Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΟΥΡΑΝΤΟΥ
Εν μέσω κρίσιμων ημερών τόσο για τη χώρα, φαντάζει ίσως πολυτέλεια η αναφορά σε ζητήματα καθημερινότητας των πολιτών. Όμως η σπουδαιότητα των γεγονότων πολλές φορές, υποβαθμίζει αυτά τα θέματα που απασχολούν ή και ταλαιπωρούν τους πολίτες.
Ο φαρμακοποιός που βρίσκεται πίσω από τον πάγκο, αποτελεί το...
... βαρόμετρο της κοινής γνώμης και τον αποδέκτη των ανησυχιών και των απόψεων του πληθυσμού. Οι στενοί δεσμοί μεταξύ φαρμακοποιού και φαρμακείου της γειτονιάς με τους πολίτες, αποδεικνύεται και από έρευνα της ALCO που διενεργήθηκε το 2013, σύμφωνα με την οποία το 74% των πολιτών επισκέπτονται συγκεκριμένο φαρμακείο.
Από την βάση αυτή, το 44% εμπιστεύεται «αρκετά» τον φαρμακοποιό και το 55% «πολύ». Ενδιαφέροντα είναι και τα στοιχεία που δείχνουν το ποσοστό ικανοποίησης από το φαρμακείο της γειτονιάς. Στην Αθήνα είναι 31% (αρκετά) και 69% (πολύ) ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για την περιφέρεια είναι 43% και 53%.
Το μικρομεσαίο φαρμακείο λοιπόν αποτελεί κέντρο επιρροής άρα μπορεί να αποτελέσει και κέντρο πληροφόρησης του κοινού.
Σε μια περίοδο που τα δημόσια οικονομικά αλλά και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί είναι περιορισμένοι, το φαρμακείο μπορεί να αποτελέσει πηγή ενημέρωσης για φαινόμενα που πρέπει να εξαλειφθούν όπως η πολυφαρμακία, η υπερβολική χρήση των αντιβιοτικών, η ορθή χρήση των φαρμάκων, η αύξηση της χρήσης των γενοσήμων κλπ.
Ζητημάτων δηλαδή που αποτελούν θέματα αιχμής για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη και για την χάραξη μιας σύγχρονης πολιτικής υγείας.
Χρειάζεται λοιπόν μια αλλαγή στον προσανατολισμό της πολιτικής που χαράζει η Πολιτεία. Οι μέχρι πρότινος πολιτικές ηγεσίες εξαντλούσαν την προσπάθεια τους στην επιβολή μέτρων εκφοβισμού και προστίμων των φαρμακοποιών αλλά και των γιατρών. Εμείς ζητάμε από την Πολιτεία να επενδύσει στην ανταμοιβή των υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει ο Φαρμακοποιός προς το κοινό. Είναι σίγουρο ότι οι οικονομίες κλίμακας που θα προκύψουν θα έχουν καλύτερα και πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, στον τομέα του εξορθολογισμού των δαπανών για την υγεία.
Ας μην ξεχνάμε ότι η καταπολέμηση της πολυφαρμακίας και η ορθή χρήση των αντιβιοτικών ή ακόμη καλύτερα η αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων και δη των ελληνικών και αναγνωρισμένων, έχουν άμεση σχέση με την μείωση των ημερών νοσηλείας και τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης.
Η αποστροφή της μελέτης του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (Κ.Σουλιώτης, Απρίλιος 2014) χαρακτηρίζει απόλυτα την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε πλέον: «Αποδεικνύεται λοιπόν, πως, από ένα σημείο κι έπειτα, περαιτέρω συρρίκνωση της συγκεκριμένης αγοράς προκαλεί μεγαλύτερη ζημία στα συνολικά δημόσια έσοδα σε σύγκριση από τα άμεσα δημοσιονομικά οφέλη από τη μείωση της σχετικής δημόσιας δαπάνης».
Επομένως η περίοδος των περικοπών για κοινωνικούς, ανθρωπιστικούς αλλά και οικονομικούς λόγους έχει τελειώσει. Σειρά έχει πλέον η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού και της εκπαίδευσης στις νέες συνθήκες τόσο των παρόχων υγείας όσο και των ίδιων των ασθενών.
KONTRANEWS ΚΥΡΙΑΚΗΣ