Σύμφωνα με τη «Ναυτεμπορική», κορυφαίοι παράγοντες του οικονομικού επιτελείου ανέφεραν τη Δευτέρα ότι στο τραπέζι των νέων διαπραγματεύσεων με την τρόικα, θα συζητηθούν και τα εξής:
* Η δυνατότητα ένταξης και των νέων ληξιπρόθεσμων που γεννήθηκαν εντός του 2013 στη ρύθμιση «τελευταίας ευκαιρίας» των ληξιπρόθεσμων χρεών, που παρέχει δυνατότητα εξόφλησης έως και σε 48 δόσεις, υπό αυστηρές δε προϋποθέσεις μπορούν να φτάσουν και τις 100.
Στη ρύθμιση «τελευταίας ευκαιρίας» μπορούν να διευθετηθούν μόνο οι παλιές οφειλές έως 31 Δεκεμβρίου 2012, ενώ οι δόσεις μειώνονται ανάλογα με το μήνα ένταξης.
* Το ενδεχόμενο να μειωθεί το επιτόκιο 8,75% που πληρώνουν, κάθε μήνα, όσοι εντάσσονται σε κάθε ρύθμιση.
* Η χαλάρωση των απαιτήσεων καταγραφής και δέσμευσης της περιουσιακής κατάστασης των φορολογουμένων (για παράδειγμα, η ρήτρα για εμπράγματες εγγυήσεις από ένα ύψος οφειλής και πάνω).
Στο πρώτο εξάμηνο του 2013, εισπράχθηκαν 847 εκατ. ευρώ από το παλαιό ληξιπρόθεσμο χρέος των 55,2 δισ. ευρώ, το οποίο εντάσσεται στη ρύθμιση «τελευταίας ευκαιρίας» και 546 εκατ. ευρώ από το νέο ληξιπρόθεσμο χρέος, ύψους 4,2 δισ. ευρώ, που δημιουργήθηκε εφέτος και εντάσσεται στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων.
Σύμφωνα με τους στόχους που έχουν τεθεί, θα έπρεπε:
* έως το τέλος του πρώτου εξαμήνου να έχουν εισπραχθεί 775 εκατ. ευρώ, από τα ληξιπρόθεσμα του 2012,
* συνολικά εφέτος να εισπραχθούν 1,9 δισ. ευρώ από τα ληξιπρόθεσμα που είχαν δημιουργηθεί έως το τέλος του 2012 και
* για τα χρέη του 2013 προβλέπεται ότι έως το τέλος Ιουνίου πρέπει να έχει εισπραχθεί το 14% των νέων ληξιπρόθεσμων και έως το τέλος του έτους το 24,5% των νέων οφειλών.
Ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ
«Οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη φόρων και ασφαλιστικών εισφορών απέτυχαν στην κάλυψη των στόχων, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι οφειλέτες θέλουν να πληρώσουν αλλά δεν μπορούν» εκτιμά η ΔΗΜΑΡ.
Στο πλαίσιο αυτό ζητεί από την κυβέρνηση να προχωρήσει σε «νέου τύπου ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν πραγματικά τη συμμετοχή των υπόχρεων στους διακανονισμούς», ανεξάρτητα από τις επιλογές της τρόικας «που δεν κατανοεί την πραγματική οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών».