Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε δέκτες
κριτικών,κυρίως από τα μέσα ενημέρωσης -και σε συνδυασμό με την αναταραχή που
έχει προκληθεί σχετικά με την εισαγωγή των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων
Φαρμάκων στα σουπερ μαρκετ-για το κέρδος των φαρμακοποιών,για το πόσο ευνοημένη
ομάδα είναι,για το ότι ΄΄αντιδρούμε γιατί θα χάσουμε κι άλλο από το κέρδος μας΄΄ κλπ κλπ…
Ίσως υπάρχει μια δόση αλήθειας στα
παραπάνω,αλλά στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι τελικά στην εποχή μας
δε διυλίζονται όλα από το χρήμα…
Δεν είμαστε οι ψυχροί επαγγελματίες που...
... βλέπουμε τους ασθενείς μας σαν ευρώ.
Δεν υπάρχει ούτε ένα φαρμακείο ή ακόμα
καλύτερα,ούτε ένας φαρμακοποιός κατά τη γνώμη μου στο πανελλήνιο,που να μην
έχει διευκολύνει κάποιον συνάνθρωπό μας…
Είτε δανείζοντας του φάρμακα,είτε πολλές φορές
χαρίζοντας του,είτε διευκολύνοντας τον με τις συμμετοχές,είτε λέγοντας του έναν
παρήγορο λόγο που θα απαλύνει εκείνη τη στιγμή τον πόνο του.
Όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες πως για 5 ή 10
λεπτά του ευρώ τα οποία τυχαίνει κάποια φορά να μην έχει κάποιος στο ταμείο των
μάρκετ,ακούμε τη γνώριμη φράση:’’Ποιο προϊόν θέλετε να αφαιρέσουμε; ΄΄
Ξανατονίζω πως δεν πιστεύω να υπάρχει
φαρμακοποιός στο πανελλήνιο που να έχει πει την παραπάνω φράση σε ασθενή του…
Ούτε πιστεύω πως υπάρχει φαρμακείο που να
χρεώνει τη σακουλίτσα με 2 λεπτά,όπως αναμφισβήτητα χρεώνει μεγάλη αλυσίδα
γνωστών μάρκετ…
Ο φαρμακοποιός είναι ίσως από τα ελάχιστα
επαγγέλματα που διατήρησε το διαχρονικό του ρόλο,όσο κι αν εξελίχτηκε η εποχή
μας.
Είναι εκεί για να ακούσει τον ασθενή ,να τον
συμβουλέψει,να τον καθοδηγήσει σωστά στη θεραπευτική του αγωγή, να εξυπηρετήσει
τη μαμά με το μωρό ,ενίοτε να πάει και τα φάρμακα σε κάποιον ανήμπορο,όλες τις
ώρες,όλες τις ημέρες,τις αργίες,τα μεσάνυχτα,τα χαράματα…
Θα μου πείτε αυτό είναι το καθήκον του…Εγώ θα
σας πώ ότι είναι και κάτι παραπάνω από το καθήκον του.Και δεν παραπονιόμαστε
για όλα τα παραπάνω.
Ούτε ζητάμε κάποια παραπάνω αμοιβή.Αντιθέτως
ένα χαμόγελο,ένα ευχαριστώ,ένα δάκρυ ευγνωμοσύνης μας αρκεί.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν την αρχική
διαπίστωση,ότι όλα δε διυλίζονται από το χρήμα.Και είναι στο χέρι μας να το
εξωτερικεύσουμε.Όσο κι αν δεν είναι ορατό,ο κόσμος μας στηρίζει.Και χρέος μας
είναι να πείσουμε ακόμα και τους λίγους διστακτικούς ότι είμαστε εδώ για
εκείνους και όχι για το κέρδος,είμαστε εδώ για τον ασθενή,το γέροντα,τον
ανήμπορο,για τα βρεφάκια,για τις μαμάδες και τους μπαμπάδες τους,για όλους
όσους μας έχουν ανάγκη…
Ας μιλήσουμε στον κόσμο,ας βγούμε μπροστά από
τον πάγκο,ας σκύψουμε λίγο παραπάνω στα προβλήματά του,ας του δώσουμε να
καταλάβει πως αν κλείσει το φαρμακείο,θα κλείσει και μια όμορφη σελίδα από τη
γειτονιά του.Ας συζητήσουμε με τον κόσμο,ακόμα και με τους αγνώστους,να τους
δώσουμε να καταλάβουν ότι η φωνή μας είναι η φωνή της λογικής και του
δικαίου.Ας βγάλουμε προς τα έξω το ανθρώπινο πρόσωπό μας, που γα τους δικούς
του λόγους ο καθένας μας το έχει αποκρύψει..Αν υπάρχει η δυνατότητα με κάποια
άρθρα στις εφημερίδες, με τηλεοπτικές εμφανίσεις,με αισθητή την παρουσία μας
στις τοπικές κοινωνίες,να φωνάξουμε ότι είμαστε εδώ,ότι είμαστε κι εμείς μέρος
αυτής της κοινωνίας και πως ΄΄πυροβολώντας΄΄ το ελληνικό
φαρμακείο,΄΄πυροβολούν΄΄ ίσως ένα από τα πιο ζωτικά όργανα της κοινωνίας…
Παπανδρέου Αθανάσιος
Αντιπρόεδρος ΦΣ Έβρου