Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Α.Σοφιανόπουλος: «Η κωμωδία της χρονιάς: Ο Παπατρέχας και τα παπαγαλάκια του»

Κλείνοντας αυτός ο δύσκολος γενικά χρόνος, καλό θα είναι μερικά πράγματα που είναι ιδιαίτερα σοβαρά να τα αντιμετωπίζουμε με χιούμορ.

Στην αρχή είχαμε την ανώνυμη συντακτική ομάδα. Πικρές αναρτήσεις γεμάτες νοσταλγία για το συνδικαλιστικό παρελθόν, όψιμα αντικυβερνητικές, με άφθονες προσωπικές στοχοποιήσεις απέναντι σε όσους κριτικάρουν το πολιτικό αλαλούμ που έχουν στον εγκέφαλό τους.

Στη συνέχεια, είχαμε εναλλαγή με την «them master voice ». Προσωπικές επιστολές, με ύφος βλοσυρό από καθ’ έδρας, άφθονη σοβαροφάνεια, επίμονη επίκληση του...


... αλάθητου παρελθόντος, κατά κανόνα πετυχημένα άστοχες προβλέψεις και πολλά άλλα που θέλουν σελίδες για να γραφτούν και μετά… ήρθαν οι μέλισσες… μπήκε στο παιχνίδι ολόκληρος σύλλογος, με βαρύγδουπες ανακοινώσεις και προβλέψεις καζαμία του 2016.

Όλο το προαναφερόμενο πακέτο ξεκίνησε με επιμονή για άρση πίστωσης, με σκληρή κριτική και δυσοίωνες προβλέψεις ότι οι πληρωμές θα έφταναν έως και το πεντάμηνο. Στη συνέχεια ακολούθησε άφθονη απεργιολογία. Σε κάθε υπόνοια νέων μέτρων εμφανίζονταν επίμονες παραινέσεις για μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις και κριτική στο αδρανές προεδρείο που δεν σάλπιζε την έναρξη του αγώνα. Τα πράγματα όμως περιπλέχθηκαν όταν το προεδρείο άρχισε να συζητάει για την άρση πίστωσης και να προτείνει απεργιακές κινητοποιήσεις, που στην πρώτη περίπτωση οι επιθετικοί παίχτες της ομάδας άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα, ενώ στη δεύτερη αδυνατούσαν να τις πραγματοποιήσουν.

Και ο κύκλος έκλεισε προσωρινά, είμαι σίγουρος, χθες. Εν είδει κλασικού πρωινάδικου, ολόκληρος σύλλογος παρακαλώ, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία στηλίτευε αύξηση των τιμών των φαρμάκων και χάος στην φαρμακευτική αγορά.

Δεν ξέρω αν με τα πράγματα αυτά πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε!

Δεν ξέρω αν αυτοί οι ελάχιστοι που εξακολουθούν να ακολουθούν τον ιδεολογικό πατέρα όλου αυτού του τραγέλαφου, έχουν συνείδηση της πραγματικότητας.

Εκείνο που είναι βέβαιο είναι πως σε μία εποχή που η σοβαρότητα και οι μετρημένες κουβέντες απαιτούνται για να κερδίσουμε ξανά τη συνδικαλιστική ενότητα που μας λείπει, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιοι που όχι μόνο δεν μπορούν να αντιληφθούν πως η εποχή τους πέρασε ανεπιστρεπτί, αλλά δεν παρατηρούν το πιο προφανές, ότι οι ανακοινώσεις τους και οι επιστολές τους δεν σχολιάζονται και δεν παρακολουθούνται ούτε και από το δικό τους κοινό.

Όταν είσαι ο ίδιος άνθρωπος που έδιωξε προέδρους μέσα από την αίθουσα συνεδριάσεων του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. σε επίσημη συνεδρίαση, συμπεριφερόμενος σαν ο Π.Φ.Σ. να είναι τσιφλίκι σου, ο ίδιος που έφτασε να αποχωρήσει από Γ.Σ. ως πρόεδρος του Π.Φ.Σ. μαζί με όλη την παράταξή του, θέτοντας και θέμα απαρτίας σε εξ αναβολής συνέλευση (!!!!) όταν είδε ότι τη χάνει, ο ίδιος που ταυτίστηκε πολιτικά ως τρομερός συνδικαλιστής με το μεγαλύτερο πολιτικό παράφρονα και ενσυνείδητο ιδεολογικό κατεδαφιστή του κλάδου, τον Άδωνη Γεωργιάδη, ε δεν είναι περίεργο που ο Λεβέντης εμφανίζεται πλέον ως πολιτικός φιλόσοφος. Και έφτασε στο σημείο να εμπλέξει και το σύλλογό του με ανακοίνωση που θέλει να κριτικάρει την κυβέρνηση? Το προεδρείο? για το αν θα εφαρμοστεί από τον νυν υπουργό υγείας ο νόμος του Άδωνη ή η υπουργική απόφαση Βορίδη η οποία εκδόθηκε επί των ημερών προεδρίας του και που φυσικά δεν αντέδρασε στο παραμικρό τότε.

Στο δια ταύτα δηλαδή, αν η νομική σαχλαμάρα του Βορίδη πρέπει να εφαρμοστεί από τον νυν μνημονιακότερο του, Ξανθό, ή να εφαρμοστεί η νομική εξυπηρέτηση προς τα super markets του γκάουλάιτερ Άδωνη.

Το προεδρείο του ΠΦΣ κύριε Θεοδοσιάδη έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με άμεση παρέμβαση, ως συνήθως. Η διόρθωση εκ μέρους του κ. Ξανθού θα γίνει σήμερα, όπως δεσμεύτηκε ο ίδιος αργά χθες το απόγευμα εγγράφως.

Εσείς, θα παραμείνετε πάλι ανικανοποίητος, πάλι κακός καζαμίας, πάλι άσκοπα πικρόχολος. Ο λόγος? Δεν έχετε εμπεδώσει καλά τη ρήση « δεν ξεβρακωνόμαστε ποτέ πριν δούμε το ποτάμι ».


Ανδρέας Σοφιανόπουλος,
Πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας,
Αντιπρόεδρος Π.Φ.Σ.