Έχοντας μεγαλώσει στον χώρο του φαρμακείου, μετά τις σπουδές μου αποφάσισα να συνεχίσω την εκπαίδευσή μου στο εξωτερικό πριν επιστρέψω στη χώρα μου, όσο άσχημα και αν είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή.
Ο μόνος λόγος που το αναφέρω αυτό είναι πως δεν έχω απλά διαβάσει για τη φαρμακευτική επιστήμη και επιχειρηματικότητα στο εξωτερικό, αλλά την έχω ζήσει.
Να σας πληροφορήσω πως στο εξωτερικό, αν υπάρχει η εντύπωση πως τα προβλήματα των συστημάτων υγείας είναι ελάχιστα και τα χρήματα δίχως τέλος, κάνετε ένα τεράστιο λάθος και μπορώ να μιλήσω με στοιχεία.
Νομίζω πως...
... αρκετά ασχοληθήκαμε με τις «ωραίες» εποχές του παρελθόντος που εμείς σαν νέοι φαρμακοποιοί ΙΣΩΣ δε θα ξαναζήσουμε.
Τονίζω τη λέξη ίσως, γιατί δυστυχώς είμαι πεπεισμένος πως έναν ισχυρό κλάδο, αποτελούμενο από εξαιρετικά καταρτισμένους επιστήμονες, κατάφεραν να τον στρέψουν σε εντελώς λάθος δρόμο.
Παρόλα αυτά χαίρομαι ιδιαίτερα για τις προσπάθειες που γίνονται για την επιμόρφωση σε θέματα μάρκετινγκ και διαχείρισης των οικονομικών ενός φαρμακείου.
Αρκετά όμως με την καταστροφολογία και την απαισιοδοξία.
Συνάδελφοι, πλησιάζουμε τη μία δεκαετία συνεχούς οικονομικής κρίσης, μήπως είναι καιρός να αναρωτηθούμε όχι «Τι κάναμε λάθος;» αλλά «Τι να κάνουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σωστά;».
Όσο και αν προσπαθήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση, οργάνωση, εταιρεία, χώρα να με πείσει πως «τελειώσαμε» δε θα το δεχτώ, όπως δεν πρέπει ούτε εσείς!
Δε θα δεχτώ πως με τόσα χρόνια σπουδών όλοι μας δεν είμαστε «αρκετά καλοί» για να βρούμε λύσεις σε μία εξαιρετικά δύσκολη εποχή.
Δε θα να αναφερθώ στα τεχνικά και νομοθετικά ζητήματα που προκύπτουν συνεχώς, καθώς δεν είναι αυτός ο σκοπός του κειμένου.
Για να κατανοήσουμε την πραγματική δυναμική του φαρμακείου πρέπει να καταλάβουμε τον ρόλο του, χωρίς πολιτικά ή προσωπικά «γυαλιά».
Η πρόοδος θα έρθει μόνο αν ο καθένας μας σταματήσει να βλέπει την κατάσταση μέσα από το δικό του πρίσμα, αλλά απολύτως αντικειμενικά.
Το φαρμακείο είναι η πρώτη γραμμή των πωλήσεων για κάθε εταιρεία.
Οι εταιρείες το γνωρίζουν, εμείς?
Οι πωλήσεις είναι το Α και το Ω για κάθε οργανισμό ο οποίος θέλει να είναι βιώσιμος.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να δαιμονοποιούμε το κέρδος.
Εφόσον το φαρμακείο είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει έσοδα και έξοδα, μετά από 30 χρόνια επιτέλους έγινε λόγος ότι το φαρμακείο δεν προσφέρει μόνο υπηρεσίες υγείας, αλλά πρέπει να έχει κέρδη, από τα οποία μέσω φόρων προσφέρουμε στην κοινωνία όπως κάθε επιχείρηση!
Εφόσον όλοι οι φαρμακοποιοί θέλουμε να λέμε πως είμαστε «αφεντικά του εαυτού μας», μήπως δεν λειτουργούμε τελικά έτσι;
Τα πραγματικά αφεντικά φαίνονται στα δύσκολα, όταν τα χρήματα λιγοστεύουν και η αστάθεια κυριαρχεί.
Πως θα ήταν αν αλλάζαμε ριζικά τον τρόπο σκέψης μας?
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δυστυχώς στρέψει την προσοχή μας σε παραμέτρους οι οποίοι είναι σημαντικοί για τη λειτουργεία του φαρμακείου αλλά όχι οι σημαντικότεροι!
