Ο
ΙΣΑ απορρίπτει τα διαλαμβανόμενα στην απάντηση του Προέδρου του ΦΣΑ κου
Λουράντου περί επίθεσης και ατομικών ισχυρισμών του Προέδρου του ΙΣΑ
κου Πατούλη και του Γεν. Γραμματέα κου Τσούκαλου.
Θεωρούνται
ως επιεικώς ατυχείς, απαράδεκτοι, προκλητικοί και απορριπτέοι οι
υπαινιγμοί του, περί συνέργειας του Προέδρου του ΙΣΑ με γραμμές
κυβερνήσεων και κομμάτων.
Μήπως
ενθυμείται ποιός «ακομμάτιστος»!!! υγειονομικός από το 2006 έως το 2010
χρημάτισε Πρόεδρος του ΙΦΕΤ; Για να μην τον κουράζουμε, του
υπενθυμίζουμε ότι ήταν ο κος Λουράντος.
Ο κος Λουράντος, στην απάντησή του, εντέχνως αποφεύγει να...
... διαψεύσει το πραγματικό γεγονός ότι υπήρξε «οσφυoκάμπτης» της Τρόικα και εναγωνίως αιτούσε την παρέμβασή της,
ώστε «επιτέλους» να αγνοηθούν οι αντιδράσεις της Ιατρικής Κοινότητας
και άμεσα να εφαρμοστεί η υποχρεωτική συνταγογράφηση της δραστικής
ουσίας. (Βλ την από 17/2/2012 επισυναπτόμενη επιστολή των ΦΣ Αττικής, Πειραιά και Αχαΐας προς τον κο Paul Thomsen).
Προφανώς
λησμονεί ότι υπήρξε υπέρμαχος του μονόδρομου που η Τρόικα υπέδειξε για
τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, με έναν εκ των πυλώνων τη «δραστική
ουσία», απορρίπτοντας εναλλακτικές και τεκμηριωμένες λύσεις που
προτάθηκαν από πολλές πλευρές.
Είναι
φανερό ότι έχει έρθει σε δύσκολη θέση, εξαιτίας της αποκάλυψης της
πραγματικής στάσης του απέναντι στην Τρόικα, γι αυτό επικαλείται τη
δήθεν αγωνιστικότητά του εναντίον των αδικιών που επέφεραν οι
μνημονιακές επιλογές.
Θυμηδία
προκαλούν οι αιτιάσεις του περί αδράνειας του ΙΣΑ, του μεγαλύτερου
επιστημονικού συλλόγου της χώρας που έπαιξε και παίζει πρωταγωνιστικό
ρόλο στις κινητοποιήσεις και στη συγκρότηση του Πανεπιστημονικού Μετώπου
ενάντια στις υγειοκτόνες πολιτικές του Μνημονίου.
Μήπως
ξέχασε ποιός στην 11ήμερη κατάληψη του ΥΥΚΑ, το Φλεβάρη του 2011,
επιμόνως επιδίωξε να διασπάσει το Πανεπιστημονικό Μέτωπο και ποιούς
εξυπηρετούσε;
Ο
λαϊκισμός στο μεγαλείο του και το θράσος στο απόγειό του, με τη λάσπη
στον ανεμιστήρα, κατά του συνόλου του Ιατρικού Σώματος να χαρακτηρίζουν
τον απαντώντα.
Τα
περί κινδυνολογίας και τρομοκρατίας του τα επιστρέφουμε και οι
επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών επί του
ζητήματος της δραστικής ουσίας και γενικότερα της συνταγογράφησης, είναι
ξεκάθαρες.
Ο ΙΣΑ είναι υπέρ:
- Της χρήσης επώνυμων και ασφαλών γενοσήμων, με μοναδικό κριτήριο την αποτελεσματικότητά τους και όχι την τιμή τους.
