Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο
Επιστολή με θέμα: «Παράνομη η απόφαση του ΕΟΠΥΥ για αποκλειστική διάθεση του αναλώσιμου διαβητολογικού υλικού από τα φαρμακεία, σύμφωνα με το ΦΕΚ 32 Β’/2004» απέστειλε στον Πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ, κ. Βασίλειο Πλαγιανάκο, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ).
Στην επιστολή της η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ αναφέρει ότι αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη η διαπίστωση ότι από την Πέμπτη 23 Μαΐου στις ηλεκτρονικές γνωματεύσεις όλων των προϊόντων που εντάσσονται στο αναλώσιμο διαβητολογικό υλικό αναγράφεται στα σχόλια ότι: «Διατίθενται αποκλειστικά από τα Φαρμακεία»!
«Είναι άγνωστη και αδιανόητη, για εμάς, η διαδικασία με την οποία εγκρίνατε και επιβάλατε αυτόν τον περιορισμό, καθώς γνωρίζουμε πως.....
.....ο πρώην Πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, κ. Σωτήριος Μπερσίμης, είχε υπογράψει, ως τότε Πρόεδρος του Οργανισμού, συμβάσεις με παρόχους – εταιρείες, σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 32 Β’ του 2004, οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να διαθέτουν αναλώσιμο διαβητολογικό υλικό, απευθείας οι ίδιες στους πάσχοντες» τονίζει η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ.
Και προσθέτει: «Η επιλογή αυτή, η προμήθεια δηλαδή των αναλώσιμων υλικών από τις εταιρείες, ήταν μια λύση για όλους τους ανθρώπους με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς τα περισσότερα ιδιωτικά φαρμακεία στην Ελλάδα, κατά παράβαση του άρθρου 61 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ), ζητούν από τους ασφαλισμένους συμμετοχή στο αναλώσιμο διαβητολογικό υλικό, η οποία ποικίλλει ανά φαρμακοποιό και σε κάποιες περιπτώσεις η συμμετοχή αυτή ξεπερνά τα 50€ ανά συνταγή.
Όπως γνωρίζετε, βάσει του άρθρου 47, παρ. 4, περ. ε του ΕΚΠΥ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την Αριθμ. ΕΑΛΕ/Γ.Π. 2918 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 889/14.3.2019), όλοι οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη έχουν μηδενική συμμετοχή στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα που συγκαταλέγονται στο Διαβητολογικό Υλικό.
Παρά ταύτα, όμως, πολλοί συνάνθρωποί μας αναγκάζονται είτε να πληρώσουν το ποσό που, παρανόμως, ζητείται από τους φαρμακοποιούς, προκειμένου να εξαργυρώσουν την ηλεκτρονική συνταγή τους, είτε περιφέρονται από το ένα φαρμακείο στο άλλο μέχρι να βρουν το φαρμακείο εκείνο που δεν θα απαιτήσει τη συμμετοχή και την οικονομική τους επιβάρυνση.
Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, έχοντας στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων της τον άνθρωπο που πάσχει, καθώς και την προάσπιση των δικαιωμάτων του, κατήγγειλε άμεσα την επικρατούσα κατάσταση και την κατάφορη παράβαση, από πλευράς των φαρμακοποιών, του ΕΚΠΥ στην ΥΠΕΔΥΦΚΑ.
Επίσης, για τα προβλήματα αυτά που επιβαρύνουν και ταλαιπωρούν άδικα τους πάσχοντες, ενημέρωσε και εσάς προφορικά, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, χωρίς καμιά προσπάθεια για την επιβολή και την εφαρμογή της νομοθεσίας!
Επιπλέον, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (ΦΕΚ 1060 Β’/10.8.2001, ΦΕΚ 32 Β’/16.01.2004, ΦΕΚ 2198 Β’/2.10.2009), στο ΦΕΚ 32 Β’ του 2004, το οποίο παραμένει σε ισχύ, καθώς το ΦΕΚ 2198 Β’ του 2009 τροποποιηθεί μόνο το ΦΕΚ 1060 Β’ του 2001, ρητά τίθεται ως προϋπόθεση η ύπαρξη Συστημάτων Ποιότητας με βάση τα διεθνή (ISO) και τα ευρωπαϊκά (ΕΝ) πρότυπα από κάθε πάροχο, είτε πρόκειται για φαρμακείο, είτε πρόκειται για εταιρεία, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στους πολίτες ιατροτεχνολογικά προϊόντα.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως δεν τίθεται κανένας περιορισμός στην απευθείας διάθεση του αναλώσιμου διαβητολογικού υλικού από τις εταιρείες στους πάσχοντες.
