Χρόνια τρομοκρατίας και ένδειας σε όλους τους τομείς βίωσαν οι φαρμακοποιοί τα τελευταία χρόνια του Μνημονίου, κατά τη διάρκεια των οποίων, σύμφωνα με τον Αντιπρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Γιάννη Δαγρέ, πέραν του ηλεκτρονικού νοικοκυρέματος στις σχέσεις πολιτών-επαγγελματιών και Πολιτείας δεν υπάρχει απολύτως τίποτα θετικό να θυμηθεί κάποιος.
Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου
Σε μια συνέντευξη-ποταμό στο onΜed, ο κ. Δαγρές αναφέρεται στις πολιτικές των τελευταίων ετών, οι οποίες διέλυσαν κυριολεκτικά τον κλάδο, όπως λέει, ενώ αναφέρεται καρέ-καρέ και σε όλα τα μείζονα ζητήματα του κλάδου, όπως ωράριο, ΜΗΣΥΦΑ, εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, ελλείψεις φαρμάκων από την αγορά, μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακοποιών και αυξήσεις συμμετοχής στους ασφαλισμένους. Οι μνημονιακές και οι παρα-μνημονιακές πολιτικές, σύμφωνα με τον κ. Δαγρέ, ήταν καταστροφικές για τον τόπο και για τον κλάδο, ορισμένες φορές μέχρι σημείου προδοσίας.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Κύριε Δαγρέ, βρισκόμαστε μόλις μία εβδομάδα πριν τις εκλογές – μια αναμέτρηση η οποία έχει πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Τι εύχεστε για την επόμενη ημέρα του κλάδου σας, ο οποίος είναι γεγονός ότι στα χρόνια του Μνημονίου ταλαιπωρήθηκε πολύ;
- Εύχομαι απλά ο κλάδος μου να εργαστεί έντιμα και αποφασιστικά για να επανακτήσει το κύρος και την ευημερία που δικαιούται και αξίζει. Νομίζω ότι είναι έτοιμος γι' αυτό, αφού τα ειδικά χαρακτηριστικά και οι αξίες ενός φαρμακοποιού είναι αναλλοίωτα στον χρόνο (γεννιούνται από την παιδεία που αποκτά κανείς στο Πανεπιστήμιο). Αυτά δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να διαγραφούν τελείως από το συλλογικό ασυνείδητο του κλάδου και όσο κι αν υποχωρήσουν προσωρινά για μερικές δεκαετίες ξαναβγαίνουν πάντα στην επιφάνεια και αποκαθιστούν την κυριαρχία τους στις συμπεριφορές των συναδέλφων σταδιακά.
Τι κρατάτε και τι πετάτε από το καλάθι των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, σε ποια σημεία εκτιμάτε ότι ενισχυθήκατε και σε ποια θεωρείτε ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης σας έβλαψαν;
- Οι μνημονιακές και οι παρα-μνημονιακές πολιτικές και οι ντόπιοι τιμητές της συνολικά ήταν καταστροφικά για τον τόπο και για τον κλάδο, ορισμένες φορές μέχρι του σημείου προδοσίας.
Πέραν του ηλεκτρονικού νοικοκυρέματος στις σχέσεις πολιτών-επαγγελματιών και Πολιτείας που προώθησαν, και αυτό ήταν το μοναδικό απολύτως θετικό, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα το καλό να πει κανείς για αυτές, ούτε καν όταν τουλάχιστον στον αρχικό σχεδιασμό ορθώς στόχευαν σε διόρθωση παρελθοντικών παθογενειών όπως η υψηλή δαπάνη.
Η εικόνα που παρουσιάζει η κοινωνία μας σήμερα δυστυχώς το αποδεικνύει αυτό περίτρανα.
