Συνέντευξη στον Χαράλαμπο Πετρόχειλο
«Τουλάχιστον ατυχή» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηρακλείου και μέλος του Δ.Σ. του ΠΦΣ κ. Γιάννης Τσικανδηλάκης την αντίδραση μέσω γραπτής δήλωσης (διαβάστε εδώ) του απερχόμενου προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) κ. Κυριάκου Θεοδοσιάδη στην τροπολογία που έφερε το υπουργείο Υγείας στο πολυνομοσχέδιο που θα ψηφιστεί σήμερα στη Βουλή μέσα από την οποία μεταξύ των άλλων αναγνωρίζεται επίσημα για πρώτη φορά από την Πολιτεία η δυνατότητα των φαρμακοποιών να παρέχουν στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας μία σημαντική υπηρεσία που αφορά τον αντιγριπικό εμβολιασμό και τη χορήγηση αντιτετανικού ορού.
Ο κ. Τσικανδηλάκης όντας ένας από εκείνους που μπήκαν μπροστά και πάλεψαν για να έρθει η τροπολογία του Υπουργείου Υγείας είναι από τους ανθρώπους εκείνους που έζησε την όλη προσπάθεια των φαρμακοποιών να επιτευχθεί το σημερινό αποτέλεσμα και γι’ αυτό τα όσα λέει μιλώντας στο DailyPharmaNews έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Αν και απέφυγε να πει περισσότερα για τη στάση του κ. Θεοδοσιάδη, καθώς προτιμά να τοποθετηθεί μέσα στα όργανα των φαρμακοποιών, είπε αρκετά πράγματα που φωτίζουν το παρασκήνιο της επιτυχίας εκφράζοντας την άποψη μέσα από τις απαντήσεις του ότι από εδώ και πέρα ξεκινά ένας νέος αγώνας για να αξιοποιηθεί η δυνατότητα που δίνεται στους φαρμακοποιούς. Μάλιστα καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης -και ιδιαιτέρως τη Νέα Δημοκρατία η οποία μόλις πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε στο πρόγραμμά της ως δεσμεύσεις προς τους φαρμακοποιούς τα όσα περιλαμβάνονται στην τροπολογία που έφερε το Υπουργείο Υγείας- να ψηφίσουν αυτά τα σημεία του πολυνομοσχεδίου που αναφέρονται στους φαρμακοποιούς.
Ακούγεται ότι είστε από τους ανθρώπους εκείνους που λόγω και της καλής προσωπικής σας σχέσης με τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό παίξατε κάποιο ρόλο στο να περιληφθεί τελικά αυτή η τροπολογία στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου. Πως βλέπετε την τοποθέτηση του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κυριάκο Θεοδοσιάδη ότι ο κλάδος πήρε λιγότερα από τα αναμενόμενα;
Καταρχήν θα ήθελα να πω το εξής: όποια προσωπική σχέση έχω με τον κ. Ξανθό, δεν έχει παίξει κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση και της τροπολογίας που αφορά τον εποχικό εμβολιασμό και τον αντιτετανικό ορό. Ό,τι έγινε, έγινε μέσα από θεσμικά όργανα. Μου ζητήθηκε πριν από πέντε χρόνια περίπου να παραστώ σε μία συνάντηση του ΠΕΔΥ Ηρακλείου που αφορούσε την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και με τη βοήθεια του Καθηγητή κ. Χρήστου Λιονή και του Αναπληρωτή Καθηγητή, του αείμνηστου Αντώνη Κούτη – των οποίων τη βοήθεια θεωρώ εξαιρετικά πολύτιμη- τους είπα ότι ο φαρμακοποιός μπορεί να επενδύσει σε αυτό το κομμάτι, μπορεί να βοηθήσει στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και λαμβάνοντας υπόψη τη διασπορά των φαρμακείων σε όλη την Επικράτεια θα μπορέσει να παίξει πραγματικά σοβαρό ρόλο σε αυτό το κομμάτι, εκεί που πάρα πολλές φορές και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές. Από εκεί ξεκίνησε μία συζήτηση μέσα στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο υπό τη διοίκηση τότε του κ. Κώστα Λουράντου ο οποίος προς τιμή του μου ανέθεσε τη μελέτη για το πώς μπορεί να συμμετέχει ο φαρμακοποιός σε αυτό το κομμάτι που λέγεται Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Η μελέτη αυτή έγινε με τη βοήθεια των συναδέλφων Γιώργου Κουτέπα, Λευτέρη Μαρίνου, Πάνου Ζαρογουλίδη και Βαγγέλη Λεντάρη. Όταν ολοκληρώθηκε η μελέτη την οποία παρουσιάσαμε στη διοίκηση του Πανελληνίου και την καταθέσαμε –μιλάω πάντα επί διοίκησης Λουράντου- στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό ζητώντας του να την περιλάβει στο σχεδιασμό για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Η αλήθεια είναι ότι από τότε πέρασαν 3 – 3,5 χρόνια, κύλισε αρκετό νερό στο αυλάκι. Πέρασε από πολλές διακυμάνσεις το όλο θέμα για το κατά πόσο ο φαρμακοποιός μπορεί να κάνει εμβολιασμό ή όχι, άσχετα εάν το 99% των εμβολίων γίνονται στα φαρμακεία –και μιλάω πάντα για τον εποχικό εμβολιασμό και τίποτε άλλο. Και βέβαια και για τους αντιτετανικούς ορούς που και αυτοί στα φαρμακεία γίνονται. Γιατί όταν θα φύγει κάποιος, τραυματίας από ένα νοσοκομείο είναι δύσκολο να επιστρέψει πίσω και οι ίδιοι οι γιατροί λένε στους ασθενείς «πες στον φαρμακοποιό σου να σου κάνει τον ορό και εάν δεν σου το κάνει ξαναέλα εδώ». Έτσι ο ασθενής γλιτώνει την ταλαιπωρία και αποσυμφορείται η κίνηση στο νοσοκομείο. Η συζήτηση για την ΠΦΥ και το ρόλο του φαρμακοποιού συνεχίστηκε και επί διοίκησης του κ. Κυριάκου Θεοδοσιάδη. Και πραγματικά εξεπλάγην με τη δήλωσή του. Τη θεωρώ τουλάχιστον ως μία άτυχη στιγμή, μία άτυχη δήλωση και εκεί σταματώ. Όλα τα υπόλοιπα θα τα πω στο Δ.Σ. του ΠΦΣ.
Θα πάω όμως στην τροπολογία η οποία πραγματικά πιστεύω ότι ανοίγει έναν νέο δρόμο και για τους φαρμακοποιούς και γενικά για τους υγειονομικούς. Σπάει το ταμπού που λέει ότι ο φαρμακοποιός δεν έχει θέση σε αυτό το κομμάτι, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπου μέσα στα φαρμακεία διεξάγεται ο εποχικός εμβολιασμός.
Και κατά την άποψή μου σωστά μπαίνει και το κομμάτι της εκπαίδευσης. Εγώ έτυχε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας το οποίο τελείωσα, να έχουμε εκπαιδευτεί στην ενεσοθεραπεία αλλά αυτό έγινε πριν 30 χρόνια. Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα και θα πρέπει να μάθει και ο φαρμακοποιός, όπως και κάθε υγειονομικός επιστήμονας ότι η επιστήμη του δεν τελειώνει σε ό,τι έμαθε στο Πανεπιστήμιο αλλά ότι για να μπορέσει να ανταποκριθεί ως επιστήμονας και επαγγελματίας υγείας θα πρέπει να βρίσκεται σε μία διαδικασία συνεχούς εκπαίδευσης και επιμόρφωσης .
Θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνεται μία τέτοια δήλωση από πλευράς του κ. Θοεοδοσιάδη, όταν είχαμε πάει στο υπουργείο Παιδείας –εγώ και ο κ. Θεοδοσιάσης και συζητήσαμε για το θέμα της εκπαίδευσης του βοηθού φαρμακοποιού, και ζητήσαμε από τον τότε υφυπουργό κ. Δημήτρη Μπαξεβανάκη να είναι ο ΠΦΣ μέσω του Ινστιτούτου δια βίου Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης Φαρμακοποιών (ΙΔΕΕΑΦ) αυτός που θα πιστοποιεί τους φαρμακοποιούς για τα σεμινάρια που κάνουν και για τον εποχικό εμβολιασμό και για ό,τι έχει σχέση με την πρωτοβάθμια φροντίδα με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών και ιατρών στην επιτροπή που θα κάνει την πιστοποίηση.