Με την παρούσα επιστολή διατυπώνουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την επιβολή του περιορισμού που αφορά τα αναλώσιμα υλικά του Διαβήτη και την αποκλειστική τους διάθεση από τα φαρμακεία και μόνο και απορούμε πώς εγκρίθηκε, από πλευράς σας, αυτή η απόφαση, η οποία αντιβαίνει στην υπάρχουσα νομοθεσία.
Επιπλέον, σύμφωνα με την κατάσταση που επικρατεί, ο κίνδυνος για τη μόνιμη επιβάρυνση των πασχόντων, με συμμετοχή δηλαδή στο αναλώσιμο υλικό, κατά παράβαση του άρθρου 61 του ΕΚΠΥ, είναι ορατός και εμείς ανησυχούμε πραγματικά για τη συνέχεια! Σημειωτέον ότι τα φαρμακεία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο ΦΕΚ 32 Β΄ του 2004.
Ως εκπρόσωποι των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη διεκδικούμε και απαιτούμε την άρση του περιορισμού στη διάθεση του αναλώσιμου διαβητολογικού υλικού και την επαναφορά της προηγούμενης ευέλικτης κατάστασης, προς όφελος και αποφυγή της ταλαιπωρίας των πασχόντων.
Απαιτούμε, επιπλέον, τη σταθεροποίηση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, όπως αντίστοιχα προβλέπεται και στα φάρμακα, προκειμένου να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευση των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς και την πραγματική παρέμβαση της ΥΠΕΔΥΦΚΑ στις περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία.
Είναι απαράδεκτο σε κάθε περίσταση ο ασθενής, ο οποίος θα πρέπει να διασφαλίζεται και να προστατεύεται από το Σύστημα Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ, τελικά, να είναι αυτός που γίνεται έρμαιο εσωγενών και εξωγενών παραγόντων και συμφερόντων, με αποτέλεσμα να υπόκειται σε συνεχή σωματική, ψυχική και οικονομική ταλαιπωρία και να μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή του».
Γ. Δαγρές: Έκπληξη για την επιστολή
Ο Φαρμακοποιός κ. Γιάννης Δαγρές, μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου μίλησε στο DailyPharmaNews για το θέμα και παίρνοντας θέση απέναντι στα όσα αναφέρει η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ στην επιστολή εξέφρασε την έκπληξή του. «Αναρωτιέμαι με έκπληξη τι έπιασε ξαφνικά τους αγαπητούς φίλους μας της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ και τώρα ισχυρίζονται ότι τους φαίνεται κακό κάτι που ισχύει απαράλλαχτο νομοθετικά εδώ και πάνω από 10 χρόνια!».
Και συνεχίζει: «Τα αναλώσιμα του σακχαρώδη διαβήτη πάντα διακινούνταν μέσω των φαρμακείων και η νομοθεσία αυτή υπάρχει αυτούσια πάνω από 10 χρόνια, σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία, και σύμφωνα άλλωστε και με τα στοιχεία που αναγράφει στη χθεσινή Επιστολή της η ίδια η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ».
Στέκεται ωστόσο θετικά στην πρόταση της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ να υπάρξει σταθερό ποσοστό κέρδους για τα φαρμακεία, όπως ισχύει για τα φάρμακα.
«Είναι πάντως ευχάριστο που και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ κατανοεί και συντάσσεται με τις απόψεις μας, σαν φαρμακοποιοί, στο θέμα των αναλώσιμων σακχαρώδους διαβήτη. Δηλαδή ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ίδια λογική και φιλοσοφία όπως τα φάρμακα. Αυτό στην πράξη, στο θεμέλιο, σημαίνει πρώτιστα και κυρίως δύο πράγματα:
Πρώτον, το να έχουμε σταθερό περιθώριο φυσικά είναι το βέλτιστο για όλους. Καλύτερο συγκριτικά και περισσότερο δίκαιο και κοινά επωφελές και από είσπραξη διαδφοράς τιμής, όπως άλλωστε αποδεικνύεται και στην πράξη.
