Μία ομάδα από 446.763 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 61.460 με οξύ έμφραγμα
του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) έδειξε ότι η λήψη οποιασδήποτε δόσης μη στεροειδών
αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) για μία εβδομάδα, ένα μήνα ή περισσότερο
από ένα μήνα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο ΟΕΜ.
Με τη χρήση μιας έως
επτά ημερών η πιθανότητα αυξημένου κινδύνου ΟΕΜ ήταν για:
- σελεκοξίμπη 92%
- ιβουπροφαίνη 97% και
- για τη δικλοφαινάκη, τη ναπροξένη και τη ροφεκοξίμπη 99%
Οι αντίστοιχος σχετικός κίνδυνος (95%
διάστημα αξιοπιστίας) ήταν 1,24 (0,91 έως 1,82) για τη σελεκοξίμπη, 1,48
(1,00 έως 2,26) για ιβουπροφαίνη, 1,50 (1,06 έως 2,04) για δικλοφενάκη,
1,53 (1,07 έως 2,33) για ναπροξένη και 1,58 (1,07 έως 2,17) για τη
ροφεκοξίμπη.
Μεγαλύτερος κίνδυνος ΟΕΜ τεκμηριώθηκε για υψηλότερη δόση
ΜΣΑΦ. Με τη χρήση για περισσότερο από ένα μήνα, ο κίνδυνος δεν φαίνεται
να υπερβαίνει τον κίνδυνο που σχετίζεται με βραχύτερη διάρκεια χρήσης.
Συμπερασματικά:
Όλα τα ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένης της ναπροξένης,
βρέθηκαν να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΟΕΜ. Ο κίνδυνος
ΟΕΜ με σελεκοξίμπη ήταν συγκρίσιμος με εκείνον των παραδοσιακών ΜΣΑΦ και
ήταν χαμηλότερος από ό, τι για τη ροφεκοξίμπη. Ο κίνδυνος ήταν
μεγαλύτερος κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα χρήσης ΜΣΑΦ και σε
υψηλότερες δόσεις.
BMJ. 2017;357(j1909)
πηγή: http://www.hcs.gr/