Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΥΣΥΦΑ (επιστολή συναδέλφου)

Ο τίτλος αντικατοπτρίζει πλήρως την μαχητικότητα που πρέπει να επιδείξουν οι φαρμακοποιοί στην περίπτωση που η κυβέρνηση τολμήσει να προτείνει τη διάθεση των ΜΥΣYΦΑ από άλλα κανάλια διανομής. Όποια ελάχιστη ρευστότητα έχει απομείνει στα φαρμακεία οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα ΜYΣΥΦΑ, αφού ο ΕΟΠΥΥ είναι πλήρως αφερέγγυος και προσφέρει πλέον πενιχρά ποσοστά κέρδους, ανίκανα να στηρίξουν τις υποχρεώσεις των φαρμακοποιών στις αποθήκες. Η συνέπεια δε με την οποία ανταποκρίνεται ο ΕΟΠΥΥ στις υποχρεώσεις του είναι πηγή μόνιμης οικονομικής αβεβαιότητας.


Ειλικρινά, δε μπορώ να κατανοήσω γιατί η Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών επιθυμεί σφόδρα η νοικοκυρά που πάει στο σούπερ μάρκετ να βάζει στο καλάθι της φάρμακα με παρενέργειες(παρακεταμόλη, ακετυλασαλικυλικό οξύ, ιμπουπροφαίνη, δικλοφαινάκη, αμβροξόλη κ.α.) με την ίδια ευκολία που βάζει μακαρόνια και χαρτιά υγείας. Καμία αλυσίδα σούπερ μάρκετ, που θεωρητικά θα κάνει τις μαζικές αγορές των ΜΥΣΥΦΑ και θα ρίξει τις τιμές(όπως τις έχουν ρίξει και σε τόσα άλλα είδη!!!!!!!!!!) δε διαθέτει την διασπορά και την υπερπληθώρα σημείων πώλησης που διαθέτουν τα ελληνικά φαρμακεία, που είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν και τον πιο απομακρυσμένο Έλληνα.

Ο παππούς μου είχε μπακάλικο στα χρόνια που η Ελλάδα ανορθωνόταν, χωρίς να χρωστάει σε κανέναν και πριν γίνει η επέλαση των θηριωδών σούπερ μάρκετ. Το καλάθι της νοικοκυράς γέμιζε με ελάχιστα χρήματα τότε(δε θέλω να κάνω σύγκριση με ευρώ και δραχμές, γιατί όλοι ξέρουμε πόσο εκτοξεύτηκαν οι τιμές μετά την έλευση του ευρώ) κυρίως γιατί ο κόσμος ψώνιζε αυτά που πραγματικά χρειαζότανε και όχι ότι του γυάλιζε στο μάτι. Η πρόκληση τεχνικών και ανύπαρκτων αναγκών στο καταναλωτικό κοινό είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του μάρκετινγκ και έχει γεμίσει με χρέη και την τελευταία ελληνική οικογένεια. Το να βάλουμε στην ίδια λογική και τα φάρμακα είναι το λιγότερο εγκληματικό.

Ποιός μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι ο κόσμος δε θα θελήσει να έχει στο σπίτι του από όλα τα φάρμακα, ώστε να μπορεί να τα καταναλώνει όποτε και σε όποια ποσότητα θέλει, με την ίδια ευκολία που τρώει σοκολάτες και πίνει αναψυκτικά? Αν δε μπει ένα φίλτρο ή ένα φρένο ανάμεσα στον άνθρωπο και το φάρμακο, τότε αυτό θα γίνει φαρμάκι και θα στείλει αδιάβαστο πολύ κόσμο. Για όνομα του Θεού, μιλάμε για φάρμακα, σχεδόν οι μισοί δε γνωρίζουν πόσες φορές τη μέρα επιτρέπεται να πάρουν παρακεταμόλη, πόσο μάλλον τις παρενέργειες της εφεδρίνης στους καρδιοπαθείς. Έλεος πια, δεν καθορίζει η αγορά τα πάντα, οι πολιτικοί τι ρόλο παίζουν, φερέφωνα των αγορών είναι?

Συνάδελφοι, τα κεκτημένα μας πηγαίνουν ένα ένα στον κάδο ανακύκλωσης και κοιτάμε όλοι απαθείς, ίσως και άναυδοι από τη βιαιότητα των μέτρων που εφαρμόζονται. Ας χτίσουμε επιτέλους το τελευταίο οχυρό και ας σταθούμε όλοι ενωμένοι πίσω από αυτό. Αν πέσει και αυτό, το νέο τοπίο θα είναι για όλους μας θολό και βαθμιαία σεληνιακό. Κύριοι, είμαστε φαρμακοποιοί, όχι εκτελεστές συνταγών!

ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