Σε ένα πρώτο σχόλιο σας στο DailyPharmaNews είπατε ότι εάν δεν αξιοποιηθεί η ευκαιρία που δίνεται στους φαρμακοποιούς για υπηρεσίες στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ σε βάρος τους, Τι εννοείτε;
Καταρχήν πιστεύω και το πιστεύω ακράδαντα ότι το φαρμακείο της περασμένης εικοσαετίας έχει «τελειώσει». Τότε είχαμε ένα πολύ καλό ποσοστό κέρδους και ο προϋπολογισμός στα φάρμακα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Αλλά ο αριθμός των φαρμακείων δεν μειώθηκε. Είναι ο ίδιος με την προ κρίσης εποχή. Η πίτα έχει μικρύνει, ο αριθμός των φαρμακοποιών και των φαρμακείων είναι ο ίδιος.
Καταλαβαίνετε ότι το φαρμακείο δεν έχει λόγο ύπαρξης εάν δεν αλλάξει κάτι. Και θα πρέπει να αλλάξει αυτό το ίδιο. Το να περιμένουμε αυτό που λέει ο λαός «πέσε πίτα να σε φάω», νομίζω ότι είναι κάτι που δεν αρμόζει σε σοβαρούς επιστήμονες και επαγγελματίες. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε εμείς τις συνθήκες με τη βοήθεια της Πολιτείας γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε ώστε να πετύχουμε ό,τι καλύτερο δυνατό μπορούμε.
Πιστεύω λοιπόν ότι μέσω της παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ, μέσω της εξειδίκευσης του σε αυτό το κομμάτι ο φαρμακοποιός μπορεί να αυξήσει την επιστημοσύνη του, να γίνει ακόμη πιο απαραίτητος όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στο σύστημα υγείας.
Είπα στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση ότι θα πρέπει να αποδείξουμε στο σύστημα ότι του είμαστε απαραίτητοι. Διαφορετικά θα μας αποβάλλει. Και εδώ πάει το «μπούμερανγκ» που ανέφερα. Εάν εμείς αυτή τη στιγμή δεν αποδείξουμε στο σύστημα υγείας ότι είμαστε χρήσιμοι να είστε σίγουρος ότι πολύ σύντομα, μα πάρα πολύ σύντομα θα δούμε αυτόματους πωλητές έξω από τα φαρμακεία μας που στην αρχή θα βάζεις ένα χαρτονόμισμα και θα παίρνεις ένα καλλυντικό ή παραφάρμακο, σε λίγο καιρό αυτό θα εξελιχθεί σε ΜΥΣΥΦΑ και μετά θα αφορά και φάρμακα που θα λαμβάνονται με ένα email ή ένα sms. Δηλαδή αυτό το εικονικό φαρμακείο που έφτιαξε η AMAZON και προς το παρόν το έχει αποσύρει με βάζουν σε σκέψεις. Δεν πείθομαι ότι όλοι αυτοί οι κολοσσοί δεν ενδιαφέρονται για το κομμάτι της λιανικής πώλησης των φαρμάκων.
Εάν λοιπόν θέλουμε πραγματικά να αποκτήσουμε υπόσταση και ρόλο μέσα στο σύστημα υγείας πρέπει να τους αποδείξουμε ότι είμαστε χρήσιμοι. Εάν δεν το πετύχουμε τώρα που μας ανοίγεται ένας δρόμος μέσω αυτού του νομοσχεδίου, δυστυχώς αυτό θα γίνει για εμάς «μπούμερανγκ» και θα τελειώσουμε.
Τι πιστεύετε ότι θα πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα;
Καταρχήν θα πρέπει άμεσα να έρθουμε σε επαφή με τον Υπουργό, να συμφωνήσουμε στις προϋποθέσεις για να μπορούμε να πιστοποιηθούμε και νομίζω ότι θα το πετύχουμε αυτό εάν το κάνουμε σωστά. Από εκεί και πέρα ο ΠΦΣ και οι τοπικοί Σύλλογοι θα πρέπει να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να εκπαιδευτούν σωστά οι συνάδελφοι οι οποίοι θέλουν να μπορούν να προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία. Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να εκπαιδευτούν όλοι οι συνάδελφοι. Η εκπαίδευση είναι αυτή θα μας δώσει αυτό το πλεονέκτημα ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίζουμε και τις όποιες ελλείψεις υπάρχουν σε γνώσεις ούτως ώστε να μπορέσουμε να συμμετέχουμε στην ΠΦΥ.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει έκδοση υπουργικής απόφασης στην Ελλάδα. Πιστεύετε ότι οι αντιδράσεις των ιατρών αλλά και των νοσηλευτών θα είναι ένα εμπόδιο στη διαδικασία;
Πολύ σωστή η παρατήρησή σας. Θέλω να πιστεύω όμως ότι παρά την ανακοίνωση που είδα ότι έβγαλε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, θα καταλάβουν οι γιατροί ότι εμείς δεν είμαστε αντίπαλοί τους. Δεν ερχόμαστε να κάνουμε κάτι που θα τους πάρει κάτι από τη δουλειά τους. Δεν κάνουμε αντιποίηση επαγγέλματος. Έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι οι γιατροί προτρέπουν τους ασθενείς να πάνε στο φαρμακείο να κάνουν το εποχικό εμβόλιο. Δεν αντιμαχόμαστε μαζί τους σε κάτι.
