Ως Φαρμακοποιοί και ως συντάκτες του Farmakopoioi.blogspot.gr, που εσείς οι συνάδελφοί μας με την αναγνωσιμότητα που μας χαρίζετε καθημερινά μας έχετε καθιερώσει στη συνείδηση του φαρμακευτικού χώρου, οφείλουμε να πάρουμε θέση στα γεγονότα. Στον κατάλληλο χρονισμό όπως κάναμε πάντα, χωρίς φόβο ή πάθος, απλά και περιεκτικά, μακριά από σκοπιμότητες, σε κλίμα ενωτικό για τον Κλάδο αλλά και διαυγές στη σκέψη. Επιλέξαμε αυτό να γίνει μετά και την επίσημη τοποθέτηση του ΠΦΣ στη χτεσινή συνέντευξη κι ενώ η κλεψύδρα φαίνεται να λιγοστεύει.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί κατά καιρούς ισχύουν τα εξής:
- Κανένα δημοσιονομικό όφελος δεν προκύπτει από την αλλοίωση του ιδιοκτησιακού των φαρμακείων ή της διάθεσης των ΜΥΣυΦα από άλλα κανάλια διανομής (το αντίθετο μάλιστα) και το έχουν παραδεχτεί άπαντες
- Η τρόικα απλά θεωρεί ότι θα μας προσδώσει οικονομική δύναμη. Τη δύναμη που οι ίδιοι μας αποστέρησαν "ανοίγοντας" τα πληθυσμιακά (2011) σε μια χώρα με ήδη παγκόσμιο ρεκόρ σε αριθμό φαρμακείων, καθυστερώντας τις πληρωμές μας, μειώνοντας το ποσοστό κέρδους μας, στερώντας μας κομμάτια της ύλης μας (π.χ. συμπληρώματα), μειώνοντας συνεχώς τις τιμές χωρίς επαρκή περίοδο εξάντλησης των αποθεμάτων, αποκλείοντας μας από οποιαδήποτε χρηματοδότηση (τραπεζική-ΕΣΠΑ κτλ), αφήνοντάς μας έρμαια αδίστακτων εταιριών-προμηθευτών. Αυτό που δεν μας έχουν πει είναι πού θα πάνε οι πληρωμές μας από τον συνεχώς κλυδωνιζόμενο και καταρρέοντα ΕΟΠΥΥ των 2δις ληξιπρόθεσμων οφειλών αν επιτύχουμε να αυξήσουμε την "οικονομική μας δύναμη" με ιδιωτικά κεφάλαια
- Πώς γίνεται να μας αρνηθούν να εφαρμόσουμε ρυθμίσεις του Γερμανικού κράτους -έστω προσαρμοσμένες στην ελληνική ιδιατερότητα- όταν αυτό εντός της ΕΕ θεωρείται επιτυχημένο σε όλα του και εμείς συνήθως οι αποτυχημένοι; Πότε θα δούμε επιτέλους γραπτώς ποιός μας τις αρνείται και γιατί, εκτός από την τελική ρύθμιση που απλά θα μας ανακοινωθεί; Γιατί επίσημα και γραπτώς δεν έχουμε δει τίποτα από αυτά;
- Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κανένα κοινοτικό όργανο δεν μπορεί να επιβάλει άνοιγμα ιδιοκτησιακού αν αυτό δεν αποτελεί πλήρη και αποκλειστική πρωτοβουλία της Ελληνικής (Αριστερής πλέον!) κυβέρνησης
Κανείς δε μας λέει τί επιπτώσεις θα έχουν όλα αυτά στη δομή του Ελληνικού Φαρμακείου. Τί θα γίνει με τα φαρμακεία στα νησιά, στα βουνά, στα χωριά, στον πυρήνα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης που προσφέρουμε ΔΩΡΕΑΝ παντού και πάντα;
Παρόλα αυτά βλέπουμε να εγκαθίσταται ένα περιβάλλον ήπιας προσαρμογής στο μοιραίο με το οποίο εμείς ποτέ δε συμβιβαστήκαμε στο παρελθόν κι ούτε πρόκειται στο μέλλον.