- Της θετικής λίστας και όχι της αντιποίησης του ιατρικού επαγγέλματος
- Της ισότιμης πρόσβασης όλων των ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
- Του εξορθολογισμού των δαπανών, χωρίς να μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία των πολιτών
- Της τήρησης του Νόμου κανένα φάρμακο να μη χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή πλην των ΜΗΣΥΦΑ
Επισημαίνουμε
το πιο τραγικό κενό της νομοθεσίας στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τα
αναφερόμενα από τον κο Λουράντο ισχύοντα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες περί
κυκλοφορίας των γενοσήμων. Στην Ελλάδα, η μελέτη βιοϊσοδυναμίας, εξετάζεται
κατά περίπτωση και στην εγκύκλιο 56054/03-09-2008 του ΕΟΦ αναφέρεται
ότι η αλλαγή «παρεμφερούς» εκδόχου στο γενόσημο θεωρείται ήσσονος
σημασίας αλλαγή, στην οποία δεν απαιτείται μελέτη βιοϊσοδυναμίας όπως
υπαγορεύουν τα διεθνή πρότυπα (Guidelines on dossier requirements for
Type IA and Type IB notification” July 2006 παρ.18-24)
Σε
χώρες της Ευρωπαϊκή Ένωσης που χρησιμοποιούν γενόσημα, υπάρχει πολύ
αυστηρός έλεγχος: η αξιολόγηση των μελετών βιοδιαθεσιμότητας γίνεται με
πολύ αυστηρά κριτήρια.
Στην
Ελλάδα, δεν είναι υποχρεωτική, ούτε η μελέτη βιοδιαθεσιμότητας ούτε και
καμία άλλη κλινική μελέτη, λαμβανομένου υπόψιν ότι δεν υπάρχουν ούτε
καν εργαστήρια ελέγχου!!! - Είναι υποχρεωτική μόνον η μελέτη του φακέλου
των φαρμάκων και μερικές φορές η μελέτη βιοϊσοδυναμίας τους !!! Μόνο!!! Η
ΒΙΟΪΣΟΔΥΝΑΜΙΑ απλά συγκρίνει σκευάσματα με την ίδια δόση δραστικής
ουσίας μεταξύ τους σε σταθερό περιβάλλον: όμως ο εξατομικευμένος
οργανισμός του κάθε ασθενή δεν αποτελεί σταθερό περιβάλλον, δεν είναι κανένας ασθενής ίδιος με τον άλλον, οπότε οι μελέτες βιοϊσοδυναμίας ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ (Ο ρόλος των γενοσήμων στην καθημερινή ιατρική πράξη. 8ο Συνέδριο PHARMA POINT, 2008)
Μακροχρόνιες μελέτες που διεξήχθησαν ήδη από το 1994 ως σήμερα στις ΗΠΑ έδειξαν ότι: «ακόμη και στις περιπτώσεις ύπαρξης μελετών βιοϊσοδυναμίας γενοσήμων με πρωτότυπα,
η αλλαγή στο συνταγογραφούμενο σκεύασμα από το πρωτότυπο στο γενόσημο
δεν ενδείκνυται διότι τα δύο σκευάσματα έχουν διαφορετική
φαρμακοκινητική στον οργανισμό του ασθενή και συνεπώς διαφορετική
αποτελεσματικότητα.» (Walter W. Hauck, Sharon Anderson. Measuring
switchability and prescribability: When is average bioequivalence
sufficient? Journal of Pharmacokinetics and Biopharmaceutics. December
1994, Volume 22, Issue 6, pp 551-564)
Υπενθυμίζουμε
για ακόμη μία φορά τις συστάσεις της διεθνούς βιβλιογραφίας που
απορρίπτει κατηγορηματικά τη συνταγογράφηση βάσει της δραστικής και την
αντικατάσταση των σκευασμάτων στα προϊόντα Βιοτεχνολογίας, στα φάρμακα
με στενό θεραπευτικό εύρος, καθώς και σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών (Prescribe Int. 2000 Dec;9(50)Q184-90, ISDB Newsletter, Page 1, Vol.20, No 3 (Special issue on INNs), November 2006, Prescrire supplement “Les medicaments generiques – De la pharmacologie a une politique rationnelle. European
Medicines Agency (EMA), “Questions and answers on biosimilar medicines
(similar biological medicinal products)” 27 September 2012.
Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία του Τμήματος Πειραματικής Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών (Αν. Καθηγητής Φαρμακολογίας Ι.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ),
ενώ τη δεκαετία 1980-1990 χαρακτηρίστηκαν ακατάλληλες και καταστράφηκαν
από το Υπουργείο Υγείας 490 παρτίδες φαρμάκων, τη δεκαετία 1995-2005
καταστράφηκαν μόνο οι μισές (256 παρτίδες), όχι λόγω της βελτίωσης της
ποιότητας, αλλά λόγω μικρότερου αριθμού ελέγχων
Σύμφωνα με στοιχεία του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν των ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκαν από τον Αμερικάνικο Φαρμακευτικό Σύλλογο, για να αποφεύγονται προβλήματα βιοϊσοδυναμίας μεταξύ των φαρμάκων, δεν πρέπει να αλλάζονται πρωτότυπα ιδιοσκευάσματα από γενόσημα. (Lynda
S. Welage, PharmD, Department of Clinical Sciences, Pharmacy Services,
University of Michigan Health System. Scientific Issues Embedded in the
Generic Drug Approval Process: Assessment of In Vivo Bioequivalence: Key
Issues. J Am Pharm Assoc. 2001; 41(6)-2001 American Pharmacists Association)
Καταρρίπτοντας λοιπόν την επιχειρηματολογία του ΦΣΑ για «τον
εξέχοντα επιστημονικό ρόλο του φαρμακοποιού στην αλυσίδα παροχής
πρωτοβάθμιας περίθαλψης με το να συμβάλει στην επιλογή του καλύτερου ανά
ασθενή φαρμάκου, το οποίο συνάμα δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό
προϋπολογισμό στις δαπάνες υγείας», ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών δηλώνει ότι: Φάρμακα
αμφιβόλου προέλευσης, φάρμακα χωρίς μελέτες κλινικής
αποτελεσματικότητας και βιοδιαθεσιμότητας, φάρμακα χωρίς καθαρή τη
δραστική ουσία, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ για τη ζωή του ασθενή και ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑ
ΠΟΛΥ ΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ..γιατί όταν ο γιατρός βλέπει ότι το φάρμακο δε δρα, αυξάνει τη δόση, αυξάνει τις μέρες νοσηλείας ή τις μέρες αγωγής….και το φθηνό βγαίνει πολλές φορές πιο ακριβό και επικίνδυνο.
Οφείλουμε
να υπενθυμίσουμε την ύπαρξη δικαστικής απόφασης στην Ιταλία που
απέρριψε την υποχρεωτική αναγραφή της δραστικής ουσίας καθώς και
δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Monde
που αναφέρετο σε αμφιβόλου ποιότητας σκευάσματα από τον τρίτο κόσμο με
έκδηλες τις ανησυχίες της Ιατρικής Ακαδημίας της Γαλλίας.
Τέλος,
καλούμε τον κο Λουράντο να κάνει την αυτοκριτική του και να μας
εκφράσει τη θέση του πάνω στο μεγάλο πρόβλημα της ΑΥΤΟΘΕΡΠΕΙΑΣ, που
συντελείται με τη συνέργεια μερίδας φαρμακοποιών και υπερβαίνει το 40%
και την απαίτησή τους για την εκ των υστέρων συνταγογράφησή τους από
γιατρούς, των χορηγηθέντων χωρίς συνταγή γιατρού φαρμάκων.
Επιχειρεί
την παράνομη αυτή κατάσταση, που επιπλέον συνοδεύεται και από την
τέλεση ιατρικών πράξεων στα φαρμακεία, να την αποδώσει στους γιατρούς
και όχι στους πραγματικούς ενόχους.
Ας μας απαντήσει, τα στοιχεία που περιλαμβάνει η Πανελλαδική Έρευνα Hellas Health IV για
την υγεία των Ελλήνων, που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Προληπτικής
και Κοινωνικής Ιατρικής το Νοέμβριο 2011 και του οποίου προεδρεύει ο κος
Ι Τούντας, Πρόεδρος του ΕΟΦ και συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «το 50% των φαρμάκων που δίδονται από το φαρμακείο χωρίς ιατρική συνταγή, τα έχει συστήσει ο ίδιος ο φαρμακοποιός», είναι αληθή ή ψευδή;
Τονίζουμε ότι:
- Ο Φαρμακοποιός ΔΕ μπορεί να ελέγξει την κλινική αποτελεσματικότητα του χορηγούμενου σκευάσματος
- Ο φαρμακοποιός ΔΕ μπορεί να αξιολογήσει τις κλινικές ανεπιθύμητες ενέργειες (πχ αλλεργικές αντιδράσεις, ορονοσία κλπ) του χορηγούμενου σκευάσματος
- Ο Φαρμακοποιός ΔΕ μπορεί να παρακολουθήσει τις αιματολογικές ανεπιθύμητες ενέργειες (π.χ. θρομβοπενία, λευκοπενία κλπ) του χορηγούμενου σκευάσματος
Ως Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών δε θα επιτρέψουμε η άσκηση της Ιατρικής να γίνει «ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ»
ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΙΣΑ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γ. ΠΑΤΟΥΛΗΣ ΕΥΣΤ. ΤΣΟΥΚΑΛΟΣ