- Τι θα γινόταν αν συνδυάζαμε τον ενθουσιασμό, την ενέργεια και τις γνώσεις της νέας γενιάς επιστημόνων, με την εμπειρία των φαρμακοποιών οι οποίοι ξέρουν σε βάθος τις παγίδες και τις ευκαιρίες του επαγγέλματος;
- Τι θα γινόταν αν σκεφτόμασταν το αποτέλεσμα που θα έχει μία συλλογική προσπάθεια, κοινά αποδεκτοί κανόνες λειτουργίας χτίζοντας έναν δυνατό κλάδο με αλληλοσεβασμό και θέληση για πρόοδο;
- Τι θα γινόταν αν επενδύαμε στην επιμόρφωση μας συλλογικά; (τα ομαδικά προγράμματα εκπαίδευσης είναι πολύ πιο οικονομικά)
- Τι θα γινόταν αν σταματούσαμε να σκεφτόμαστε υπερβολικά μακροπρόθεσμα;
Ας σταματήσουμε λοιπόν να δαιμονοποιούμε το κέρδος.
Εφόσον το φαρμακείο είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει έσοδα και έξοδα, μετά από 30 χρόνια επιτέλους έγινε λόγος ότι το φαρμακείο δεν προσφέρει μόνο υπηρεσίες υγείας, αλλά πρέπει να έχει κέρδη, από τα οποία μέσω φόρων προσφέρουμε στην κοινωνία όπως κάθε επιχείρηση!
Εφόσον όλοι οι φαρμακοποιοί θέλουμε να λέμε πως είμαστε «αφεντικά του εαυτού μας», μήπως δεν λειτουργούμε τελικά έτσι;
Τα πραγματικά αφεντικά φαίνονται στα δύσκολα, όταν τα χρήματα λιγοστεύουν και η αστάθεια κυριαρχεί.
Πως θα ήταν αν αλλάζαμε ριζικά τον τρόπο σκέψης μας?
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δυστυχώς στρέψει την προσοχή μας σε παραμέτρους οι οποίοι είναι σημαντικοί για τη λειτουργεία του φαρμακείου αλλά όχι οι σημαντικότεροι!
- Τι θα γινόταν αν συνδυάζαμε τον ενθουσιασμό, την ενέργεια και τις γνώσεις της νέας γενιάς επιστημόνων, με την εμπειρία των φαρμακοποιών οι οποίοι ξέρουν σε βάθος τις παγίδες και τις ευκαιρίες του επαγγέλματος;
- Τι θα γινόταν αν σκεφτόμασταν το αποτέλεσμα που θα έχει μία συλλογική προσπάθεια, κοινά αποδεκτοί κανόνες λειτουργίας χτίζοντας έναν δυνατό κλάδο με αλληλοσεβασμό και θέληση για πρόοδο;
- Τι θα γινόταν αν επενδύαμε στην επιμόρφωση μας συλλογικά; (τα ομαδικά προγράμματα εκπαίδευσης είναι πολύ πιο οικονομικά)
- Τι θα γινόταν αν σταματούσαμε να σκεφτόμαστε υπερβολικά μακροπρόθεσμα;
Οι λύσεις πρέπει να επικεντρωθούν στο σύντομο μέλλον.
- Τι θα γινόταν αν επιτέλους σταματούσαμε να περιμένουμε τους πολιτικούς φορείς να «δράσουν» και αλλάζαμε πρώτα εμείς οι ίδιοι;
- Τι θα γινόταν αν επιτέλους σταματούσαμε να περιμένουμε τους πολιτικούς φορείς να «δράσουν» και αλλάζαμε πρώτα εμείς οι ίδιοι;
Το εντυπωσιακό κομμάτι των παραπάνω παραγόντων;
Δε κοστίζουν!Δε φορολογούνται!
Είναι απεριόριστοι και πάντα διαθέσιμοι!
Το μόνο πράγμα που γνωρίζουμε σίγουρα για το μέλλον, είναι πώς τίποτα δεν είναι σίγουρο!
Ο κλάδος μας δεν τελείωσε, δεν θα σβήσει, δε θα χαθεί.
Τα καλύτερα είναι μπροστά μας, όχι μακριά μας!
Ευθύμιος Βογιατζής
Φαρμακοποιός, MPharm, MBA
Φαρμακοποιός, MPharm, MBA