Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Ανδρέας Σοφιανόπουλος: «ΣΥΡΙΖΑ, η επιστροφή των Τζεντάι στα παλιό καλό ΠΑΣΟΚ»

«Όποιος έχει στοιχεία,στον εισαγγελέα» ανέκραζε ο πρωθυπουργός της ευρωπαϊκής προοπτικής κος Σημίτης. Και ας είχε εγκλωβιστεί όλο του το περιβάλλον σε πολιτική μούχλα. Τι να πρωτοθυμηθούμε. Τσουκάτο, Πανταγιά, Νεονάκη, Μαντέλλη, Παπαντωνίου, Πάχτα και τόσους άλλους, καθένας και ένα καραμπινάτο γεγονός διαπλοκής και διαφθοράς.

Έτσι τώρα και ο Αλέξης του πρώτη φορά αριστερά. «Όποιος έχει άλλη λύση να μου την πεί», ανέκραξε και αυτός κατ'αναλογία. Και ας μας είχε παραμυθιάσει τόσα χρόνια περί του αριστερού μονοπατιού προς την απελευθέρωση από τα μνημόνια. Και ας άφηνε να αιωρείται ότι υπάρχει πλαν β και ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ. Και ας «στόλισε» με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, που έκαναν ότι και αυτός, τις πολιτικές κότες.

Παλιότερα,ο μέντορας του, Ανδρέας Παπανδρέου, όποτε στριμώχνονταν πολιτικά...




... για την αφερεγγυότητα των υποσχέσεων του, για την διαφθορά των συνεργατών του, για την δεξιά πολιτική του, τα έριχνε όλα στον εφιάλτη Μητσοτάκη και στην κακή δεξιά.

Κατ' αναλογία και ο Αλέξης μας, πρώτη φορά αριστερά, συγκρίνει το δικό του μνημόνιο με τα παλιά και το βρίσκει «ελαφρύτερο» και ζητά την ψήφο μας για να απαλλάξει την χώρα από το διεφθαρμένο παρελθόν που ευθύνεται 40 χρόνια δήθεν, για την δική του πολιτική ανεπάρκεια, για την δική του προδοσία σε ότι δήθεν πίστευε.

Λίγα γαρύφαλλα στην Καισαριανή, λίγος πολιτικός όρκος, λίγο παπατζιλίκι σαν του πρωτομάστορα Ανδρέα περί διαπλεκομένων και εγένετο αριστερός ηγέτης.
Και ήρθε σήμερα η δήλωση του Κουβέλη που προδιαγράφει την οριστική νίκη των δυνάμεων του δεξιόστροφου «αριστερού» ευρωπαϊσμού στο μπλόκ των δυνάμεων της αριστεράς όπως το οραματίστηκε από το 2004 ο Αλέκος Αλαβάνος σε πείσμα των απογόνων του Κύρκου..Πήραν ρεβάνς οι ροζ με τις πλάτες του Τσίπρα και ο κύκλος έκλεισε.Έτσι εξηγείται η εξαπάτηση του Αλαβάνου το 2010 που τον ανάγκασε σε αποχώρηση.Λάθος του η επιλογή,λάθος του και η εξακολουθούμενη σιωπή.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέδειξε χτες ανάγλυφα την αμετάκλητη μετατροπή ενός αριστερού εγχειρήματος σε μια συντηρητική σοσιαλδημοκρατική γκρούπα που φιλοδοξεί απλά να νέμεται την διεφθαρμένη αστική εξουσία σε συνεργασία η εναλλαγή με τον άλλο βασικό πυλώνα του συστήματος την ΝΔ.

Πρόλαβε ο Αλέξης μας να αποκαταστήσει και την σύζυγο ,μια μέρα πριν παραιτηθεί.Το έκαναν τόσοι άλλοι νωρίτερα.Μέχρι δάσκαλοι μετατράπηκαν σε εξπρές χειρούργους. Πρόλαβε να δώσει και επιχορήγηση και στον Μέγαρο Μουσικής. Εξ ου και τα διθυραμβικά σχόλια του «ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗ» για το νέο αστέρι που ανατέλλει, για τον υπεύθυνο πολιτικό που έθεσε την χώρα πάνω από το κόμμα.(την ξενόδουλη ελληνική αστική τάξη δηλαδή πάνω από το λαό και τη δημοκρατία).

Φαίνεται πως ο λαός μας αυτό ζητούσε. Ένα νέο πρόσωπο, που θα υποσχεθεί τα πάντα, δεν θα κάνει τίποτα, και θα δικαιολογήσει την αποτυχία του στο υπέρτατο δόγμα Ανδρέα Παπανδρέου «άλλο το εφικτό και άλλο το επιθυμητό».