- Η ανεργία σε επίπεδα φαβέλας μεγαλούπολης σε μπανανία της Νότιας Αμερικής,
- η φτώχεια διογκωμένη και σκαρφαλωμένη σε ντροπιαστικές στατιστικές για υποτιθέμενο ανεπτυγμένο Κράτος,
- η παραβίαση Θεμελιωδών Δικαιωμάτων των πολιτών, όπως η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, καθημερινή, μαζική και συστημική πρακτική,
- η ντόπια οικονομία και παραγωγή να ερημώνονται από μια βαρύτατη φορολογία που δεν πρόσφερε ούτε ένα σχολείο ή νοσοκομείο ή υποδομή δημόσιου καθολικού χαρακτήρα (ο μόνος αληθινός λόγος νομιμοποίησης της ύπαρξης της Φορολογίας σε ένα Κράτος, μαζί με την Εθνική Ασφάλεια).
Και ένα πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης που στράφηκε εναντίον των ίδιων των πολιτών του με αδυσώπητο τρόπο, συκοφάντησε, έβρισε επετέθη και εξεδίωξε ολόκληρες μάζες πληθυσμού δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας, και όλα αυτά τα παρουσίαζε με τρομακτικά οργουελικό τρόπο ότι τα έκανε "για το καλό του".
Η συμπεριφορά τους θύμιζε κάπως, και είναι τρομακτικό όταν το συνειδητοποιήσει κανείς, εκείνο τον αξιωματικό των SS στη γνωστή ταινία "Η Λίστα του Σίντλερ" που με ύφος Πανάγαθου Πατέρα ευλογούσε Εβραίους έγκλειστους σε στρατόπεδο λέγοντάς τους "Σε συγχωρώ και σε λυτρώνω" για να τους εκτελέσει αμέσως μετά με ανατριχιαστική ψυχρότητα σαν να μην έτρεχε τίποτα και με βλέμμα σαν όντως να πίστευε μέσα του ότι τους... λύτρωνε! Ήταν φρικιαστικό.
Φέρθηκαν δηλαδή σαν αδίστακτοι, πωρωμένοι και αμετανόητοι Ιεροεξεταστές σκοταδιστικών ιδεοληψιών και νεκραναστημένων περιθωριακών δογμάτων (πχ. νεοφιλελευθερισμός και "αγορές"). Ήταν εφιαλτικό. Σαν να σε κυβερνούν βάρβαροι τοποτηρητές ξένων εισβολέων.
Δεν υπάρχουν λόγια ή τεχνοκρατικές αναλύσεις ικανές να περιγράψουν στην ολότητά του αυτό που βιώσαμε συνολικά τα τελευταία χρόνια.
Οι πολίτες και ο κλάδος μας τρομοκρατήθηκαν, ένιωσαν απελπισία, συνεχή αγωνία και απέραντη δυστυχία, κάποιοι παραιτήθηκαν από οποιαδήποτε προσπάθεια, πολλοί άλλοι λούφαξαν φοβισμένοι στο μικρόκοσμό τους, άλλοι θεώρησαν μέσα στην απόγνωσή τους ότι καλοπιάνοντας ακόμα περισσότερο τους δυνάστες μας θα μας λυπούνταν (που τελικά έγινε ακριβώς το αντίθετο, αφού η παραίτηση των καταπιεζόμενων από αντίσταση είναι βούτυρο στο ψωμί όσων καταπιέζουν, όπως αναμένεται άλλωστε σε τέτοιες περιπτώσεις).
Δεν περιγράφεται με λόγια το τι βίωσε η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων και ένα τεράστιο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού από τις συνεχείς και αμείλικτες διώξεις που υπέστημεν όλοι μας σχεδόν από το 2010 και μετά σταδιακά και διογκούμενα.
Πώς ονειρεύεστε την επόμενη ημέρα της υγείας των Ελλήνων, είτε μετά την 25η Ιανουαρίου, είτε μετά από 5 χρόνια;
- Αυτό που πιστεύω ορθολογικά είναι αυτό που διακρίνω να επισυμβαίνει σιγά-σιγά και εύχομαι να ολοκληρωθεί γρήγορα.
