Του Γιάννη ΔαγρέΣτην Ελλάδα συνεχίζουμε να έχουμε ακόμα και σήμερα με διαφορά τα περισσότερα Φαρμακεία σε όλη την Ευρώπη (94 Φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκους με δεύτερο το Βέλγιο με μόλις 49 Φαρμακεία αντίστοιχα), και μάλιστα κατά 99% πλήρως μηχανογραφημένα και όλα ιδιοκτησίας φαρμακοποιών, όπως άλλωστε στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Ε.Ε.
Ταυτόχρονα απολαμβάνουμε και την καλύτερη δυνατή διασπορά αυτών σε όλη την Επικράτεια, προς όφελος όλων των συμπολιτών μας όπου και αν κατοικούν, χάρη στις πληθυσμιακές ρυθμίσεις στις αδειοδοτήσεις που μόλις έχουν κριθεί συνταγματικές -απόφ. 2533/2011 του ΣτΕ, Τμήμα Δ-.
Την ίδια ώρα η ελληνική Πολιτεία αγοράζει τις υπηρεσίες τους στην οικονομικότερη πανευρωπαϊκά τιμή (το ποσοστό κέρδους τους είναι από το 2011 κλιμακωτό με κατ΄ αποκοπήν αμοιβή και κυμαίνεται μεταξύ 14-16% ανάλογα το Φαρμακείο),όταν ο μέσος όρος στις 25 ευρωπαϊκές χώρες κυμαίνεται στο 19,5% (2010), ενώ την ίδια ώρα όλοι σχεδόν οι συγκρίσιμοι υπόλοιποι χώροι Οικονομικής δραστηριότητας πέραν της Υγείας (κοινή Αγορά, χώρος πέραν της Υγείας), λειτουργούν με πολλαπλάσια ως υπερπολλαπλάσια ποσοστά κέρδους).
Και όλα αυτά, όταν σήμερα πλέον (τέλη 2016) η κατά κεφαλήν εξωνοσοκομειακή Φαρμακευτική Δαπάνη στη χώρα μας βρίσκεται στα 180 €/ασφαλισμένο, δηλαδή 20% φθηνότερη από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ και 30% χαμηλότερη από τον μέσο όρο των χωρών της Ε.Ε. (source: IOBE/SFEE, Facts & Figures 2016).
Ακόμα και σε δευτερεύουσες λειτουργίες των Φαρμακείων αλλά εξίσου σημαντικές από πιο σφαιρική θέαση που περιλαμβάνει και ζητήματα προστασίας της Δημόσιας Υγείας- όπως είναι η χορήγηση μη ασφαλιστικώς αποζημιούμενων φαρμάκων (Μ.Υ. Συ.Φα.), η Ελλάδα με συνδυασμό μέσου όρου τιμής μόλις τα 2,00€ ανά τεμάχιο και ταυτόχρονα βέλτιστης ποιότητας και ασφάλειας στη χορήγηση, η Ελλάδα αποτελεί πλέον χρυσό πρότυπο στην Ε.Ε. στην παροχή φαρμακοθεραπείας στους πολίτες, σε όλες τις παραμέτρους αυτής της λειτουργίας.
Αυτά είναι τα στοιχεία που δείχνουν την πραγματικότητα στη μία όψη της. Μία πολύ καλά και ολοκληρωμένα ρυθμισμένη νομοθετικά λειτουργία, κρίσιμη για το Δημόσιο Συμφέρον, ενός οργανικού σκέλους του ευρύτερου Συστήματος Υγείας, που αποκλείει νομοθετημένα και αποτελεσματικά τα πολύ γνωστά νοσηρά και κοστοβόρα φαινόμενα καρτέλ, συγκεντροποίησης αγοράς και υποβάθμισης υπηρεσιών εξαιτίας παρουσίας τρίτων-άσχετων στον ευαίσθητο αυτό χώρο (κοινό mass-market), τουλάχιστον στο σκέλος της τελικής χορήγησης (απευθείας στον πολίτη), λειτουργεί πλέον με την καλύτερη πανευρωπαϊκά σχέση κόστους/αποτελέσματος.
Είναι λοιπόν φυσιολογικό το ότι σχεδόν κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης, στις παραπάνω εξαιρετικά σημαντικές παραμέτρους, έχει κάθε λόγο πλέον να ζηλεύει τη χώρα μας.
