Όταν ο Σωκράτης εκστόμιζε το περίφημο «γηράσκω αεί διδασκόμενος», σίγουρα δεν είχε στο νου του φαρμακοποιούς συνδικαλιστές. Όμως, να που χιλιάδες χρόνια μετά, η ρήση αυτή παραμένει πάντα επίκαιρη.
Παρακολουθώντας χθες τον πρώην πρόεδρο του ΠΦΣ, για πολλά χρόνια επίσης αντιπρόεδρο του ίδιου οργάνου, αλλά και πρόεδρο του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης να δίνει συνέντευξη στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ επιδιώκοντας να εκπροσωπήσει όλους τους φαρμακοποιούς της χώρας σε σχέση με το υπαρκτό και έντονο πρόβλημα ρευστότητας της εποχής, οδηγήθηκα στο συμπέρασμα πως πρέπει να ξαναδώ τα πράγματα εξ αρχής και μαζί μου πιθανώς και όλος ο κλάδος.
Τι ακριβώς καινούριο μάθαμε χθες από τον κ. Θεοδοσιάδη:
1. «τα τρία προηγούμενα χρόνια, δηλ. από τον Μάιο του 2012 έως σήμερα, υπήρχε περίπου ησυχία!!!!!».
2. «τα πράγματα πήγαιναν στοιχειωδώς καλά!!!!!».
3. «τα πράγματα είχαν μπει σε μία τάξη!!!!!».
4. «ο πρόεδρος ενός συλλόγου υποτίθεται ότι έχει ιδιαίτερες δυνατότητες πρόσβασης σε ελλειπτικά φάρμακα και όχι μόνο!!!!!».
Συμπυκνώνοντας τις παραπάνω ρήσεις βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρεται ο κ .Θεοδοσιάδης ο κλάδος βρισκόταν μακριά από τα ΜΜΕ, διότι δεν υπήρξαν νομοθετήματα που να μας ενοχλήσουν ιδιαίτερα, ενώ οι πληρωμές κατά το διάστημα της τριετίας αυτό, ήταν στανταρισμένες πριν το τέλος του μήνα. Ταυτόχρονα, διαπιστώνει πως οι πρόεδροι των φαρμακευτικών συλλόγων διαθέτουν μια παραπάνω δυνατότητα από τους υπόλοιπους κοινούς φαρμακοποιούς, στην πρόσβαση στα ελλειπτικά φάρμακα. Εγώ προσωπικά θα το συνέχιζα προεκτείνοντας την ρήση του ανδρός, γιατί όχι και στον χρόνο εξόφλησης;
Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο ζοφερά για τον κλάδο, θα μπορούσαμε αβίαστα να γελάμε με τα όσα ειπώθηκαν. Όμως, η απόλυτη ταύτιση ενός εκπροσώπου κλάδου με το κυβερνητικό αφήγημα των πιο ακραίων κυβερνητικών εκπροσώπων της προηγούμενης τριετίας δίνει τις απόλυτες εξηγήσεις και για τη συνδικαλιστική συντριβή του κλάδου μας, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει διάφανα τους λόγους για τους οποίους οι γενικές μας συνελεύσεις έχουν μετατραπεί σε παρέες καφετέριας.
Δεν θα σπαταλήσω χρόνο υπενθυμίζοντας για άλλη μία φορά τα όσα ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής έπραξε τα προηγούμενα χρόνια. Απλώς θα του θυμίσω ότι ούτε ένα χρόνο πριν, ο ίδιος σαν πρόεδρος του πανελληνίου οργάνου, βρισκόταν καθημερινά σχεδόν στα κανάλια εκπροσωπώντας μας ανεπαρκέστατα, μιας και ο τρομερός υπουργός και κομματικός του φίλος κ. Γεωργιάδης, υπέγραφε το κορυφαίο χτύπημα εναντίον του κλάδου στο κοινοβούλιο. Εάν αυτό το νομοθέτημα ο κ. Θεοδοσιάδης, καθώς και τις πολύμηνες πληρωμές επί Σαλμά τα βρίσκει ‘’στοιχειώδη τάξη’’ τότε πραγματικά όσο συνεχίζει να εκπροσωπεί το δεύτερο μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας ο κλάδος θα αντιμετωπίζει οξύτατο και ανυπέρβλητο συνδικαλιστικό εμπόδιο.
Αναρωτιέμαι ποια είναι η άποψη των υπολοίπων 6 μελών της ΑΕΣΠ στο ΔΣ του ΠΦΣ για τις αχαρακτήριστες αυτές δηλώσεις. Αναρωτιέμαι τι θα σκέπτονται τώρα οι 75 εκλέκτορες που τον προτίμησαν ως πρόεδρο τον περασμένο Σεπτέμβρη. Αναρωτιέμαι που θα βρισκόμασταν συνδικαλιστικά αυτή τη στιγμή, αν δεν είχαμε συσπειρωθεί όλοι, ξεπερνώντας τις διαφορές μας προκειμένου να απαλλάξουμε τον κλάδο από μια τέτοια προεδρία και να τοποθετήσουμε εκεί τον Κώστα Λουράντο. Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος που στην προσπάθεια αυτή συνέβαλα ολόψυχα και με όσες δυνάμεις διέθετα. Εκτιμώ κατά απόλυτο τρόπο ότι ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής πρέπει πλέον να ιδιωτεύσει συνδικαλιστικά. Προσέθεσε άλλη μία σελίδα ντροπής στην συνδικαλιστική εκπροσώπηση του κλάδου, ενώπιον όλης της χώρας. Αναμένω τοποθετήσεις και συμπεράσματα και από την υπόλοιπη παράταξη την οποία εκπροσωπεί. Η απουσία απόλυτης καταδίκης των δηλώσεων αυτών για λόγους ενδοπαραταξιακών ισορροπιών καθιστά το σύνολο της παράταξης έρμαιο των δηλώσεων αυτών, με ότι αυτό συνεπάγεται..
Ανδρέας Σοφιανόπουλος,
φαρμακοποιός