Αυτό ζητά μάλλον και ο μέσος Έλληνας.Κάποιον να του δώσει την ευκαιρία να εκφράσει το «γαμώτο του» και μετά τα κεφάλια μέσα. Φρέντο και παράπονα. Οι λύσεις που περιλαμβάνουν κινηματικές διαδικασίες είναι επίπονες και αβέβαιες. Κάλλιο πέντε και στο χέρι.

Το νέο ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Με Μάρδα, Σπίρτζη, Σαγιά, Κουβέλη, Πάντζα, και όποιον άλλον συστρατευθεί. Και Χριστοδουλάκη παρεμπιπτόντως,ξεχάσαμε τις καταγγελίες για το σουάπ του 2002.

Αλλά για όλα φταίει η Ζωή. Που επειδή κινείται εκτός μέσων όρων της γνωστής ελληνίδας «δούλας και κυράς» δίνεται απεγνωσμένη προσπάθεια από όλα τα συστημικά ΜΜΕ να διακορευθεί με κάθε τρόπο. Και ας μην παίρνει ποτέ απάντηση ούτε για όσα καταγγέλει, ούτε για όσα κρίνει με στέρεα πάντα επιχειρήματα.

Πανούσης λοιπόν, ο προάγγελος του Μπάρμπα Φώτη. Εντεταλμένος σε συγκεκριμένη υπηρεσία εντός σχεδίου. Που ξεκινά από την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ λόγω δήθεν ευαισθησίας στο θέμα της ΕΡΤ, και καταλήγει στο παίγνιο για τον θώκο του Προέδρου Της Δημοκρατίας και τις ψηφοφορίες στην Βουλή που οδήγησαν στις εκλογές της 25ης Γενάρη.
Τελικά πολύ κότσος πιάστηκε ο Σαμαράς.Τον τύλιξαν οι εντολοδόχοι του σε μια κόλλα χαρτί και τον πέταξαν στον κάλαθο των πολιτικών αποβλήτων.

Και τα συστημικά μέσα φυσικά πέρασαν στα ψιλά τη δήλωση του Τσακνή, προέδρου της ΕΡΤ, ότι δόθηκε πολιτική εντολή να μην μεταδοθεί από το κρατικό κανάλι η συνέντευξη της Ζωής. Και ας κρεμόταν στα κάγκελα τον Ιούνη του 2012 για τα δικαιώματα των εργαζομένων στην ΕΡΤ. Άραγε κάποιοι από αυτούς αισθάνθηκαν έστω λίγη αιδώ για τον αποκλεισμό?

Σαν το λαό και ο φαρμακευτικός κόσμος.Κουρασμένος,πικραμένος, διαλυμένος, κατακερματισμένος,αλληλοσπαραγμένος έχει παραδοθεί στην στείρα λογική της αντιπροσώπευσης μέσω συνεντεύξεων,επικοινωνιακών τρίκ,φιεστών, και δήθεν λύσεων συννένωσης εντός της άρχουσας λογικής της ευρωζώνης που προσπαθεί να επιβάλλει την κατάργηση του επαγγέλματος. Και υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι γκουρού εντός κλάδου που αυτό το ονομάζουν ,σύγχρονο φαρμακείο. Όποια φωνή τοποθετηθεί υπέρ κινηματικών διαδικασιών,όποια φωνή αμφισβητήσει τον βούρκο στον οποίο έχουμε βουτηχτεί και οδεύουμε ολοταχώς προς τον σκοτεινό πάτο του, απαξιώνεται, ακριβώς όπως η Ζωή.
THERE IS NO ALTERNATIVE. αυτή είναι η μόνιμη επωδός, γαρνιρισμένη με τα σκιάχτρα του διευρυμένου, της οικονομικής δυσπραγίας κλπ.

Και όμως κινείται, φώναξε κάποιος πριν από αιώνες.και δικαιώθηκε.
Και όμως η κοινωνία θα ξανακινηθεί κινηματικά και μάλιστα σύντομα

ΥΓ. Με θλίβει το γεγονός πως επιστήμονες από οργή σκέφτονται να ψηφίσουν πολιτικά εκτρώματα όπως το δήθεν προφήτη Λεβέντη. Όχι άλλο πολιτικό ξεπεσμό ρε παιδιά. Καταλαβαίνω την οργή και την απογοήτευσή σας, αλλά έλεος. Για σκεφτείτε και τι πολιτικό πολτό θα κουβαλήσει μαζί του στην χιλιοταλαιπωρημένη μας Βουλή. Μήπως κινούμενοι σε τέτοιες επιλογές κάνουμε χώρο για γρήγορη κατάλυση της δημοκρατίας?προβληματιστείτε....


ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