Και μέσα σε όλα αυτά, η ανάσα επιβράδυνσης που έχουν πάρει τα Φαρμακεία τα τελευταία χρόνια από τον τυφλό και ιδεολογικά δογματικό ορυμαγδό απορρυθμίσεων, μείωσης εσόδων και αύξησης εξόδων, τα βρίσκει έτοιμα και απαλλαγμένα από βαρίδια και δυσοίωνες εκτιμήσεις να επενδύσουν πλέον σε τρία νέα εργαλεία που θα προσφέρουν πολλά στους έλληνες πολίτες:
– Στην ποιοτική και με εχέγγυα ασφάλειας τροφοδοσία με ιατροτεχνολογικά υλικά, αγαθά που είναι απαραίτητα για την υγεία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, και μάλιστα με τρόπο που θα βοηθήσει το Ασφ. Σύστημα να εξορθολογίσει τη συνολική δαπάνη για αυτά τα υλικά η οποία μέσα στην κρίση είχε σχεδόν τριπλασιαστεί αδικαιολόγητα, αφού είχε αφεθεί αρρύθμιστη και ανέλεγκτη,
– Στις υπηρεσίες Φαρμακείων, οι οποίες ήδη στο σχέδιο για την πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που έχει εξαγγέλει η νυν Κυβέρνηση αναγνωρίζονται επίσημα και ετοιμάζονται να ποσοτικοποιηθούν, να θεσμοθετηθούν και να συστηματοποιηθούν. Αυτό θα επιφέρει εκατοντάδες εκατομύρια ευρώ ετήσια ελάφρυνση στα οικονομικά του φαρμάκου, όπως ακριβώς έχει μετρηθεί ότι συμβαίνει σε πολλές χώρες του εξωτερικού όπως η Γερμανία, η Φιλανδία και η Αυστραλία,
– Στη Δια Βίου επαγγελματική εκπαίδευση των φαρμακοποιών ώστε να γίνονται συνεχώς ολοένα και καλύτεροι επιστήμονες στο αντικείμενό τους και να βρίσκονται πάντα μπροστά στις διεθνείς εξελίξεις στη Φαρμακευτική.
Τα Φαρμακεία δεν είναι κοινά καταστήματα. Και, αν κρίνει κανείς από την εμπειρία της λειτουργίας, τα διεθνή συγκριτικά δεδομένα, και τις προσδοκίες του κόσμου από αυτά, αυτό είναι και το συμφερότερο για την κοινωνία και την οικονομία.
Η επιστημονικά στοχευμένη λειτουργία τους -απαλλαγμένη από την αβεβαιότητα της επιβίωσης, τους επιβαλλόμενους μικροανταγωνισμούς κοντόφθαλμης κερδοσκοπικής φύσεων που θεριεύουν σε αρρύθμιστα νομοθετικώς περιβάλλοντα και υπονομεύουν την ποιότητα των υπηρεσιών, και την υδροκέφαλη γραφειοκρατία που συνθλίβει τη δημιουργικότητα,
και ταυτόχρονα εμπλουτισμένη με στοιχεία συστηματικής και συνεχούς Διά Βίου Ανεξάρτητης Εκπαίδευσης πανεπιστημιακής προέλευσης και αξιοποίησης των ισχυρών συλλογικών δομών των φαρμακοποιών (Σύλλογοι – Συνεταιρισμοί) – εξοικονομούν ετησίως εκατοντάδες εκατομύρια € ανακουφίζοντας το Ασφ. Σύστημα και την τσέπη των πολιτών
(Σ.Σ.: πρόσφατη έρευνα της PWC έδειξε ότι μόνον οι δωρεάν συμβουλές των φαρμακοποιών εξοικονομούν ετησίως ένα ποσό της τάξης των 500 εκατομ. € σε πρωτοβάθμια Περίθαλψη και σχεδόν άλλο 1 δις € σε Δευτεροβάθμια, σε ευρωπαϊκή χώρα που τα Φαρμακεία λειτουργούν στα ελληνικά πρότυπα και με πληθυσμό τον μισό από τον ελληνικό, Price Water House Coopers, Sept. 2010), προσφέρουν ανεκτίμητη αποσυμφόρηση στον φόρτο εργασίας του υπόλοιπου Συστήματος Υγείας, προσφέρουν εργασία σε χιλιάδες συμπολίτες μας, και καλή υγεία σε όλο τον πληθυσμό.
Έχουμε λοιπόν πάρα πολλά να κερδίσουμε σαν κοινωνία αν τόσο αυτά όσο και τους φαρμακοποιούς τους φροντίσουμε και τους επιτρέψουμε να λειτουργούν όπως ακριβώς είναι η ειδική ιδιοσυγκρασία τους. Δηλαδή Φαρμακεία και φαρμακοποιοί ανεξάρτητα, παντού κατανεμημένα στην Επικράτεια και με εξασφαλισμένη τη λειτουργία τους από περιττούς κινδύνους.
Γράφει: Ο Γιάννης Δαγρές είναι Φαρμακοποιός και Αντιπρόεδρος ΠΦΣ -ΝΠΔΔ Ειδ. Γραμματέας ΦΣΑ-ΝΠΔΔ.
πηγή: healthweb