Από
ότι φαίνεται, από Δευτέρα, αλλάζει το πολιτικό σκηνικό στη χώρα μας και για
πρώτη φορά μια αριστερή κυβέρνηση, καλείται να αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Μέχρι
πριν από 3 – 4 χρόνια, για τους πολλούς ήταν ανέκδοτο και για τον αριστερό,
όνειρο ζωής, που μάλλον θα πραγματοποιηθεί.
Το
γεγονός αυτό καθ’ αυτό όμως γεμίζει με άγχος, αγωνία και ευθύνες, όχι μόνο
αυτούς που καλούνται να αναλάβουν κυβερνητικές θέσεις μα πάνω από όλα τον απλό
αριστερό. Αυτόν που χρόνια αγωνίσθηκε, για κοινωνική και πολιτική ισότητα, για
ίσες ευκαιρίες, για συμμετοχικότητα – συλλογικότητα - ενάντια στο ρατσισμό και
για όλα αυτά που χαρακτηρίζει και πρεσβεύει η αριστερά, και που χιλιάδες
συμπατριώτες μας αγωνίστηκαν, εξορίστηκαν, θυσίασαν τις ζωές τους, για ένα
καλύτερο αύριο για αυτούς, αλλά πάνω από όλα για μία καλύτερη κοινωνία.
Το
άγχος η αγωνία, για τον αριστερό, δεν έχει να κάνει, τόσο με την αντιμετώπιση
που θα τύχει από εταίρους, τροικανούς, οίκους αξιολόγησης κλπ. αφού εάν
αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, την διακυβέρνηση της χώρας, όλοι αυτοί είναι υποχρεωμένοι,
να δεχτούν την απόφαση του Ελληνικού λαού και να καταλάβουν πως είτε με τον ένα
ή τον άλλο τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον θα είναι ο συνομιλητής τους και αυτός που θα
αποφασίζει μαζί με τον Ελληνικό λαό, για τις τύχες τις χώρας μας.
Ο
προβληματισμός που διακατέχει σήμερα τον
κάθε αριστερό, είναι ότι γνωρίζει, πως η εξουσία φθείρει και αλλοιώνει
ανθρώπους και χαρακτήρες. Πρέπει λοιπόν οι άνθρωποι που θα κλιθούν να
κυβερνήσουν, να σεβαστούν πάνω από όλα, αυτά που πρεσβεύει και για τα οποία αγωνίζεται
τόσα χρόνια η αριστερά, να τα υλοποιήσουν με πράξεις και όχι να διαψεύσουν
αγώνες και θυσίες δεκάδων χρόνων – να μας κάνουν εθνικά υπερήφανους – να μας
κάνουν να ξαναγαπήσουμε τη χώρα μας – να ξεριζώσουμε των ραγιαδισμό, να απαλείψουν
το ρουσφέτι και να δώσουν σε όλους τη δυνατότητα για ένα καλύτερο αύριο.
Τσικανδηλάκης Γιάννης