Λένε ότι τα βιώματα παίζουν μεγάλο ρόλο στο ποιός θα είσαι.
Θα συμφωνήσω αφού τα βιώματά μου στοχοποιούνται στο: να μη συμμετάσχω ποτέ στα
τεχνητά δίπολα μίσους Αθήνας-Θεσ/νίκης που κάποιοι δημιούργησαν και ταυτόχρονα
εγκλωβίστηκαν σε αυτά. Να θεωρώ το συνδικαλισμό εργαλείο για να καθοδηγείς το
σύνολο στο να ξεπερνά διλήμματα όχι να τα εφευρίσκει.
Να υπηρετώ το σύνολο πρώτα κι όχι το (όποιο) κόμμα,
τουλάχιστον για όσο καιρό αυτό σε εκτιμά μόνο αν είσαι από τζάκι ή έχεις (και αποδέχεσαι)
προστάτες. Να διαβάζω καλά τους νόμους αφού αυτοί καθορίζουν τη ζωή μου. Να
καταλαβαίνω την ανάγκη ορθής διαχείρισης και να επιζητώ να μαθαίνω συνεχώς
τρόπους για να την επιτύχω. Να σιχαίνομαι με τη μεγαλύτερη δύναμη της ψυχής μου
τη γραφειοκρατία και να επιζητώ να την χτυπήσω όπου τη βρίσκω. Να αντιδρώ ακόμα
και υπερβολικά στην πιστωτική ασφυξία από σεβασμό στην κοινή λογική. Να
καταλαβαίνω την ανάγκη γύρω μου και να ανταποκρίνομαι με τη βοήθειά μου ακόμα
και με ρίσκο του προσωπικού μου συμφέροντος (δεν μετάνιωσα ποτέ που εργάστηκα
όσο μπορούσα σε Κληρονομικό Φαρμακείο και δεν το παράτησα ακόμα και για μεγάλες
ευκαιρίες που πέρασαν από μπροστά μου). Να ακολουθώ την ανάγκη να μοιράζομαι
ό,τι ξέρω και να βοηθώ όπως μπορώ. Να ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα για ενεργή,
Συλλογική δράση και συμμετοχή και να προσφέρω ανιδιοτελώς αδιαφορώντας για την
προσωπική μου προβολή. Να μαθαίνω από τους καλύτερούς μου και να τιμώ την αξία
τους όχι μόνο προβάλλοντας το έργο τους όπως μπορώ αλλά κυρίως εφαρμόζοντάς το ο ίδιος στην πράξη: τα συνεργατικά Δίκτυα που
βοήθησα κι εγώ με το λιθαράκι μου να ξεπηδήσουν θεωρώ ότι είναι ο φόρος τιμής
μου σε όλους αυτούς τους Συναδέλφους που με δίδαξαν.
Κάποιοι από αυτούς έχουν
γράψει το όνομά τους δίπλα στο δικό μου σ' αυτό το ψηφοδέλτιο.
Είναι τιμή μου που με μοναδικά εφόδια τα παραπάνω θέτω το
όνομά μου στο ψηφοδέλτιο της Συμμαχίας δίπλα σε ονόματα που εκτιμώ, θαυμάζω και
είμαι σίγουρος ότι έχουμε πολύ μέλλον μαζί σε προσφορά, διότι ξέρω ότι όποιος
και να εκλεγεί από το ψηφοδέλτιό μας θα έχει τη στήριξη όλων των υπολοίπων σε
όποιο έργο αναλάβει!
Στόχοι της υποψηφιότητάς μου είναι:
·
ο εκσυγχρονισμός της θεσμικής λειτουργίας του
ΠΦΣ στο επίπεδο του ΔΣ αλλά και της ΓΣ των Αντιπροσώπων στις σύγχρονες ανάγκες
·
η ενσωμάτωση, χρήση και μεγιστοποίηση της
απόδοσης των σύγχρονων τεχνολογιών του δευτεροβάθμιου οργάνου μας. Π.χ. τη
στιγμή που γράφω αυτό το σημείωμα συμπληρώνονται 6 μήνες που ένα link ιστοσελίδας στο site του ΠΦΣ δεν
ανταποκρίνεται στο πραγματικό site-στόχο
του
·
η δημιουργία, λειτουργία και πραγματική απόδοση
Επιτροπών του ΠΦΣ συγκεκριμένου έργου, καθορισμένων στόχων και διαγραμμάτων
απόδοσης και τη στελέχωσή τους σε προσωπικό με μοναδικό, απαραίτητο και επαρκές
κριτήριο την ικανότητα του ατόμου
·
την καλλιέργια κλίματος συνδικαλιστικής ειρήνης
η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με εξοβελισμό παλιών νοοτροπιών και ιστορικών
συγκρούσεων με αμοιβαία υποχώρηση και βελούδινη διαδοχή, διδάσκοντας
αντικαταστάτες όχι ματαιώνοντάς τους συνδικαλιστικά
·
τη στόχευση στο όραμα των συνεργατικών μορφών
Φαρμακείων τα οποία να καλύπτουν όλο το φάσμα των Συναδέλφων!
