Ηλίας Χαλιγιάννης για το δημοψήφισμα: «Στους νέους του κλάδου μας»

Στους νέους του κλάδου μας

            Δε συνηθίζω να πολιτικολογώ. Οι απόψεις και τοποθετήσεις μου, είναι καθαρά προϊόν συνδικαλιστικής σκέψης από την οποία λείπουν οι αγκυλώσεις, οι “κληρονομιές” και τα κομματικά βαρίδια. Ασφαλώς και δεν αποτελώ την εξαίρεση του κανόνα. 

Απαλλαγμένοι από τέτοιοιυ είδους ιδεοληψίες και η πλειοψηφία των νέων μεταξύ 30 και 40 ετών, απότοκος μίας γενικότερης έλλειψης εμπιστοσύνης προς τις πολιτικές φιγούρες της πατρίδας μας. Βέβαια, η γενιά μου, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει λαμπρό πεδίο μελέτης για κοινωνιολόγους οι οποίοι θα ήταν σε θέση να ερμηνεύσουν με ποικίλους τρόπους τον ιδεολογικό αποπροσανατολισμό που τη χαρακτηρίζει προφανώς μέσα από μία υποκειμενική προσέγγιση, καθώς τα βιώματα μας στερούνται προηγούμενων ιστορικών και...

 

 

... πολιτικών γεγονότων, τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως παράγοντες συσχέτισης. Δε ζήσαμε Κατοχή. Δε ζήσαμε Εμφύλιο. Δε ζήσαμε Πολυτεχνείο. Δε ζήσαμε την πόλωση της μεταπολίτευσης. Δεν αναζητήσαμε τον κομματικό προστατευτισμό. Δε υπήρξαμε συμμέτοχοι στον εκβαρβαρισμό της καθημερινότητας εκείνης της εποχής.

            Αυτό που βιώνουμε όμως από την εγκαθίδρυση του μνημονίου και μετέπειτα, δεν είναι τίποτα άλλο από μία σχεδιασμένη προσπάθεια αυτοκαταστροφής της παραγωγικής δομής της ελληνικής κοινωνίας την οποία έχουμε την ατυχία να εκπροσωπούμε. Σε αυτή την πραγματικότητα έχουμε τον πρώτο λόγο. Την απάντηση στο ερώτημα “από πού προήλθαν όλα αυτά που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε τα 5 τελευταία χρόνια;” δε θα την αναζητήσω μέσα από λευκώματα, δοκίμια, ιστορικές αναδρομές και οικονομικές αναλύσεις από τις οποίες δε λείπουν οι κοκκινοβαμμένες και γαλαζοβαμμένες “πινελιές” στις σελίδες των συγγραφέων τους. Όταν η αλήθεια βάφεται κρύβεται. Είμαι όμως υποχρεωμένος να αναζητήσω μία κατάσταση ισορροπίας, η οποία εκτός από φυσιολογική, πρέπει να αποδειχθεί και αποτελεσματική, πέρα από τις επιφανειακές και γενικόλογες αναφορές στην “αποτελεσματικότητα”. Θεμιτή από τη σκοπιά της κοινωνικής ευημερίας.

            Η πραγματικότητα είναι μπροστά μας. Η συνέχισή της εξαρτάται από το συμβιβασμό με αυτήν. Ως πολίτες και νέοι επαγγελματίες, έχουμε βιώσει όχι μόνο την αναποτελεσματικότητα αλλα και τις συνέπειες μίας συγκεκριμένης καταστροφικής πορείας στο χώρο της υγείας. Μετατραπήκαμε σε πειραματόζωα μίας εισαγόμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής – που έχει ξεπεράσει ως προς την αιτιολόγηση της τις αδυναμίες του αστικού φιλελευθερισμού – η οποία εφαρμόστηκε σε όλο το φάσμα του κοινωνικού ιστού, μέσα από την πιο επίμονη, ακραία και μανιώδη εκδοχή της, από αυτούς που μέχρι και σήμερα αρνούνται να δεχθούν οτι έχουν αποτύχει παταγωδώς και με περίσσειο πολιτικό θράσος επανεμφανίζονται ως τιμητές της.

            Θεωρώ υποχρέωσή μου λοιπόν να καταθέσω την άποψη μου, ως νέος επαγγελματίας και συνδικαλιστής, απέναντι στα νέα μέλη ενός κλάδου για τα οποία αγωνίστηκα μαζί με το σημερινό Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο του, τα δύσκολα αυτά χρόνια, έχοντας ως μοναδικό μου όπλο μία ξεκάθαρη και πάγια θέση, από τον άξονα της οποίας δεν παρέκλινα ποτέ σε όλα τα ζητήματα που αφορούν ενέργειες για τη διασφάλιση της επιβίωσής του.

            Η συγκατάθεση στο ΝΑΙ, το μόνο που θα καταφέρει είναι να μεταθέσει το μοιραίο στο άμεσο μέλλον. Κάτι τέτοιο δεν μου επιτρέπει η συνείδησή μου να πράξω. Επειδή λοιπόν δε θεωρώ τον εαυτό μου τόσο δειλό έτσι ώστε να μην τολμήσω απολύτως τίποτα, επιλέγω συνειδητά ΟΧΙ. Γνωρίζω οτι αναλαμβάνω ένα ρίσκο, από το οποίο όμως δεν απουσιάζει η έννοια της “μετεξέλιξης” και της “αντικατάστασης”, σε ένα αύριο το οποίο η γενιά μας δε φοβάται πλέον να αντιμετωπίσει.

Καλή δύναμη…

Χαλιγιάννης Ηλίας
Φαρμακοποιός