Δηλαδή οι σημερινοί τυφλά φανατισμένοι τζιχαντιστές των αγορών, των απελευθερώσεων και των αδίστακτων περικοπών των βασικών δικαιωμάτων των Ελλήνων να επιστρέψουν στη σκιά του περιθωρίου όπου ανήκουν, για να μπορέσει η χώρα ήσυχη να ορθοποδήσει και να συνεχίσει την πορεία της.
Και φυσικά όποιος έρθει στην εξουσία να αποκαταστήσει οπωσδήποτε τις τεράστιες ζημιές που έχουν γίνει στη χώρα και να μην επαναφέρει κάποιου άλλου είδους τυραννία, ίδια ή ισοδυνάμως παρόμοια.
Τι δεν μπορείτε να συγχωρέσετε στις ηγεσίες του υπουργείου Υγείας τα τελευταία χρόνια;
- Δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε, ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνουμε, όχι μόνο τις ηγεσίες του Υπ. Υγείας αλλά ούτε εκείνες του Ανάπτυξης αλλά και συνολικά τις τελευταίες Κυβερνήσεις και όσους συμμετείχαν σε αυτές.
Εξειδικεύοντας, θα δώσω μια μικρή και μονάχα ενδεικτική λίστα εγκληματικών και ασυγχώρητων πράξεων:
- Διευρυμένο ωράριο (Λοβέρδος) και ελεύθερο ωράριο (Χατζηδάκης-Γεωργιάδης): Πέραν της απάτης που οι εν λόγω κύριοι διέπραξαν με το να διαστρεβλώσουν το ίδιο το μνημόνιό τους (το Μνημόνιο προέβλεπε μόνο "ευέλικτο ωράριο και περισσότερες ώρες εργασίας" γενικά, δηλαδή πουθενά δεν έλεγε να γίνουν αυτά που οι παραπάνω επέβαλαν), οι αλλαγές ευνόησαν πλαγίως όπως αποδείχθηκε μία κλίκα των ρετιρέ του κλάδου σε βάρος όλων των χιλιάδων υπολοίπων συναδέλφων, ήταν δηλαδή μία πράξη-ρουσφέτι στην ολιγάριθμη ελίτ του κλάδου και εναντίον όλων των φαρμακοποιών.
Συνέπεια αυτού είναι να έχουν κλονιστεί/αποψιλωθεί πλέον βίαια οι εφημερίες, ο μόνος θεσμός που εξασφαλίζει 24ωρη κάλυψη ομοιόμορφα προσιτή παντού στην Επικράτεια, δηλαδή το διευρυμένο & ελεύθερο ωράριο να γυρίσει σε δεύτερο χρόνο και να πλήξει τελικά τους πολίτες και ειδικά του γηραιότερους και πιο αδύναμους, να μπολιαστεί στην ψυχή των συναδέλφων εμμέσως αλλά με το ζόρι το δηλητήριο του ανθρωποφαγικού ανταγωνισμού συναδέλφου εναντίον συναδέλφου και να υποβαθμιστεί σοβαρά η ποιότητα ζωής των φαρμακοποιών και των οικογενειών τους, ειδικά των γυναικών και των μανάδων, με όλες τις αρνητικές κοινωνικές συνέπειες που αυτό επιφέρει.