·
την ομαλή και συνεργατική δραστηριοποίηση των
συνδικαλιστικών μας οργάνων με τα αντίστοιχα συνεταιριστικά προς όφελος όλων
των συναδέλφων
·
την ανάληψη από τον ΠΦΣ δράσης και πρωτοβουλιών
στον εκσυχρονισμό της Φαρμακευτικής Νομοθεσίας με βασικό άξονα την απαίτηση να
μας δώσει το Κράτος τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε ένα ειλικρινές και
αμοιβαίως επωφελές πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας το οποίο να μην
δημιουργεί άκρατες κι ανεξέλεγκτες μορφές εμπορευματοποίησης οι οποίες αγνοούν
και εμπαίζουν κάθε δεοντολογία και φυσικά παρανομούν χωρίς κανείς να μπορεί να
τους ελέγξει. Ακόμα κι αν ήθελε πραγματικά
·
τη συστηματοποίηση, ενδυνάμωση και στήριξη των
τοπικών Συλλόγων ισότιμα και ισάξια μέσω θεσμικών παρεμβάσεων με διαρκή και
συνεχή ροή. Να τελειώσουν πια οι ανακοινώσεις που για κάποιο -όποιο- θέμα η
έλλειψη συνεργασίας δημιουργεί -κατά δήλωση της Διοίκησης- προβλήματα στους
συναδέλφους. Οι τοπικοί Σύλλογοι δεν έχουν πάντα τη δυνατότητα πλήρους
στελέχωσης (π.χ. λογιστική ή νομική κάλυψη) και δεν είναι πλέον αποδεκτό η
υποστήριξή τους να εξαρτάται από προσωπικές γνωριμίες ή συνδικαλιστικές
προεκτάσεις
Οι συνάδελφοι ειδικά τα τελευταία χρόνια απογοητεύονται όλο
και περισσότερο!
Απομακρύνονται από τους Συλλόγους και την αλληλεγγύη και
ωθούνται λανθασμένα στην μονοδιάστατα εμπορική ερμηνεία του επαγγέλματός μας.
Αντί να καλλιεργούμε την συλλογικότητα ως το τελευταίο ανάχωμα προστασίας μας
απέναντι στα συμφέροντα που επιδιώκουν να μας πλήξουν, πολλές φορές ακόμα και
τα ανώτατα όργανά μας εξυμνούν την ατομικότητα με το πρόσχημα της
“επιχειρηματικότητας” και της “επιβίωσης”. Σαν να μπορεί κάποιος με αυτά τα
όπλα να επιβιώσει αν μειωθεί η κερδοφορία του φαρμακείου σε επίπεδα αδυναμίας ή
φύγει ύλη κρίσιμη χωρίς να μπορεί να αναπληρωθεί. Δυστυχώς είναι αδύνατον να
επιβιώσει ένα φαρμακείο αν δεν του δώσουμε την πραγματική εικόνα του σήμερα και
του αύριο κι αν δεν τιμωρήσουμε αυστηρά και αποτελεσματικά όσους θέλουν να
ανοίξουν τις πόρτες της Φαρμακευτικής περίθαλψης του Ελληνικού λαού σε ξένα
εμπορικά συμφέροντα με το πρόσχημα της εμπορικής ανάπτυξης που δεν είναι παρά
αθέμιτος ανταγωνισμός κεκαλυμένος.
Θλίβομαι να παρακολουθώ τον τρόπο που διεξάγονται οι Εκλογές
μας, τόσο οι πρόσφατες των τοπικών Συλλόγων όσο και τώρα για την ανάδειξη νέου
ΔΣ του ΠΦΣ. Τόση λάσπη, τόση κομματικοποίηση, τόσο υπόγειο “νταραβέρι”.