Εγώ αυτό που θέλω να καταλάβουν, και οι ιατροί και οι νοσηλευτές είναι ότι όλοι μαζί μπορούμε. Από μόνος του ο καθένας το μόνο που θα κάνει είναι να βγάλει το μάτι του αλλουνού και στο τέλος θα είμαστε όλοι χαμένοι.
Η Νέα Δημοκρατία πρόσφατα ανακοίνωσε στο πρόγραμμα για την Υγεία ακριβώς αυτό που κάνει σήμερα το υπουργείο. Ποιος πρόλαβε ποιον κατά τη γνώμη σας και κατά πόσο αυτή η ταύτιση στην προσέγγιση ενός σημαντικού ζητήματος για τον κλάδο σας μπορεί να αξιοποιηθεί;
Εμένα ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει το ποιος πρόλαβε ποιον. Δεν με ενδιαφέρει εάν αυτό θα το έκανε η Νέα Δημοκρατία ή εάν θα το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ενδιαφέρει ότι κάτι έγινε. Μακάρι, εάν βγει αύριο – μεθαύριο κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει να στηρίζει αυτό το πρόγραμμα και να μην αποδειχθούν οι εξαγγελίες της κάτι το προεκλογικό. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ειλικρίνεια και ότι αυτά που λέγονται προεκλογικά θα γίνουν και πράξη μετεκλογικά από όποιον είναι στην κυβέρνηση. Ξαναλέω. Πιστεύω ότι εάν συνεργαστούμε σωστά, όλα θα πάνε καλά.
Πως μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η ταύτιση απόψεων των δύο κομμάτων σε αυτό το ζήτημα; Έχετε πλέον τη στήριξη δύο πολιτικών κομμάτων, αυτού που κυβερνά αλλά και αυτού που περιμένει να κυβερνήσει.
Το εάν έχουμε τη στήριξη θα φανεί από την ταυτόχρονη ψήφιση των τροπολογιών και από την Αντιπολίτευση σήμερα στη Βουλή. Εάν λοιπόν η αντιπολίτευση ψηφίσει τις τροπολογίες, εάν το πιστεύει και τις ψηφίσει νομίζω ότι αυτό θα είναι ένα πρώτο μήνυμα ότι πάμε καλά και ότι θα έχουμε τη στήριξη και της επόμενης κυβέρνησης, εάν και εφόσον είναι η Νέα Δημοκρατία. Από εκεί και πέρα εγώ ξαναλέω: Εμείς αυτή τη στιγμή συζητάμε ως Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος και με τον κ. Ξανθό και με τους εκπροσώπους υγείας των υπόλοιπων κομμάτων προσπαθώντας να τους πείσουμε ότι αυτό που κάνουμε είναι δίκαιο, δεν έρχεται να πάρει κάτι από τους υπόλοιπους υγειονομικούς αλλά να συμπληρώσει με τις γνώσεις και του φαρμακοποιού και με την εμπιστοσύνη που θα πρέπει να έχει ο ασθενής μπαίνοντας στο φαρμακείο και απεγκλωβίζοντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του χρόνου που θα έπρεπε αλλιώς να διαθέτει ο γιατρός σε ζητήματα που πολλές φορές μπορεί να είναι αποφασιστικές για την ίδια τη ζωή του ασθενή.
