To χάσμα γενεών στους συνδικαλιστές μας είναι αδιαμφισβήτητο. Την γενιά μεταξύ Βαγιωνά και Ευγενίδη διαδέχτηκε ένα κενό 15-20 ετών μέχρι να ακολουθήσει μια εξίσου πολυάριθμη και ικανή γενιά ηλικίας 35-40 ετών που έζησε από την αρχή -και ζει ακόμα- τη δημοσιονομική κατοχή στη χώρα μας.
Οι άνθρωποι αυτοί που στην πλειοψηφία τους ξεκίνησαν την ενασχόληση με τα κοινά την διετία 2010-2011 γνώρισαν γρήγορα την απογοήτευση. Η διάθεση τους για δουλειά βρήκε κλειστές πόρτες. Οι ιδέες τους αραχνιάζουν κλειδωμένες σε συρτάρια. Κανείς δεν ζήτησε επιτροπές, κανείς δεν ζήτησε θέση. 'Ολοι ήθελαν να δουλέψουν αλλά κανείς δεν ήξερε πόσο δύσκολο είναι να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που σου ρίχνουν 20 και 30 χρόνια.
Και οι 2 υποψήφιοι για τη θέση του προέδρου προχτές καθώς και επικεφαλής άλλων παρατάξεων έκαναν όλοι ανεξαιρέτως το ίδιο λάθος: είχαν νέους ανθρώπους που δεν τους έβγαλαν μπροστά παρόλο που είχαν όρεξη. Ένας από τους λόγους που ο Κ.Λουράντος βγήκε πρόεδρος ήταν το ότι εδώ και 1 χρόνο είχε τόσους πολλούς νέους που δεν μπορούσε να τους συγκρατήσει. Άνθρωποι που σχεδόν με το ζόρι επέβαλαν τη δουλειά τους διευκολύνοντας σε πρώτη φάση την καθημερινότητα των υπολοίπων.
Οι εκλογές του ΠΦΣ τελείωσαν αλλά η δουλειά μόλις τώρα αρχίζει- τόσο σε ΠΦΣ όσο και σε ΦΣΑ. Δεν θα βγει "πρόγραμμα 100 ημερών" ούτε μεγαλόσχημες δηλώσεις. Από την Κυριακή το πρωί έχουμε πέσει όλοι οι άνθρωποι της Συμμαχίας να γράφουμε τι πρέπει να γίνει στους 2 Συλλόγους και μερικά εξ αυτών θα φανούν μέχρι την παρέλαση. Στην προσπάθεια αυτή δεν περισσεύει κανείς και ειδικά οι νέοι σε όποια παράταξη και αν ανήκουν.
Κάνουμε έκκληση στους νέους ανθρώπους όλων των παρατάξεων να έρθουν και να βοηθήσουν. Μην περιμένετε όμως θέσεις και αξιώματα. Μην περιμένετε αναγνώριση, ούτε καν "ευχαριστώ". Έχει πολλή δουλειά, πολλές ώρες γραψίματος, πολλές μετακινήσεις και πολλές συγκρούσεις με όσους ακόμα δεν έχουν πάρει χαμπάρι σε ποια εποχή ζούμε. Μετά από αμέτρητες εργατοώρες, μεταξύ μας τσακωμούς και πολλά καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα θα βρεθούν συνάδελφοι να σας σφίξουν το χέρι. Αν λοιπόν θέλετε να τα ζήσετε όλα αυτά, ξέρετε που να μας βρείτε...
Nα μην ξεχνάμε ότι αρχίζει ήδη να δημιουργείται συνδικαλιστικό κενό στις ηλικίες 25-35, δηλαδή στους συναδέλφους που γνώρισαν μόνο τα "πέτρινα χρόνια". Ας μην κάνουμε το λάθος και κάψουμε αυτή τη γενιά πριν ακόμα δημιουργηθεί. Εξάλλου και ο Βίσμαρκ έχει πει ότι οι βλάκες μαθαίνουν από τα λάθη τους ενώ οι έξυπνοι από τα λάθη των άλλων...
Κ. Μανωλόπουλος