Αντιθέτως τόσο λίγη δημόσια έκθεση, τόσο φτωχή παραγωγή ιδεών, τόση προσπάθεια
να μην υπάρξει καμία αλληλεπίδραση μεταξύ των παρατάξεων, των υποψηφίων. Τόση
έλλειψη βούλησης να αντιπαρατεθούν ιδέες και σκέψεις, τόση αγάπη σε κλειστές
συγκεντρώσεις, κρυφές συσκέψεις, τηλεφωνικές διαβουλεύσεις. Τόση
“επαγγελματική” όμως ψηφοθηρία, με όποιο κόστος. Σιωπή παντού, σχεδόν αποφυγή
θα τη χαρακτήριζα. Φόβος. Πιο πολύ με θλίβει η συμμετοχή νέων παιδιών σε αυτές
τις επιλογές: η αδυναμία τους ή και μη θέλησή τους να απαιτήσουν και τελικά να
επιβάλλουν νέους όρους και νοοτροπίες ο καθένας στην δική του παράταξη. Πώς θα
σηματοδοτήσουμε τη νέα εποχή; Πώς θα την καθορίσουμε; Περιμένοντας τη σειρά μας
με τη λογική του ώριμου φρούτου; Παραξενεύομαι. Η νέα “επιχειρηματική” λογική
που όλοι εξυμνούν μιλά για “επικράτηση στην αγορά”, ότι “κανείς δε σου χαρίζει
τίποτα”. Αυτό είναι το μόνο που συμφωνώ: κανείς δε χάρισε και μένα τίποτα.
Οι δικαιολογίες σταματούν εδώ για όλους μας.
Αξιότιμοι συνάδελφοι
Με ρωτούν τί μπορώ να προσφέρω περισσότερο από άλλους
-αξιόλογους σίγουρα- παλαιότερους ή μη Συναδέλφους. Είναι λίγο αστείο αν
σκεφτεί κανείς ότι πολλοί από αυτούς που με ρωτούν αυτά, το κάνουν μέσα από
διαδικτυακούς τόπους που δεν θα τους ήξεραν καν αν δεν υπήρχαμε εμείς. Ποιός
ξέρει -και θα το αφήσω αυτό στη φαντασία σας- τί άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε
ακόμα αν είχαμε την ευκαιρία. Μια ευκαιρία που σταμάτησε να μας δίνεται από το
καλοκαίρι του 2012 και μετά. Τουλάχιστον σε όσους από μας δεν “συμμορφώθηκαν με
τας υποδείξεις”. Ειδικά τώρα που το ρεύμα της εποχής και οι άνεμοι της
κατάστασης είναι φανερό ότι αλλάζουν. Που η δυναμική εκπροσώπηση είναι πια
φανερό ότι είναι αναγκαία όσο και αποτελεσματική, πόσο μάλλον όταν αυτή συνδυάζεται
και με μια τεχνοκρατική επάρκεια, πρόδηλη και διάχυτη και στον πλέον
σκεπτικιστή στο ψηφοδέλτιό μας!
Η υποψηφιότητά μου δεν μπορεί να είναι διαφορετική από εμένα
και αυτό που είμαι. Δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει όλα τα πράγματα και τους
ανθρώπους που με καθόρισαν μέχρι να φτάσω εδώ να στέκομαι μπροστά σας. Είμαι
περήφανος που η Πανελλήνια Φαρμακευτική Συμμαχία μου ζήτησε να την εκπροσωπήσω
στο ψηφοδέλτιό της! Αισθάνομαι μεγάλη την ευθύνη να είμαι εγώ αντί άλλων επίσης
άξιων της ομάδας σ' αυτή τη θέση, κάτι που με ωθεί σε δράση και αφύπνιση!
Σ' αυτήν την κρίσιμη καμπή για τον Κλάδο και το Φαρμακευτικό
επάγγελμα έχω μόνο ένα πράγμα να δηλώσω για τις πρωτοβουλίες που θα ήθελα να αναλάβω: δεν έχετε δει ακόμα τίποτα!
Αυτή είναι η Δέσμευσή μου...
Τσιριμπής Δημήτριος
Αντιπρόσωπος ΦΣ Κορινθίας στον ΠΦΣ,
Αντιπρόσωπος ΠΕΙΦΑΣΥΝ στην ΟΣΦΕ
Αντιπρόσωπος ΠΕΙΦΑΣΥΝ στην ΟΣΦΕ