Θα επιμείνω λίγο στο θέμα αυτό της αντιπαράθεσης που υπάρχει με τους γιατρούς για τους εμβολιασμούς και έχει έρθει πολλές φορές στο προσκήνιο. Τι είναι αυτό που εμποδίζει γιατρούς και φαρμακοποιούς να κάτσουν σ’ ένα τραπέζι ως επιστήμονες να συζητήσουν και να βρουν λύση;
Δεν υπήρξε η βούληση και από τις δύο πλευρές να το κάνουμε αυτό. Ούτε εμείς ως Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος το κάναμε ούτε ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος. Θεωρούσαμε δεδομένα και θέσφατα τα όρια του καθενός. Όμως σήμερα που αλλάζουν τα πράγματα, που όλος ο χάρτης της υγειονομικής περίθαλψης αλλάζει, νομίζω ότι θα πρέπει να καθίσουμε σοβαρά και να το ξαναδούμε αυτό. Να δούμε που μπαίνει ο ένας στο χώρο του άλλου. Εάν υπάρχει καλή θέληση και νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει εάν θέλουμε πραγματικά την πρόοδο και το καλό των ασθενών γιατί όλα αυτά γίνονται πάνω απ΄ όλα για τους ασθενείς. Άλλωστε ο φαρμακοποιός δεν έχει να κερδίσει κάτι οικονομικά απ’ αυτό. Νομίζω πως το έχετε καταλάβει ότι εμείς και εγώ και η επιτροπή που δούλεψε το θέμα των εμβολιασμών δεν ζητήσαμε κάποια αμοιβή. Νομιμοποίηση ζητήσαμε. Εάν λοιπόν το καταλάβουν αυτό και οι γιατροί και οι νοσηλευτές, νομίζω ότι μπορούμε να συνεργαστούμε άριστα και να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Ακούστηκε και γράφτηκε ότι η αναγνώριση της δυνατότητας των φαρμακοποιών να παρέχουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους πολίτες μέσα από τα φαρμακεία αποτελεί μία ιστορική στιγμή για τον κλάδο. Μήπως υπάρχει κάποια υπερβολή σε όλο αυτό; Μήπως κρύβεται η αδυναμία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να δώσουν απάντηση σε άλλα μεγάλα ζητήματα που προκάλεσαν ζημιά στους φαρμακοποιούς όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια;
Καταρχήν να ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Η αλήθεια είναι πως το μνημόνιο και όλες αυτές οι αποφάσεις οι οποίες πάρθηκαν άλλαξε τελείως τη ζωή των φαρμακοποιών. Είμαστε από τα επαγγέλματα –τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το οικονομικό- που επλήγησαν περισσότερο, όσο λίγοι άλλοι. Από την άλλη όμως αυτό που γίνεται με την τροπολογία αυτή δεν έρχεται να χρυσώσει το χάπι. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα χρυσώσει το χάπι και θα καλύψει όλες αυτές τις παρενέργειες που μας δημιούργησαν τα μνημονιακά μέτρα όλων των κυβερνήσεων από τότε που μπήκαμε στο μνημόνιο μέχρι και σήμερα.
Απλώς ήρθε να αναγνωρίσει ένα ρόλο του φαρμακοποιού που έχει ήδη αναγνωριστεί από την ελληνική κοινωνία. Είναι κάτι που το κάνουμε τόσα χρόνια και θεωρώ ότι το κάνουμε καλά.
Πρόκειται για κάτι που αφορά την επιστημονική του υπόσταση το οποίο επιτέλους η Πολιτεία αναγνωρίζει. Δεν ξέρω εάν είναι ιστορική αλλά σίγουρα είναι μία δικαίωση σ’ έναν βαθμό που το αξίζει ο φαρμακοποιός αυτό το πράγμα. Όταν πρόκειται για κάτι που κάνουμε με επιτυχία τόσα χρόνια, το λιγότερο που μπορούσε να κάνει μία κυβέρνηση είναι να μας το αναγνωρίσει. Το εάν είναι ιστορικό εγώ νομίζω ότι θα είναι ιστορικό από τη στιγμή που εμείς θα το εκμεταλλευτούμε σωστά. Εμείς θα πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό το κομμάτι και να μπορέσουμε να κάνουμε πράγματα που θα μας φέρουν κάποια στιγμή, εάν θέλετε, σε ένα άλλο επίπεδο στη σχέση που έχουμε με τον πολίτη και την πολιτεία.