Στα φάρμακα θυμίζουμε ότι το σύστημα αποζημίωσης είναι μικτής φύσης, τόσο στη χώρα μας όσο και παντού στον Ανεπτυγμένο Κόσμο. Υπάρχει φυσικά σαφώς καθορισμένο κρατικώς ποσοστό κέρδους για τα Φαρμακεία, κοινό και υποχρεωτικό, και υπάρχει ταυτόχρονα και συμμετοχή ασθενούς ανάλογα τη διάγνωση.
Ακριβώς αυτό λοιπόν το υπόδειγμα αποζημίωσης ζητούμε κι εμείς, όπως και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ επί της Αρχής, όπως ανέφερε και στη χθεσινή επιστολή της, και σε όλα τα αποζημιούμενα και συνταγογραφούμενα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, με πρώτα και κύρια τα αναλώσιμα σακχαρώδους διαβήτη.
Δεύτερον, το να νομοθετηθεί ασυμβίβαστο παραγωγού / Κατόχου Άδειας Κυκλοφορίας από πάροχο. Να υπάρχουν δηλαδή διακριτοί ρόλοι μεταξύ εκείνου που ελέγχει τη διανομή από εκείνον που καλείται να χορηγήσει με επιστημονικά και όχι εμπορικά κριτήρια (επιστήμονας υγείας), λόγω σαφούς σύγκρουσης ρόλων αυτών των δύο.
Ακριβώς δηλαδή ό,τι ισχύει και στα φάρμακα εδώ και δεκαετίες τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, φάρμακα τα οποία πολύ ορθά επικαλείται ως βέλτιστο υπόδειγμα και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ στη χθεσινή επιστολή της.
Αυτά τα δύο (σταθερό ποσοστό κέρδους και ασυμβίβαστο παραγωγού/ΚΑΚ από πάροχο, νομοθετικώς και τα δύο), κατά τη γνώμη μου αποτελούν το θεμέλιο για τακτοποίηση της ομαλής και με ποιοτικά εχέγγυα τροφοδοσίας του πληθυσμού αυτής της κατηγορίας αποζημιούμενων αγαθών υγείας με τρόπο κοινά επωφελή και δίκαιο για τους πάντες (πλην τυχόντων κερδοσκόπων παραγωγών/ΚΑΚ).
Και επειδή με χαρά ανακαλύπτουμε ότι και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ συμφωνεί τόσο στον δίκαιο τρόπο αποζημίωσης όλων στην αλυσίδα τροφοδοσίας με αναλώσιμα σακχαρώδους διαβήτη φανερά και δημόσια, όσο και προφανώς και στην προστασία τόσο του Ασφαλιστικού Συστήματος όσο και των ασθενών και των επιστημόνων υγείας που τους εξυπηρετούν από νοσηρά μονοπωλιακά φαινόμενα καρτελοποίησης και χειραγώγησης τιμών που πάντα προκύπτουν εκ του φυσικού όταν δεν υπάρχουν αυστηρά διακριτοί ρόλοι μεταξύ παραγωγού/ΚΑΚ με πάροχο (εξ΄ ου και απαογρεύεται αυστηρά στα φάρμακα κάτι τέτοιο), είμαστε σίγουροι ότι όλοι μας μπορούμε να συνεργαστούμε αρμονικά και καλοπροαίρετα και να περάσουμε πλέον στο επόμενο βήμα.
Όλοι δηλαδή, μαζί, να πιέσουμε την Πολιτεία ώστε αυτά τα δύο νομοθετικά θεμέλια που είναι απαραίτητα για την ομαλή πρόσβαση του ασθενούς στο απαραίτητο υλικό μέτρησης σακχάρου να νομοθετηθούν και να υλοποιηθούν το συντομότερο.
