Στις εκλογές εκφράστηκαν συγκεκριμένοι συσχετισμοί, μέσα από ψηφοδέλτια που είτε υπήρχαν και την προηγούμενη περίοδο είτε από άλλα που διαμορφώθηκαν την περίοδο των εκλογών.
Κατά τη γνώμη μας οι συγκεκριμένοι συσχετισμοί που εκφράζονται μέσα από μια ποικιλία ψηφοδελτίων στο νέο Δ.Σ. ,δε συνιστούν θετικό αποτέλεσμα τόσο για τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς, όσο και για την ανάγκη της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα με γραμμή αντιπαράθεσης και ρήξης με την πολιτική της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων που στηρίζουν και προωθούν μέτρα υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.
Η εκτίμηση μας αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι -παρά τις επιμέρους διαφορές-μεταξύ των ψηφοδελτίων που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. ,υπάρχει σύγκλιση στα όρια της ταύτισης με την στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικής δράσης, της λεγόμενης κοινωνικής συνοχής, δηλαδή με τον πυρήνα της στρατηγικής της Ε.Ε. και των επιδιώξεων των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο στο χώρο της αλυσίδας του φαρμάκου, όσο και γενικότερα στους κλάδους και τομείς της οικονομίας.
Στη σύγκλιση αυτή στον κεντρικό της άξονα που είναι η πολιτική της ανάπτυξης οφείλεται και το γεγονός της ευκολίας των μεταγραφών ανάμεσα στα ψηφοδέλτια, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, αλλά και η οξύτατη ορισμένες φορές αντιπαράθεση ανάμεσα στις συνδικαλιστικές δυνάμεις, όχι επί της ουσίας, αλλά σε δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα και κυρίως στη διαχείριση αυτής της πολιτικής.
Η προσπάθεια να οριοθετηθεί η γραμμή αντιπαράθεσης ανάμεσα στις’’ μνημονιακές’’ και ‘’αντιμνημονιακές’’ δυνάμεις, αποτελεί ένα πλασματικό και αποπροσανατολιστικό διαχωρισμό για ότι αφορά τις αιτίες του επιδεινώνουν τη θέση των μικρών αυτοαπασχολούμενων φαρμακοποιών και συνολικά του λαού. Συσκοτίζουν την αιτία που είναι η ανάπτυξη που έχει ως ατμομηχανή τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους’’ υγιείς’’ επιχειρηματίες ή όπως αλλιώς αυτοί παρουσιάζονται. Εγκλωβίζουν τους συναδέλφους που θίγονται από αυτή την ανάπτυξη -διότι ένα τμήμα ευνοείται και έχει συμφέρον από αυτήν την εξέλιξη-και το λαό στην αυταπάτη ότι μπορούν με μια άλλη συνταγή να επιτευχθεί το κοινό’’ συμφέρον’’ ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους αυτοαπασχολούμενους και στους εργαζόμενους.Η αντιπαράθεση στη βάση των ‘’μνημονιακών’’ και’’ αντιμνημονιακών’’ είναι πλασματική για το λαό, είναι όμως πραγματική για το κεφάλαιο και εκφράζει την αντιπαράθεση ανάμεσα στα τμήματα του, για τη συνταγή εξόδου από την κρίση, ποιο τμήμα του θα ευνοηθεί περισσότερο ή θα έχει το λιγότερο δυνατό κόστος. Κοινή βάση τις αντιπαράθεσης και προϋπόθεση των στόχων τους είναι η εξασφάλιση ακόμα πιο φτηνών εργαζομένων, άρση κάθε εμποδίου για την εξασφάλιση υψηλής κερδοφορίας στις επενδύσεις τους, αξιοποίηση νέων τομέων της οικονομίας που πριν -για τους δικούς τους λόγους -δεν έδειχναν ενδιαφέρον . Εδώ οφείλονται όλα τα μέτρα που συνιστούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον κλάδο(ωράριο, η διακίνηση προϊόντων εκτός φαρμακείων, αλυσίδες φαρμακείων, ασφαλιστικό, υγεία.κλπ.)και οδηγούν στην χειροτέρευση της θέσης μας.
Ο διαχωρισμός αυτός λοιπόν είναι χρήσιμος για το κεφάλαιο, είναι παγίδα για το λαϊκό κίνημα και για εμάς που οδηγεί σε επιλογές και’’ πάλη’’, όχι με βάση τα δικαιώματα μας και τις ανάγκες μας, αλλά με βάση το τι συμφέρει το κεφάλαιο που επιτίθεται από την πλευρά του συνολικά και σε μας και στο λαό.
Δεν επιλέγουμε ούτε «Μνημονιακό»... ούτε «αντι-Μνημονιακό»...
…διαπραγματευτή των όρων της σφαγής μας…
Οι εναλλασσόμενοι «Μνημονιακοί» και «Αντιμνημονιακοί» αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Έχουν ορκιστεί στο μεγάλο μνημόνιο της ΕΕ, στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, στην ανάπτυξη με πρωταγωνιστές τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτό τους ενώνει και τους χαρακτηρίζει σαν δυνάμεις εχθρικές για το λαό και τις ανάγκες του. Η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και ανάπτυξης, είτε με «συνταγή κουρέματος», είτε με «συνταγή επιμήκυνσης» του χρέους επιφυλάσσουν διαρκή αντιλαϊκά «μνημόνια» και χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων
.
Μένοντας σταθεροί στο πλαίσιό μας και τις αρχές της παράταξης και παίρνοντας υπόψη το εκλογικό αποτέλεσμα ξεκαθαρίζουμε ότι δεν θα πάρουμε θέση στις αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΄΄κυβερνητικούς΄΄ και ΄΄αντικυβερνητικους΄΄. H ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ δεν θα θέσει υποψηφιότητα και δεν θα διεκδικήσει θέση στο προεδρείο και τις άλλες θέσεις που προβλέπει το καταστατικό, ούτε θα υποστηρίξει οποιαδήποτε άλλη υποψηφιότητα. Θα ψηφίσει ΛΕΥΚΟ . Θα αξιοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στο Διοικητικό Συμβούλιο αλλά κυρίως στη βάση των συναδέλφων και στο κίνημα για την προώθηση του πλαισίου πάλης με το οποίο δεσμευτήκαμε και ζητήσαμε την ενίσχυση των ψηφοδελτίων μας από τους συναδέλφους
Δημοσιεύτηκε με το Blogsy