Συνάδελφοι,
Στη Γ.Σ του Π.Φ.Σ που πραγματοποιήθηκε
στις 15/07/2015 αποφάσισα να παραχωρήσω το χρόνο ομιλίας μου σε συναδέλφους
εκτός Δ.Σ , γιατί για άλλη μια φορά
περισσότερο χρόνο ομιλίας χρησιμοποίησαν τα μέλη του Δ.Σ, απ’ ότι οι συνάδελφοι
που ήρθαν από όλα τα μέρη της χώρας και που
θα έπρεπε να τους ακούσουμε σαν Δ.Σ, για να διαμορφώσουμε άποψη και να
πάρουμε αποφάσεις.
Δυστυχώς, και στο τωρινό Δ.Σ όπως και τα προηγούμενα, τα
μέλη του ΔΣ καταχραζόμαστε το χρόνο ομιλίας των Γ.Σ με αποτέλεσμα να μην μένει χρόνος στους εκλέκτορες
να μιλήσουν ή όταν μιλούν να είναι πολύ αργά και οι περισσότεροι συνάδελφοι να
έχουν αποχωρήσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι όποιες αποφάσεις παίρνονται μεταξύ
10 και 15 ανθρώπων. Προτείνω λοιπόν από
την επόμενη Γ.Σ να δίνεται χρόνος στον
πρόεδρο και το γραμματέα να ενημερώνουν
το σώμα και ένα, το πολύ, πεντάλεπτο σε κάθε εκπρόσωπο των παρατάξεων να
εκφράσει τις θέσεις του. Από κει και πέρα θα πρέπει να δίνεται ο χρόνος που
περισσεύει στους προέδρους και εκλέκτορες να εκθέτουν τις απόψεις και τους
προβληματισμούς τους.
Τώρα όσον αφορά την
ίδια την απεργία αυτή έγινε για δύο λόγους. Ο ένας ήταν ο ‘ηθικός’ στέλνοντας
στην κυβέρνηση το μήνυμα ότι το μνημόνιο το οποίο υπέγραψε απειλεί σε μεγάλο
βαθμό την βιωσιμότητα των φαρμακείων.
Ο δεύτερος λόγος
ήταν να εξετάσουμε κατά τη διάρκεια της συνέλευσης που έγινε την ημέρα της
απεργίας αυτά καθαυτά τα προβλήματα που δημιουργούν τα συγκεκριμένα μνημονικά
μέτρα.
Θέλω λοιπόν
καταρχήν να εκφράσω τη λύπη μου για όλους αυτούς του συναδέλφους που για άλλη
μια φορά χρησιμοποίησαν τη μια ή την άλλη δικαιολογία και δεν απέργησαν. Απλώς
θέλω να τους πω, ότι τα μέτρα αυτά μας αφορούν όλους, πολύ δε περισσότερο αυτούς
τους συναδέλφους που είτε είναι διευρυμένοι, είτε ‘έχουν <<επενδύσει στο
φαρμακείο>> και περιμένουν να κάνουν απόσβεση, αυξάνοντας την πελατεία
τους, με το να κλείσουν τα διπλανά μικρά φαρμακεία. Τα πρώτα φαρμακεία που θα
αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης, με την άρση του ιδιοκτησιακού, είναι τα
κεντρικά διευρυμένα φαρμακεία. Γιατί η όποια πολυεθνική σε κεντρικά σημεία θα
επενδύσει και όχι στην περιφέρεια , στα χωριά και στις γειτονιές.
Συνάδελφοι πρέπει
να καταλάβουμε ότι ο εχθρός δεν μας κτυπάει πλέον την πόρτα, έχει μπει στο
σαλόνι και απλός ψάχνει που θα καθίσει και ποιους και πως θα βγάλει έξω, γιατί
όλοι δεν χωράμε. Κάποιοι λοιπόν από εμάς θα αποχωρίσουν, είτε με δόξα και τιμή,
αφήνοντας χρέη ακόμα και στα εγγόνια τους. Κάποιοι άλλοι θα ενδώσουν παραχωρώντας
την άδεια, το φαρμακείο ή και τα δύο μαζί, σε χρηματοδότη και τέλος κάποιοι
λίγοι θα απομείνουν προσπαθώντας να επιβιώσουν μέσα σε ένα περιβάλλον άκρως
ανταγωνιστικό, που αφενός μεν δεν το γνωρίζουμε και αφετέρου έχουμε αποδείξει
ότι εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, δεν μπορούμε να επιβιώσουμε μέσα σε αυτό.