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απόλυτη αναισθησία με την οποία κυβερνητικά στελέχη, ακόμα και σύμβουλοι πρώην υπουργών που ήταν και συνάδελφοί μας, υπονοούσαν ότι όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις νέες επιβαλλόμενες συνθήκες για βιονικούς υπερανθρώπους ας πάνε (περίπου) να... κόψουν τον λαιμό τους (!) ή κάτι συνώνυμο, κάτι που δυστυχώς υιοθετήθηκε και από κάποιους δικούς μας συνδικαλιστές του προηγούμενου προεδρείου του ΠΦΣ, τους οποίους άκουσα ο ίδιος με τα αφτιά μου. Δηλαδή πού το πήγαιναν; Μετά το 40+ εφημερίες εβδομαδιαίο ωράριο να περάσουμε στο 48+ εφημερίες ωράριο και μετά τι; Στην παραμέληση του θεσμού της οικογένειας ή στην εξώθηση σε βίαιη έξοδο των γυναικών επιστημόνων από την εργασία ή σε καταδίκη σε παρατεταμένη ακληρία για τα νέα κορίτσια λόγω φόρτου εργασίας; Και μετά από αυτόν τον "εκσυγχρονισμό" ποιο είναι το επόμενο βήμα; Η νομιμοποίηση της παιδικής εργασίας; Τι ακριβώς έχει μετά;
Σε ποια μονοπάτια βάδιζαν και μας έσυραν με το ζόρι έναν ολόκληρο κλάδο οι εμπνευστές αυτής της φιλοσοφίας ωραρίου;
Και το χειρότερο είναι ότι είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι πια, διαβάζοντας τα παραπάνω θα συνεχίζουν ακόμα και τώρα να τα περιγελάσουν με περίσσεια ανωριμότητα και επιπολαιότητα, επειδή οι ίδιοι για την πάρτη τους δεν τα υφίστανται οπότε κρίνοντας εξ' ιδίων τα αλλότρια νομίζουν στο φτωχό μυαλό τους ότι δεν θα υπάρχουν κιόλας ως δημόσιοι κίνδυνοι (ή ακόμα χειρότερα γιατί τα γνωρίζουν και καραδοκούν να τα εκμεταλλευτούν αθέμιτα για τον εαυτό τους σε βάρος των συναδέλφων τους).
Να ένα τρανό δείγμα ντροπής του πόση μασκαρεμένη τυρρανία και καταναγκασμός στα απάνθρωπα κρύβεται κάτω από τη σαγηνευτικά παραπλανητική προβιά με την ταμπέλα "απελευθέρωση", όπως το βιώσαμε μέχρι σήμερα τα τελευταία χρόνια.
- "Έκθεση" ΟΟΣΑ και Νομοσχέδιο 4254/2014 (Γεωργιάδης-
Και όλα αυτά με επίκληση μίας χαλκευμένης δήθεν "Έκθεσης ΟΟΣΑ", γραμμένης ή από αγράμματους και άσχετους ή από υπηρέτες συμφερόντων που βιάζονταν να επιβάλουν στο ποδάρι ό,τι τους βόλευε "τώρα που γυρίζει με δικούς μας στα πράγματα". Η οποία αποκαλύφθηκε ως πλεκτάνη στο μεγαλείο της όταν επιτέλους μετά από αρκετούς μήνες διέρρευσε τελικά η αληθινή Έκθεση ΟΟΣΑ-ΕΕ που έλεγε ακριβώς τα αντίθετα.
Και όλα αυτά, ενώ πλείστες Αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων τόσο Ευρωπαϊκών όσο και Εθνικών είχαν νομιμοποιήσει και καταστήσει σαφές πόσο απαραίτητες είναι οι ρυθμίσεις, που καταργήθηκαν εν μία νυκτί, στη λειτουργία των Φαρμακείων και στην αποκλειστικότητα χορήγηση αγαθών υγείας (βρεφικά γάλατα και συμπληρώματα) μόνο μέσω ανεξάρτητων Φαρμακείων.