Κρατώντας όπως κάνουμε μέχρι σήμερα όλοι μας την πολύτιμη ανεξαρτησία και ακεραιότητα που μας χαρακτηρίζει, και μακριά από υπόγεια ή αφανή εταιρικά συμφέροντα που τυχόν θα επιχειρούσαν να μας χρησιμοποιούσαν ως προκάλυμμα για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοτεινούς κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Αναμένουμε λοιπόν την ανάλογη ανταπόκριση, σε αυτή την πρόσκληση, από την ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όλα σχεδιάζονται και υλοποιούνται με ύψιστο σκοπό τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των αναγκών των ασθενών και τη δόμηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος τροφοδοσίας και αποζημίωσης που αυτόν τον σκοπό να μπορεί να τον επιτυγχάνει με τρόπο αειθαλή και με λειτουργία αρμονική».
Και προσθέτει: «Η επιλογή αυτή, η προμήθεια δηλαδή των αναλώσιμων υλικών από τις εταιρείες, ήταν μια λύση για όλους τους ανθρώπους με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς τα περισσότερα ιδιωτικά φαρμακεία στην Ελλάδα, κατά παράβαση του άρθρου 61 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ), ζητούν από τους ασφαλισμένους συμμετοχή στο αναλώσιμο διαβητολογικό υλικό, η οποία ποικίλλει ανά φαρμακοποιό και σε κάποιες περιπτώσεις η συμμετοχή αυτή ξεπερνά τα 50€ ανά συνταγή.
Όπως γνωρίζετε, βάσει του άρθρου 47, παρ. 4, περ. ε του ΕΚΠΥ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την Αριθμ. ΕΑΛΕ/Γ.Π. 2918 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 889/14.3.2019), όλοι οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη έχουν μηδενική συμμετοχή στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα που συγκαταλέγονται στο Διαβητολογικό Υλικό.
Παρά ταύτα, όμως, πολλοί συνάνθρωποί μας αναγκάζονται είτε να πληρώσουν το ποσό που, παρανόμως, ζητείται από τους φαρμακοποιούς, προκειμένου να εξαργυρώσουν την ηλεκτρονική συνταγή τους, είτε περιφέρονται από το ένα φαρμακείο στο άλλο μέχρι να βρουν το φαρμακείο εκείνο που δεν θα απαιτήσει τη συμμετοχή και την οικονομική τους επιβάρυνση.
Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, έχοντας στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων της τον άνθρωπο που πάσχει, καθώς και την προάσπιση των δικαιωμάτων του, κατήγγειλε άμεσα την επικρατούσα κατάσταση και την κατάφορη παράβαση, από πλευράς των φαρμακοποιών, του ΕΚΠΥ στην ΥΠΕΔΥΦΚΑ.
Επίσης, για τα προβλήματα αυτά που επιβαρύνουν και ταλαιπωρούν άδικα τους πάσχοντες, ενημέρωσε και εσάς προφορικά, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, χωρίς καμιά προσπάθεια για την επιβολή και την εφαρμογή της νομοθεσίας!
Επιπλέον, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (ΦΕΚ 1060 Β’/10.8.2001, ΦΕΚ 32 Β’/16.01.2004, ΦΕΚ 2198 Β’/2.10.2009), στο ΦΕΚ 32 Β’ του 2004, το οποίο παραμένει σε ισχύ, καθώς το ΦΕΚ 2198 Β’ του 2009 τροποποιηθεί μόνο το ΦΕΚ 1060 Β’ του 2001, ρητά τίθεται ως προϋπόθεση η ύπαρξη Συστημάτων Ποιότητας με βάση τα διεθνή (ISO) και τα ευρωπαϊκά (ΕΝ) πρότυπα από κάθε πάροχο, είτε πρόκειται για φαρμακείο, είτε πρόκειται για εταιρεία, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στους πολίτες ιατροτεχνολογικά προϊόντα.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως δεν τίθεται κανένας περιορισμός στην απευθείας διάθεση του αναλώσιμου διαβητολογικού υλικού από τις εταιρείες στους πάσχοντες.
Με την παρούσα επιστολή διατυπώνουμε τον έντονο προβληματισμό μας για την επιβολή του περιορισμού που αφορά τα αναλώσιμα υλικά του Διαβήτη και την αποκλειστική τους διάθεση από τα φαρμακεία και μόνο και απορούμε πώς εγκρίθηκε, από πλευράς σας, αυτή η απόφαση, η οποία αντιβαίνει στην υπάρχουσα νομοθεσία.
