Το ρολόι δείχνει μεσάνυχτα και ετοιμάζομαι να κλειδαμπαρωθώ για να συνεχίσω την εφημερία μέχρι το πρωί. Εκείνη την ώρα μπαίνει πελάτης που είχε γυρίσει 2-3 φαρμακεία και δεν μπορούσε να βρει Foster. Είχα ΔΥΟ κουτιά στο ψυγείο, του δίνω το ένα συν κάποια άλλα φάρμακα για το αναπνευστικό και τον καληνυχτώ. Δεν περνάει μισή ώρα και με παίρνει τηλέφωνο να μου πει ότι το Foster ήταν χαλασμένο: ενώ έκανε θόρυβο όταν πίεζε για εισπνοή, δεν έβγαζε το χαρακτηριστικό συννεφάκι σκόνης. Αφού του είπα να βάλει λίγο παραπάνω δύναμη ή να το αφήσει 5 λεπτά εκτός ψυγείου και δεν πείστηκε, πάω στο ψυγείο, δοκιμάζω το δεύτερο Foster που δούλευε κανονικότατα και του είπα να περάσει να του το αλλάξω. Σε ένα τέταρτο είχε έρθει, του δίνω το καινούριο και του δείχνω μπροστά του ότι δουλεύει, παίρνω το παλιό πίσω το οποίο επίσης δοκίμασα μπροστά του και δούλευε και αυτό μια χαρά!
Η ιστορία μας όμως δεν τελειώνει εδώ! Το πρωί κατά τις 8:30 με ξαναπαίρνει να μου πει ότι και το άλλο είχε χαλάσει!! Του είπα ότι μάλλον κάτι κάνει λάθος γιατί δεν ήταν δυνατόν δύο κουτιά στο φαρμακείο μου να είναι εντάξει και στο σπίτι του να χαλάνε! Μου απάντησε ότι δεν είναι ούτε μικρός, ούτε χαζός. "Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο, όμως σίγουρα δεν χαλάνε στο δρόμο! Δεν έρχεστε πάλι από εδώ να το ξαναδούμε μαζί;" τον ρωτάω. Χωρίς να έχει άλλη επιλογή ξαναέρχεται και αυτή τη φορά τον βάζω να το δοκιμάσει μόνος του και δεν πίστευα αυτό που έβλεπα: το κράταγε ανάποδα!!! Η αντλία έβρισκε αέρα και φυσικό ήταν να μην βγαίνει τίποτα."Έτσι το δείχνει στο φυλλάδιο" μου λέει. "Ναι, αλλά εγώ αλλιώς σας το έδειξα χτες...". Ο άνθρωπος μου ζήτησε χίλια συγνώμη, κατέβασε το κεφάλι και έφυγε…
Συνεπώς έβαλα και το Foster στη λίστα με τα πράγματα που στο φαρμακείο είναι εντάξει και στο σπίτι ως δια μαγείας χαλάνε! Μέχρι τώρα είχαμε μόνο "χαλασμένα" πιεσόμετρα, θερμόμετρα και ζυγαριές!