Και με δύο υπουργούς όπου ο ένας ( ο "Υγείας") να εξαπατά εφησυχάζοντας τον κλάδο μας με θράσος ακόμα και στην ίδια τη Γενική Συνέλευση του κλάδου ότι δεν πρόκειται να γίνουν τέτοια πράγματα, και ο άλλος (ο "Ανάπτυξης") με οργουελική παράνοια να διακηρύσσει μεταξύ άλλων σε μία ανυπεράσπιστη κοινή γνώμη ότι τα 15 ευρώ των "απελευθερωμένων" ΜΗΣΥΦΑ είναι...φθηνότερα (!!) από τα 5 ευρώ των κρατικώς διατιμούμενων λόγω..."άποψης" (της μυστηριώδους-ψυχεδελικής " αριθμητικής" του φαντασιακού του δικού του μυαλού μάλλον).
Ο ορισμός του διωγμού μίας επιστήμης και ενός κλάδου χιλιάδων επιστημόνων για χατήρι ένας Θεός ξέρει ποιων και με προπέτασμα καπνού μία δογματική, θρησκόληπτη και μισάνθρωπη ιδεοληψία σαν φάντασμα του παρελθόντος, που ανάθεμα αν υπάρχει λογικός άνθρωπος σήμερα που να μη την παίρνει πλέον στο ψιλό ("απελευθερώσεις" και "νόμοι της αγοράς και του ανταγωνισμού" γενικά και αόριστα).
E-shop (Βορίδης κλπ. και παρελθόν): Με έναν τίτλο: "Κύριοι άδικα χαλάσατε τόσα χρόνια σε σπουδές, δεν σας χρειαζόμαστε. Όλα αυτόματα από ανειδίκευτους ή μηχανήματα, υπεραξίες και ανάπτυξη και όποιον πάρει ο Χάρος. Για όποιον μπορεί να το κάνει φυσικά...".
Αδράνεια των προηγούμενων Κυβερνήσεων από το 2010 και μετά που κλείνει το μάτι βολικά σε κάποιους με λεφτά να "εκπαιδεύσουν" το κοινό να αγοράζει τα πάντα ασυνείδητα με μόνο κριτήριο την τιμή και με καθόλου κριτήριο την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Μία πολύ επικίνδυνη λογική για τη Δημόσια Υγεία, υπάρχει συσσωρευμένη και καταγεγραμμένη διεθνής εμπειρία σε αυτό, και μία προνομιακή πράξη-δώρο σε μία χούφτα ανθρώπων που έχουν λεφτά και ας μην είναι απαραίτητα καλύτεροι επιστήμονες φαρμακοποιοί από τους υπολοίπους.
Προφανώς τα εκατοντάδες εκατομύρια ευρώ που οπωσδήποτε γλιτώνει το Σύστημα Υγείας από το περιφρονημένο και κατασυκοφαντημένο "δια χειρός φαρμακοποιού" ούτε ένοιαξε κανέναν ούτε το λογάριασε ποτέ κανείς.
- Μείωση ποσοστού κέρδους Φαρμακείων (Όλοι οι υπουργοί σχεδόν από το 2010 και μετά): Την ώρα που εμείς οι φαρμακοποιοί είχαμε παρουσιάσει άπειρα παραδείγματα από Δελτία Τιμών που αποκάλυπταν ότι η μείωση του ποσοστού μας δεν μειώνει τις τιμές των φαρμάκων ούτε (φυσικά) τις συμμετοχές των ασθενών, αγνοηθήκαμε επιδεικτικά, λοιδορηθήκαμε με δειλία (κανείς δεν τόλμησε να μας αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο και να να δώσει εξηγήσεις πάνω στα στοιχεία μας) και τελικά η μείωση έγινε πολλές φορές αθροιστικά, με συνέπεια σήμερα τα Φαρμακεία να εργάζονται κυριολεκτικά για να πλουτίζουν αναλογικώς περισσότερα, και μάλιστα αυτό το επιπλέον νωχελικά ωσάν εισοδηματίες, οι φαρμακοβιομηχανίες χωρίς κόπο και χωρίς να βάζουν φράγκο για τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης ενός δικτύου 10.000 υψηλής εξειδίκευσης σημεία χορήγησης φαρμάκων παντού στην Επικράτεια.
