι καλύτερη από την μεθόδευση και την δήθεν επαναστατικότητα χάριν προσωπικών φιλοδοξιών!
Και μαζί με όλα αυτά έρχονται και οι εικόνες από το παλιό και πρόσφατο παρελθόν...
Εικόνες από τις ατέρμονες συγκεντρώσεις και Γενικές Συνελεύσεις όπου συζητούνταν ... «κόκκινες γραμμές», καταστατικά, νόρμες και κανονισμοί αγώνων και στις οποίες δίνονταν όρκοι μάχης μέχρις ... εσχάτων απέναντι στο «σύστημα» που μας καταστρέφει...
Εικόνες από την υπερψήφιση της πρότασής μας για την μετατροπή των φαρμακείων μας σε 11.000 εκλογικά κέντρα μέσω των οποίων θα περνούσαμε στον κόσμο την πραγματική εικόνα της μελλοντικής τους ζωής και όχι αυτή των κυβερνητικών μίντια...
Εικόνες από την πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα όπου ΟΛΟΙ σαν μια γροθιά (όπως κάποιοι έλεγαν) έξω από την Βουλή αλλά και μέσα σ’ αυτήν δίναμε την ... ύστατη μάχη μας...
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις .... κάποιοι θεώρησαν ευκαιρία να μετατρέψουν τα φαρμακεία τους σε εκλογικά κέντρα, αλλά ΥΠΕΡ των Κυβερνητικών θέσεων!
Το γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη αλλά ... θλίψη και οργή, γιατί οι ίδιοι συμμετείχαν σε όλες τις παραπάνω εκδηλώσεις και αποφάσεις ... εναντίον αυτών που σήμερα αυτοβούλως καλούνται να υπηρετήσουν.
Γιατί ενώ οι ίδιοι δήλωναν την πλήρη αντίθεσή τους με αυτά που συμβαίνουν καταγγέλοντας έξωθεν μεγάλα συμφέροντα τα οποία η Κυβερνητική πλευρά υπηρετεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό... εν τούτοις προσέτρεξαν να τα υπηρετήσουν με την πρώτη ευκαιρία... μετατρέποντας εν τη πράξει τα φαρμακεία τους σε Κυβερνητικά κέντρα ενημέρωσης ...
Και μην τολμήσουν να δικαιολογηθούν λέγοντας ότι αυτό είναι για το καλό του κλάδου, επειδή στην Ευρώπη ή στην Κυβέρνηση χρειάζεται κάποιος για να κάνει την σωστή ενημέρωση, διότι όπως έχει αποδεχθεί πολλές φορές στην πολιτική, η κομματική πειθαρχία υπερέχει οποιασδήποτε άλλης πρόθεσης.
Έχω δει και έχω ακούσει πολλούς βουλευτές της Κυβέρνησης να μας δικαιολογούν πλήρως και να μας ... στηρίζουν αλλά την κατάλληλη στιγμή να υπακούουν στις κομματικές εντολές. Βουλευτές της Κυβέρνησης να δηλώνουν δημόσια την αντίθεσή τους στο πολυνομοσχέδιο, να «στιγματίζονται» από τα κυβερνητικά ΜΜΕ ως ... αντάρτες (άρα ... οι βουλευτές δεν είναι ελεύθεροι να εκφράζονται και να αποφασίζουν) και στην ψηφοφορία να μετατρέπονται σε κότες!
Η πρόσφατη μάλιστα δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης κου Βενιζέλου κατά την ημέρα της ψηφοφορίας του πολυνομοσχεδίου στο γραφείο του ότι «έχετε δίκιο αλλά δεν μπορούμε να ρίξουμε την Κυβέρνηση» και ότι ... «πιάστε του βουλευτές της Ν.Δ. που είναι ... περισσότεροι» δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες.
Όπως λοιπόν είπε και ο Υπουργός Υγείας η πολιτική δεν συνάδει με τον συνδικαλισμό... Και όπως η πολιτική ασκείται μέσω κομμάτων που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του Κράτους και την εξυπηρέτηση των πολιτών , έτσι και ο συνδικαλισμός ασκείται από τις παρατάξεις που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν ως σκοπό την ορθή διακυβέρνηση του κλάδου και την εξυπηρέτηση των μελών του.
Διαφορετικά συμφέροντα σε διαφορετικά ... «γήπεδα»!
Και όπως συμβαίνει στην ζωή, ο καθένας μπορεί να αλλάξει «γήπεδο» αναλαμβάνοντας και το κόστος των αποφάσεών του, αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να παραμένει και στα δύο! Γιατί τότε κινδυνεύει να θεωρηθεί, εκτός από κάποιον που το μόνο που κάνει είναι να υπερασπίζεται τη κομματική του ταυτότητα προσδοκώντας κομματικά οφέλη, ως ... ανασφαλής καιροσκόπος!
Μπορείτε άραγε να φανταστείτε και το ... ανάποδο; Βουλευτής φαρμακοποιός της Κυβέρνησης να διεκδικεί την θέση του Προέδρου κάποιου πρωτοβάθμιου η του δευτεροβάθμιου οργάνου μας. Θα υπήρχε πιθανότητα να βρει στην κάλπη ψήφους πλην της δικής του και των στενών φίλων και συγγενών του;
Σε κάθε περίπτωση οι αποφάσεις κάθε πολίτη που αφορούν τον εαυτό του, πρέπει να γίνονται σεβαστές και να κρίνονται όταν φθάσει η κατάλληλη στιγμή ... και μόνο αν πράγματι υπάρχει λόγος!
Προσωπικά ένα από τα πράγματα που έχω μάθει με την πάροδο του χρόνου είναι η διαφορά ανάμεσα στο να παίρνεις τη δουλειά σου στα σοβαρά και στο να παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά. Το πρώτο είναι επιβεβλημένο. Το δεύτερο ... καταστροφικό!
Κ.ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