Ήρθε στη Βουλή ένα πολυνομοσχέδιο στο οποίο δεν υπήρχαν όλα αυτά τα ζητήματα εξαρχής παρόλο που είχαν τεθεί από τον κλάδο, όπως είχε αναφέρει -μιλώντας και στο DailyPharmaNews- ο κ. Θεοδοσιάδης καταγγέλλοντας μάλιστα αυτό το γεγονός. Γιατί δεν μπήκαν εξαρχής σε αυτό;
Στην τελευταία συνάντηση που κάναμε ως ΠΦΣ με τον υπουργό Υγείας κ. Ξανθό, είχε πει ότι αυτά τα θέματα θα μπουν στο πολυνομοσχέδιο ως τροπολογίες. Αυτό γνώριζα και ήμουν σίγουρος ότι θα μπουν. Και σε μία συνάντηση που είχε γίνει -και δεν είναι κρυφό αυτό- με τους βουλευτές –φαρμακοποιούς του ΣΥΡΙΖΑ, του υπουργού Υγείας κ. Ξανθού, του Γ.Γ του υπουργείου Υγείας κ. Γιώργου Γιαννόπουλου στην οποία συμμετείχα ως εκπρόσωπος της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ, της παράταξης του Πανελληνίου που είναι φίλα προσκείμενη στο ΣΥΡΙΖΑ, μας είχε διαβεβαιώσει ότι έτσι θα γίνει.
Αυτή συνάντηση πότε είχε γίνει;
Πριν 3-4 εβδομάδες.
Ποιοι συμμετείχαν σε αυτή τη συνάντηση;
Ήταν οι βουλευτές – φαρμακοποιοί του ΣΥΡΙΖΑ, φαρμακοποιοί – μέλη του ΣΥΡΙΖΑ – και δύο μέλη του ΔΣ του ΠΦΣ που είμαστε φίλα προσκείμενοι αλλά όχι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ
Υπήρχε ενημέρωση προς τον κ. Θεοδοσιάδη;
Όχι απλώς υπήρχε ενημέρωση στον κ. Θεοδοσιάδη αλλά και στον κ. Βαλτά ότι θα γίνει αυτή η συνάντηση. Εγώ πήγα στη συνάντηση έχοντας ως ατζέντα όλες τις προτάσεις που είχαμε καταθέσει ως Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΦΣ στον υπουργό.
Για τις τροπολογίες γνώριζε ότι θα έρθουν;
Πιστεύω ότι το γνώριζε. Και μία και μιλάμε για τον κ. Θεοδοσιάδη θέλω να σταθώ σε κάτι που είπε για το θέμα των Πειθαρχικών. Δεν ήταν επιθυμία των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, των φαρμακοποιών φίλα προσκείμενων στο ΣΥΡΙΖΑ η θέση να συμμετέχει δικαστικός στα Πειθαρχικά.
Καταρχήν ήταν ένα αίτημα που είχε κάνει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος υπό την ηγεσία του κ. Κώστα Λουράντου προς τον υπουργό πριν από τρία χρόνια. Εγώ από την πρώτη στιγμή ήμουν ενάντια στην απόφαση του κ Βορίδη να μην υπάρχει δικαστής Πρωτοδίκης. Και θέλω να πω το εξής.
Ο φαρμακοποιός δεν έχει τη δυνατότητα να εκδικάσει σοβαρές πειθαρχικές παραβάσεις και ειδικά τώρα που τα συμφέροντα των φαρμακείων δεν είναι τα ίδια. Αυτή τη στιγμή έχουμε 3-4 ταχυτήτων φαρμακεία τα οποία έχουν διαφορετικά συμφέροντα και άλλες δυνατότητες όταν θα τους πάμε στο πειθαρχικό να κινηθούν απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν κατέχει από δικονομία, δεν γνωρίζει από νομοθεσίες. Δεν μπορεί να δικάσει. Είναι διαφορετικό να είναι ένας Πρωτοδίκης εκεί, δίνει άλλο κύρος στις αποφάσεις. Ήμουν κάθετος από την αρχή, το είχα πει και στον υπουργό παρόντος του κ. Θεοδοσιάδη σε μία συνάντηση που είχαμε κάνει και είχε πει ο ίδιος να το αφήσουμε λίγο να τρέξει και να το δούμε εν καιρώ. Το υπουργείο λοιπόν αποφάσισε να επαναφέρει το θεσμό του Πρωτοδίκη και εμένα αυτό είναι κάτι που με ικανοποιεί καθώς πιστεύω ότι ήταν μία σωστή απόφαση.
πηγή: dailypharmanews