Κάτι που γνωρίζουμε πλέον με βεβαιότητα ότι έβρισκε αντίθετους τους έλληνες φαρμακοβιομήχανους και αποτέλεσε αποκλειστικά "έργο" μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Μία από τις πιο εγκληματικές και πιο αχρείες πράξεις σε βάρος των Φαρμακείων, χωρίς κανένα απολύτως όφελος ούτε για τους ασφαλισμένους ούτε για το Ασφαλιστικό Σύστημα, και σε βάρος φυσικά των φαρμακοποιών και των χιλιάδων εργαζόμενων στα Φαρμακεία που περιμένουν να ζήσουν τις οικογένειές τους από ό,τι πια περισσέψει από τα συμπιεσμένα μεικτά κέρδη ενός Φαρμακείου (λόγω ραγδαίας μείωσης όχι μόνο τζίρου αλλά και ποσοστών μεικτής κερδοφορίας).
- Διωγμός και βάναυση επίθεση προς εξόντωση των Φαρμακευτκών Συλλόγων: Όσο δύσκολο και αν ακούγεται να ξεριζώσει κανείς την εγγενή τάση του ανθρώπινου ψυχισμού να οργανώνεται σε συλλογικότητες, ζήσαμε ακόμα και αυτή την απόπειρα.
Με ένα σωρό αστεία και παραπειστικά επιχειρήματα οι Σύλλογοι αποστερήθηκαν με τη Βούλα του Νόμου του Ελεγκτικού/Πειθαρχικού Ρόλου τους στην περιφρούρηση της Δεοντολογίας και της Νομιμότητας, ως πρώτο βήμα, εκπρόσωποι των φαρμακοποιών κυνηγήθηκαν και απειλήθηκαν με μαφιόζικες μεθόδους, ενώ Υπουργός Υγείας (Βορίδης) προέταξε τη γενική έννοια της "εθελοντικής συμμετοχής" για τα μέλη των Συλλογων ως φιλοσοφική σκέψη για το μέλλον (όπως το είχε σχεδιάσει μάλλον στο μυαλό του), ευτυχώς χωρίς να προλάβει να μας δείξει αν το εννοεί ή χαριτολογεί.
Δεν μας απάντησε μόνο αν τον "εθελοντισμό" αυτόν τον επιφυλάσσει ειδικά και μόνο για τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους και τον συνδικαλισμό ειδικά και γενικά, ή αν τον εννοεί συνολικά ως πανανθρώπινο στόχο που σε τέτοια περίπτωση φυσικά περιλαμβάνει επίσης και:
- τον "εθελοντισμό" στην πληρωμή φόρων και χαρατσιών,
- τον "εθελοντισμό" στην πληρωμή δόσεων δανείων σε Τράπεζες και επιταγών σε εταιρείες,
- τον "εθελοντισμό" στην αποδοχή εφαρμογής των Νόμων της Πολιτείας και τόσα άλλα μη-εθελοντικά σήμερα, ώστε να είναι όντως αυτός ο "εθελοντισμός", όπως μας τον παρουσίασε εγκωμιαστικά, κάτι αληθινά αυθεντικό, καθολικό, αντικειμενικό και οικουμενικό, και όχι κάτι δόλιο και κατά περίπτωση (όπου μας βολεύει δηλαδή)...
Και αφού ο ίδιος ανέφερε επίσης με ανατριχιαστική ελαφρότητα ότι "η Τρόικα" δεν θα είχε προβλημα να κλείσουν και τα μισά Φαρμακεία της χώρας (με τους φαρμακοποιούς και το προσωπικό τους φυσικά αλλά και τον τόσα εκατομύρια κόσμο που εξυπηρετούν) διότι...χωρίς εξήγηση ή κάποιο "επειδή".