Επιπλέον, σύμφωνα με την κατάσταση που επικρατεί, ο κίνδυνος για τη μόνιμη επιβάρυνση των πασχόντων, με συμμετοχή δηλαδή στο αναλώσιμο υλικό, κατά παράβαση του άρθρου 61 του ΕΚΠΥ, είναι ορατός και εμείς ανησυχούμε πραγματικά για τη συνέχεια! Σημειωτέον ότι τα φαρμακεία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο ΦΕΚ 32 Β΄ του 2004.
Ως εκπρόσωποι των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη διεκδικούμε και απαιτούμε την άρση του περιορισμού στη διάθεση του αναλώσιμου διαβητολογικού υλικού και την επαναφορά της προηγούμενης ευέλικτης κατάστασης, προς όφελος και αποφυγή της ταλαιπωρίας των πασχόντων.
Απαιτούμε, επιπλέον, τη σταθεροποίηση του περιθωρίου κέρδους των φαρμακοποιών στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, όπως αντίστοιχα προβλέπεται και στα φάρμακα, προκειμένου να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευση των ανθρώπων με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς και την πραγματική παρέμβαση της ΥΠΕΔΥΦΚΑ στις περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία.
Είναι απαράδεκτο σε κάθε περίσταση ο ασθενής, ο οποίος θα πρέπει να διασφαλίζεται και να προστατεύεται από το Σύστημα Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ, τελικά, να είναι αυτός που γίνεται έρμαιο εσωγενών και εξωγενών παραγόντων και συμφερόντων, με αποτέλεσμα να υπόκειται σε συνεχή σωματική, ψυχική και οικονομική ταλαιπωρία και να μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή του».
Γ. Δαγρές: Έκπληξη για την επιστολή
Ο Φαρμακοποιός κ. Γιάννης Δαγρές, μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου μίλησε στο DailyPharmaNews για το θέμα και παίρνοντας θέση απέναντι στα όσα αναφέρει η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ στην επιστολή εξέφρασε την έκπληξή του. «Αναρωτιέμαι με έκπληξη τι έπιασε ξαφνικά τους αγαπητούς φίλους μας της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ και τώρα ισχυρίζονται ότι τους φαίνεται κακό κάτι που ισχύει απαράλλαχτο νομοθετικά εδώ και πάνω από 10 χρόνια!».
Και συνεχίζει: «Τα αναλώσιμα του σακχαρώδη διαβήτη πάντα διακινούνταν μέσω των φαρμακείων και η νομοθεσία αυτή υπάρχει αυτούσια πάνω από 10 χρόνια, σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία, και σύμφωνα άλλωστε και με τα στοιχεία που αναγράφει στη χθεσινή Επιστολή της η ίδια η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ».
Στέκεται ωστόσο θετικά στην πρόταση της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ να υπάρξει σταθερό ποσοστό κέρδους για τα φαρμακεία, όπως ισχύει για τα φάρμακα.
«Είναι πάντως ευχάριστο που και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ κατανοεί και συντάσσεται με τις απόψεις μας, σαν φαρμακοποιοί, στο θέμα των αναλώσιμων σακχαρώδους διαβήτη. Δηλαδή ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ίδια λογική και φιλοσοφία όπως τα φάρμακα. Αυτό στην πράξη, στο θεμέλιο, σημαίνει πρώτιστα και κυρίως δύο πράγματα:
Πρώτον, το να έχουμε σταθερό περιθώριο φυσικά είναι το βέλτιστο για όλους. Καλύτερο συγκριτικά και περισσότερο δίκαιο και κοινά επωφελές και από είσπραξη διαδφοράς τιμής, όπως άλλωστε αποδεικνύεται και στην πράξη.
Στα φάρμακα θυμίζουμε ότι το σύστημα αποζημίωσης είναι μικτής φύσης, τόσο στη χώρα μας όσο και παντού στον Ανεπτυγμένο Κόσμο. Υπάρχει φυσικά σαφώς καθορισμένο κρατικώς ποσοστό κέρδους για τα Φαρμακεία, κοινό και υποχρεωτικό, και υπάρχει ταυτόχρονα και συμμετοχή ασθενούς ανάλογα τη διάγνωση.