Τι πρέπει λοιπόν να
γίνει;
1) Να παραδώσουμε
τα όπλα;
2) Να αφήσουμε τα
πράγματα στην τύχη τους και ότι προκύψει;
ΟΧΙ, ΟΧΙ , ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ
Χρειαζόμαστε οργάνωση, όραμα, προοπτική.
Πρέπει λοιπόν
καταρχήν να έρθουμε σε επαφή με την πολιτεία και τους θεσμούς, να δούμε τι
ακριβώς εννοούν όταν ζητούν κατάργηση του ιδιοκτησιακού και τι ΜΥΣΥΦΑ θέλουν σε
άλλα κανάλια διανομής.
Από εκεί και πέρα πρέπει
να ζητήσουμε ανταποδοτικά και ισοδύναμα μέτρα
1)
Να κατοχυρωθεί δια νόμου ότι το
φάρμακο θα χορηγείται μόνο δια χειρός φαρμακοποιού και μόνο. Είναι κάτι που
πρέπει ξεκάθαρα να προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία, γιατί θα το βρούμε
μπροστά μας, μόλις αρχίσουν οι πολυεθνικές να διεισδύουν στο χώρο της λιανικής
πώλησης του φαρμάκου.
2)
Θέλουμε να μας ξεκαθαρίσει ποια θα είναι η
θέση του φαρμακείου στο χάρτη παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης που
επανασχεδιάζει η κυβέρνηση.
3)
Να νομοθετήσει τη δυνατότητα
δημιουργίας εταιριών και δικτύων από φαρμακοποιούς (π.χ. φορολογικά κίνητρα, rebate ανάλογα με τα άτομα
που θα συμμετέχουν στην εταιρία κ.λ.π.)
4)
Να καθορίσει συγκεκριμένες ημέρες
πληρωμών, όπως άλλωστε προβλέπει και η συλλογική μας σύμβαση, ούτως ώστε να
υπάρχει η ελάχιστη δυνατή ρευστότητα στο
φαρμακείο
5)
Να εξετάσουμε μαζί με την πολιτεία
τη δυνατότητα αποζημίωσης ανά συνταγή και όχι σύμφωνα με το σκεύασμα που
περιέχει, γιατί σύμφωνα με το νέο δελτίο τιμών φαρμάκων, οι τιμές θα είναι
τέτοιες που ο μεγαλύτερος αριθμός φαρμακείων δεν θα έχει τη δυνατότητα να
λειτουργήσει
6)
Συμψηφισμός των χρημάτων που
οφείλονται στα φαρμακεία, με την εφορία και ειδικά με τα παλιά χρέη.
Αυτό βέβαια δεν
σημαίνει ότι σταματάνε οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μας με τον όποιο τρόπο θα
επιλέξει η ΓΣ του ΠΦΣ και οι κατά τόπους ΓΣ. Έχω όμως να πω και κάτι ακόμα.
Συνάδελφοι ας ξυπνήσουμε και ας σηκωθούμε από τον καναπέ μας, ας ξεβολευτούμε
από τη βολή μας και να μην περιμένουμε να πέσει η πίτα να την ξαναφάμε. Αυτά
τελείωσαν. Τέλος ο αυτόματος πωλητής.
Ας κοιτάξουμε ο κάθε ένας από εμάς στην
περιφέρεια του τι μπορεί να κάνει, σε ατομικό αλλά πάνω από όλα σε συλλογικό
επίπεδο. Φτιάξτε τα φαρμακεία σας, να είναι ανταγωνιστικά, βρεθείτε με
συναδέλφους αλλά πάνω από όλα με τους ΣΥΦΑ και προσπαθήστε με τον ένα ή τον
άλλο τρόπο να μειώσετε το κόστος λειτουργίας και να αυξήσετε την όποια
κερδοφορία. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι, σε ότι έχει σχέση με τη
φαρμακευτική περίθαλψη όλα θα αλλάξουν και εμείς για άλλη μία φορά δυστυχώς δεν
είμαστε έτοιμοι. Ας το κάνουμε έστω και τώρα.
Το παράδειγμα των
συναδέλφων στην Πορτογαλία ας γίνει οδηγός μας.
Ο ΠΦΣ θα είναι δίπλα σας σε όποια βοήθεια του
ζητηθεί.
Όμως πρέπει και εμείς σαν άτομα αλλά πάνω από
όλα συλλογικά να ενεργοποιηθούμε
‘ΤΑ ΕΤΟΙΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ’.
Ο Πρόεδρος του Φ.Σ.Η.
Γιάννης Τσικανδηλάκης