Αγαπητοί
συνάδελφοι,
Η
ελεύθερη πτώση που καταγράφει ο κλάδος μας σε όλους τους τομείς είναι
ολοκληρωτική. Oικονομική, θεσμική, συνδικαλιστική και συλλογικού ηθικού.
Δυστυχώς, μέχρι τώρα ασυγκράτητη.
Ο Κλάδος δεν εκπροσωπείται επαρκώς και
αρκείται στωϊκά σε ένα απολιθωμένο μοντέλο κυβερνητικού συνδικαλισμού, με
ανεπαρκή - κομματικοποιημένη τακτική επίλυσης των ζητημάτων μας, αποκλείοντας
κάθε δυνατότητα επιτυχών δράσεων. Ο ενθουσιασμός αποθαρρύνεται. Η πείρα
αδυνατεί να καθοδηγήσει. Ο «χρωματισμός» αρνείται να ξεθωριάσει. Η τρομοκρατία
επιβάλλεται...
Οι μέθοδοι που
ακολουθήθηκαν τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο, με κορύφωση την μετατροπή του Π.Φ.Σ.
σε «γραφείο τύπου» του ΕΟΠΥΥ , λειτουργώντας ως άτυπος εφησυχαστικός και
παραπληροφοριακός κρατικός μηχανισμός, καθώς και οι ... ξαφνικές πληρωμές μας
από τον ΕΟΠΥΥ ενόψει εκλογών, αποδεικνύουν τις προθέσεις αυτών που οδήγησαν τον
κλάδο στη σημερινή κατάσταση αποδυνάμωσης και απαξίωσης.
Σήμερα αυτοί που
με την τακτική τους δημιούργησαν στρατούς ''εξαρτημένων συναδέλφων'', αφού τους
οδήγησαν με την ανύπαρκτη πολιτική τους σε εκχωρητήρια και κατασχέσεις
...προσπαθούν να υφαρπάξουν την ψήφο τους εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και την
ελπίδα τους για μια καλύτερη μέρα .
Σήμερα οι ψεύτικες υποσχέσεις και οι δήθεν προσωπικές "τακτοποιήσεις"
που προτάσσονται μεν στα λόγια
αλλά δεν υλοποιούνται ποτέ τελικά στην
πράξη, πασχίζουν να υποκαταστήσουν την
αλήθεια, τις τραγικές συνέπεις της αδράνειας, και να συγκαλύψουν τις ευθύνες
εκείνων που τις μετέρχονται και τις μοιράζουν αριστερά-δεξιά απλόχερα για
φτηνούς προεκογικούς λόγους.
Ο
άσφαιρος πελατειακός μαυρογυαλουρισμός στον οποίον κάποιοι επιδίδονται ποτέ δεν
ωφέλησε, ειδικά όταν δεν πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του, όπως στις
περιπτώσεις συναδέλφων πνιγμένων στα χρέη που τους φουσκώνουν με υποσχέσεις
μόνο και μόνο για να τους αυξήσουν στο τέλος την απογοήτευση, αλλά φυσικά το
τελευταίο μετά τις εκλογές.
Σκληρή
διάψευση προσδοκιών που δυστυχώς έχει επαναληφθεί και στο πρόσφατο παρελθόν σε
αρκετούς συναδέλφους.
Στις εκλογές των Φαρμακευτικών μας Συλλόγων, δεν αποφασίζουμε απλώς την ανάδειξη
νέων Διοικητικών Συμβουλίων. Αποφασίζουμε την πορεία που θέλουμε να ακολουθήσει
ο κλάδος μας συνολικά στα χρόνια που έρχονται.
Θέλουμε να δώσουμε τη μάχη για να διατηρήσουμε τα φαρμακεία μας καθώς και
την αξιοπρέπεια μας, ως επιστήμονες, επαγγελματίες και άνθρωποι, ή .... θέλουμε
να υποκύψουμε χωρίς αντίσταση στα σχέδια
όσων μας θέλουν άβολους, υποταγμένους και επαγγελματικά κατεστραμμένους;
Θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε τη δική μας φωνή, ή .... θέλουμε να μιλάνε
για λογαριασμό μας τα κόμματα και οι
εκλεκτοί τους;
Θέλουμε η λειτουργία των συνδικαλιστικών μας οργάνων να είναι
ανεξάρτητη, ή .... να γυρίσουμε πίσω σε
λογικές κυβερνητικού συδικαλισμού που η
κοινωνία έχει πλέον απορρίψει;
Η αγωνιστική μας διαδρομή, οι διεκδικήσεις μας, τα όσα πετύχαμε τα
προηγούμενα χρόνια, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Είναι ο δρόμος της διεκδίκησης, της αξιοπρέπειας, της διαφάνειας, της
κοινωνικής αλληλεγγύης , της ανεξάρτητης
δυναμικής παρουσίας των Φαρμακευτικών μας
Συλλόγων.
Ενας δρόμος που θα συμβάλει στη δημιουργία μιας αμφίδρομα
επωφελούς συνεργασίας με το Κράτος, το οποίο θα πρέπει επιτέλους να μας αντιμετωπίσει ξανά ως συνεργάτες στις προσπάθειές του...και
όχι ως ιθαγενείς υποτακτικούς του!
Αυτόν το δρόμο σας προτείνουμε.
Σ’ αυτόν ζητούμε να συνεχίσουμε να πορευόμαστε μαζί.
Σας καλούμε όλους μαζί μας
Χωρίς κομματικές ταυτότητες
Χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς ή περιορισμούς
Χωρίς αδράνεια και μεμψιμοιρία για τα λάθη του παρελθόντος
για
ένα κοινό αύριο, για μια κοινή πορεία, που θα διασφαλίζει και θα εξελίσσει την
ύπαρξή μας, ενω παράλληλα θα αναγεννήσει την αισιοδοξία μας μέσα απο
ρεαλιστικούς στόχους.
Mε
νέα, άφθαρτα πρόσωπα που συνδυάζουν τη γνώση των σύγχρονων απαιτήσεων, την
προσφορά στα κοινά και τη συνεργασία όσων επιθυμούν να προσφέρουν ανιδιοτελώς στον
Κλάδο.
Γιατί
έχουμε ΑΚΟΜΑ δύναμη και πρέπει επί
τέλους να την αξιοποιήσουμε...