Οι προσπάθειες αυτές είχαν πολύ χαμηλά ποσοστά επιτυχίας, αλλά δεν ήταν γνωστό αν αυτό συνέβη επειδή τα έμβρυα είχαν ένα επιπλέον σετ χρωμοσωμάτων.
Η ομάδα του Τρίτου Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Guangzhou (Third Affiliated Hospital of Guangzhou Medical University) με επικεφαλής τον Jianqiao Liu, χρησιμοποίησαν ωάρια που είχαν απομείνει από διαδικασίες εξωσωματικής γονιμοποίησης και τα γονιμοποίησαν με σπέρμα δότη από δύο άνδρες δημιουργώντας έξι έμβρυα. Ένας από τους δότες είχε μια μετάλλαξη που ονομάζεται β41-42, η οποία προκαλεί β-θαλασσαιμία, ενώ ο άλλος δότης είχε μια μετάλλαξη στο γονίδιο G6PD, η οποία αποτελεί κοινή αιτία του φαβισμού - μια διαταραχή κατά την οποία η κατανάλωση τροφών όπως κουκιά, μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Δύο από τα προκύπτοντα έμβρυα είχαν μεταλλάξεις στο γονίδιο G6PD, και τέσσερα έμβρυα είχαν την β41-42 μετάλλαξη. Οι ερευνητές τα τροποποίησαν με τον μηχανισμό CRISPR και τους επέτρεψαν να αναπτυχθούν για δύο ημέρες. Στη συνέχεια ανέλυσαν το DNA των εμβρύων για να ελέγξουν αν οι μεταλλάξεις είχαν διορθωθεί με επιτυχία. Η μετάλλαξη στο γονίδιο του ενζύμου G6PD «επισκευάστηκε» με επιτυχία στο ένα έμβρυο, ενώ στο άλλο διορθώθηκε μόνο σε ορισμένα κύτταρα, σχηματίζοντας ένα μωσαϊκό έμβρυο.
Η β41-42 μετάλλαξη διορθώθηκε εν μέρει στο ένα έμβρυο, σε ένα άλλο η τεχνική CRISPR προκάλεσε μια άλλη μετάλλαξη, ενώ δεν λειτούργησε καθόλου στα δύο εναπομείναντα έμβρυα. Μιλώντας στο New Scientist, ο καθηγητής Robin Lovell-Badge του Ινστιτούτου Francis Crick (Francis Crick Institute) περιέγραψε τα αποτελέσματα ως «ενθαρρυντικά».
Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οι αριθμοί δεν επαρκούν για να προκύψουν ισχυρά συμπεράσματα. Πριν η τεχνολογία αυτή μπορέσει να χρησιμοποιηθεί κλινικά, οι ερευνητές θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο πρόληψης των μωσαϊκών εμβρύων, για παράδειγμα με την επεξεργασία των γονιδίων στο σπέρμα και στα ωάρια πριν από την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Υπάρχουν επίσης πολλές ηθικές ανησυχίες σχετικά με τη χρήση των τεχνολογιών γονιδιωματικής επεξεργασίας. Μια πρόσφατη έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (US National Academy of Sciences) ενημέρωσε ότι η τροποποίηση γονιδιώματος θα πρέπει να περιορίζεται σε γονίδια που είναι γνωστό ότι προκαλούν ή προδιαθέτουν σοβαρές ασθένειες και θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο απουσία άλλων εναλλακτικών λύσεων.
Πηγή: bioethics