Με τις συγκεκριμένες εξελίξεις μπροστά μας θεωρούμε τουλάχιστον ατυχή την προετοιμασία του Κλάδου για να τις αντιμετωπίσει που θα έπρεπε να περιλαμβάνει: κλιμάκωση δράσεων με συνεχείς ΓΣ των Συλλόγων και εσωτερική ενημέρωση, ενημερωτικές καμπάνιες του κοινού, προειδοποιητικές κινητοποιήσεις του Κλάδου με επικοινωνιακό αντίκρυσμα (και όχι στείρες 24ωρες εκτονώσεις του τίποτα), συνεργασία με όλους τους φορείς του φαρμάκου για κοινή πολιτική, προετοιμασία και απαίτηση επεξεργασίας ισοδύναμων μέτρων και δέσμευση όλων των φορέων για τήρησή τους.
Παρακολουθούμε με ευχαρίστηση αλλά και κάπως αμήχανα τα τελευταία -εντυπωσιακά- ανοίγματα του Κλάδου μας στα Ευρωπαϊκά μας στηρίγματα (PGEU) και σκεφτόμαστε πόσο πίσω είχαμε μείνει όλα αυτά τα χρόνια, όταν ο Κλάδος λειτουργούσε με αναχρονιστικές αντιλήψεις του "συνδικαλισμού".
Παρακολουθούμε την απουσία συντονισμένης δράσης των πολλών και ποικίλλων επιστημονικών φορέων και Εταιριών μας, όπως και των βασικών μας αξόνων (ΠΦΣ και ΟΣΦΕ), την απουσία μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού στην επιστημονική βάση του επαγγέλματος, όταν όλα τα σχέδια θεωρούνταν "θεωρητικά" από τους ανώτατους συνδικαλιστές μας ή ουτοπικά ή μη πραγματοποιήσιμα, αλλά χωρίς αντιπρόταση.
Προσπαθούμε να φανταστούμε πόσα πράγματα χάσαμε στην πορεία, όσο η σκέψη έμενε εγκλωβισμένη στην εναλλαγή της αδρανούς, μοιρολατρικής αποδοχής με ξαφνικά, βίαια και "λεβέντικα" ξεσπάσματα για "πολυήμερες απεργίες και κλειδιά στη Νομαρχία", έτσι άστοχα και χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό.
Τώρα φτάνουμε στις κρίσιμες ώρες και καλούμε όλους τους Συναδέλφους να μείνουν κοντά και δίπλα στους Συλλόγους τους, κοντά και δίπλα ο ένας στον άλλο και όλοι μαζί να καθορίσουμε τα επόμενα βήματά μας, το μέλλον μας και τα όνειρά μας.
Ό,τι κι αν γίνει πάντως θεωρούμε δεδομένο ότι θα πρέπει να σημάνει το τέλος εποχής για πολλά "δεδομένα" του Κλάδου, για τον τρόπο που σκεφτόμασταν και λειτουργούσαμε, για τα βήματα που πρέπει να γίνουν επιτέλους και φυσικά θα περιμένουμε τομές και πρωτοβουλίες για την αναγέννηση αυτή τόσο σε πρόσωπα όσο και θεσμούς και λειτουργίες, ώστε να ανταποκρίνονται στο παρόν, το μέλλον, τις απαιτήσεις των καιρών αλλά και τις προσδοκίες όλων μας.
Για τους Farmakοpoioi :
- Μανωλόπουλος Κώστας
- Μηνοβγιούδης Δημήτρης
- Τσιριμπής Δημήτρης
- Σερμπίνης Κωνσταντίνος
- Κουτέπας Γιώργος
- Κομονταχάκης Γιάννης
- Καβαλιέρης Ηλίας
- Ζαρογουλίδης Πάνος