Ακριβώς αυτό λοιπόν το υπόδειγμα αποζημίωσης ζητούμε κι εμείς, όπως και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ επί της Αρχής, όπως ανέφερε και στη χθεσινή επιστολή της, και σε όλα τα αποζημιούμενα και συνταγογραφούμενα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, με πρώτα και κύρια τα αναλώσιμα σακχαρώδους διαβήτη.
Δεύτερον, το να νομοθετηθεί ασυμβίβαστο παραγωγού / Κατόχου Άδειας Κυκλοφορίας από πάροχο. Να υπάρχουν δηλαδή διακριτοί ρόλοι μεταξύ εκείνου που ελέγχει τη διανομή από εκείνον που καλείται να χορηγήσει με επιστημονικά και όχι εμπορικά κριτήρια (επιστήμονας υγείας), λόγω σαφούς σύγκρουσης ρόλων αυτών των δύο.
Ακριβώς δηλαδή ό,τι ισχύει και στα φάρμακα εδώ και δεκαετίες τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, φάρμακα τα οποία πολύ ορθά επικαλείται ως βέλτιστο υπόδειγμα και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ στη χθεσινή επιστολή της.
Αυτά τα δύο (σταθερό ποσοστό κέρδους και ασυμβίβαστο παραγωγού/ΚΑΚ από πάροχο, νομοθετικώς και τα δύο), κατά τη γνώμη μου αποτελούν το θεμέλιο για τακτοποίηση της ομαλής και με ποιοτικά εχέγγυα τροφοδοσίας του πληθυσμού αυτής της κατηγορίας αποζημιούμενων αγαθών υγείας με τρόπο κοινά επωφελή και δίκαιο για τους πάντες (πλην τυχόντων κερδοσκόπων παραγωγών/ΚΑΚ).
Και επειδή με χαρά ανακαλύπτουμε ότι και η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ συμφωνεί τόσο στον δίκαιο τρόπο αποζημίωσης όλων στην αλυσίδα τροφοδοσίας με αναλώσιμα σακχαρώδους διαβήτη φανερά και δημόσια, όσο και προφανώς και στην προστασία τόσο του Ασφαλιστικού Συστήματος όσο και των ασθενών και των επιστημόνων υγείας που τους εξυπηρετούν από νοσηρά μονοπωλιακά φαινόμενα καρτελοποίησης και χειραγώγησης τιμών που πάντα προκύπτουν εκ του φυσικού όταν δεν υπάρχουν αυστηρά διακριτοί ρόλοι μεταξύ παραγωγού/ΚΑΚ με πάροχο (εξ΄ ου και απαογρεύεται αυστηρά στα φάρμακα κάτι τέτοιο), είμαστε σίγουροι ότι όλοι μας μπορούμε να συνεργαστούμε αρμονικά και καλοπροαίρετα και να περάσουμε πλέον στο επόμενο βήμα.
Όλοι δηλαδή, μαζί, να πιέσουμε την Πολιτεία ώστε αυτά τα δύο νομοθετικά θεμέλια που είναι απαραίτητα για την ομαλή πρόσβαση του ασθενούς στο απαραίτητο υλικό μέτρησης σακχάρου να νομοθετηθούν και να υλοποιηθούν το συντομότερο.
Κρατώντας όπως κάνουμε μέχρι σήμερα όλοι μας την πολύτιμη ανεξαρτησία και ακεραιότητα που μας χαρακτηρίζει, και μακριά από υπόγεια ή αφανή εταιρικά συμφέροντα που τυχόν θα επιχειρούσαν να μας χρησιμοποιούσαν ως προκάλυμμα για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοτεινούς κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Αναμένουμε λοιπόν την ανάλογη ανταπόκριση, σε αυτή την πρόσκληση, από την ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όλα σχεδιάζονται και υλοποιούνται με ύψιστο σκοπό τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των αναγκών των ασθενών και τη δόμηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος τροφοδοσίας και αποζημίωσης που αυτόν τον σκοπό να μπορεί να τον επιτυγχάνει με τρόπο αειθαλή και με λειτουργία αρμονική».