Ο κατάλογος των εγκλημάτων των Κυβερνήσεων από το 2010 και μετά σε βάρος των φαρμακοποιών είναι μακροσκελέστατος και τα παραπάνω είναι μονάχα κάποια λίγα ενδεικτικά. Υπάρχουν κι άλλα πολλά. Και των αληθινών προθέσεών τους απέναντί μας για το μέλλον, όπως είναι αναμενόμενο, στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος, ανεξαρτήτως των όμορφων λεγομένων τους δημοσίως.
Και υπάρχουν και ακόμα περισσότερα και χειρότερα σε βάρος των συνταξιούχων και των ασφαλισμένων όπως οι ραγδαίες αυξήσεις συμμετοχής στα φάρμακα και για τις ατιμώρητες και σοβαρότατες ελλείψεις φαρμάκων που έγιναν δυστυχώς άτυπο καθεστώς εδώ και πολύ καιρό (Λοβέρδος, Σαλμάς, Γεωργιάδης, Βορίδης).
Και άλλα τόσα συνολικά στον χώρο της Υγείας και πέρα των φαρμάκων.
Τα παραπάνω λοιπόν, την ερχόμενη Κυριακή έχουμε ηθικό χρέος να τα θυμόμαστε πολύ καλά. Και να τα θυμόμαστε και μετά την Κυριακή αφού δεν αρκεί να προστατευθούμε και να δώσουμε ένα σκληρό μάθημα μόνο σε αυτούς που τα έπραξαν και στο πίσω μέρος του μυαλού τους επιθυμούν να τα συνεχίσουν. Πρέπει οπωσδήποτε να αξιώσουμε χωρίς εκπτώσεις να διορθωθούν και να θαφτούν για πάντα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας για να αποκατασταθεί η ομαλότητα.
Και σε αυτό έχουμε χρέος να είμαστε εξίσου αυστηροί και αμετακίνητοι εις το διηνεκές, οποιοσδήποτε και αν αναλάβει το τιμόνι της ηγεσίας της χώρας. Καθώς στα θέματα υγείας δεν χωράει η πολυτέλεια της αντιμετώπσιης των πραγμάτων μέσω "ιδεολογιών" ή "κομμάτων" ή οποιοδήποτε άλλου τεχνητού διαχωρισμού.
Και για να κλείσω, καλό είναι να θυμίσουμε στους συναδέλφους μας, για να το έχουν υπ΄ όψη τους, σε ποιες περιφέρειες κατεβαίνουν ως υποψήφιοι τουλάχιστον οι πρωταγωνιστές Υγείας και Ανάπτυξης της περασμένης περιόδου:
Ο κος. Γεργιάδης Άδωνις (Νέα Δημοκρατία) και ο κος. Χατζηδάκης Κώστας (Νέα Δημοκρατία) στη Β' Περιφέρεια Αττικής,
ο κος. Λοβέρδος Ανδρέας (ΠΑΣΟΚ) επίσης στη Β' Περιφέρεια Αττικής,
ο κος. Σαλμάς Μάριος (Νέα Δημοκρατία) στην Περιφερεια Αιτωλοακαρνανίας,
ο κος. Βορίδης Μαυρουδής (Μάκης) (Νέα Δημοκρατία) στην Περιφέρεια Υπολοίπου Αττικής.
Δίπλα στους παραπάνω κυρίου οι συμ-πρωταγωνιστές σε 2ο ρόλο βέβαια είναι και πολλοί άλλοι, και οφείλουμε να τους εχουμε υπ΄ όψη και αυτούς και φυσικά όλοι τους προερχόμενοι από τα κόμματα εκείνα που συγκυβέρνησαν όλα αυτά τα 4 χρόνια, και από όσα εμφανίστηκαν ξαφνικά αυτή την εποχή και λιγάκι παλαιότερα με τα ίδια πρόσωπα αλλά με άλλη παραπλανητικά φορεσιά - όνομα νέων κομμάτων.