Δυνάμει του άρθρου 2 του Β.Δ. 748/1966 «Περί κωδικοποιήσεως, καταργήσεως,
τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των διατάξεων της κειμένης νομοθεσίας περί
εβδομαδιαίας και Κυριακής αναπαύσεως και ημερών αργίας» ορίζεται ότι: «2. Κατά
τας Κυριακάς και τας εν τω άρθρω 4 του παρόντος οριζομένας αργίας και υπό
τας εν τω παρόντι διακρίσεις απαγορεύεται
εις τους εν τω Κράτει οπαδούς παντός θρησκεύματος πάσα βιομηχανική, βιοτεχνική
και πάσα επαγγελματική εν γένει
δραστηριότης.»
Η δε παρ. 5 του άρθρου 7 ορίζει ότι «5. Ως
προς τα Φαρμακεία ισχύουν και κατά τας Κυριακάς και κατά τας ημέρας αργίας
αι εκάστοτε διατάξεις περί διημερεύσεως και διανυκτερεύσεως τούτων.».
Τέλος, δυνάμει του
άρθρου 17 ορίζεται ότι «Πας εργοδότης,
διευθυντής, διαχειριστής, επιτετραμμένος ή ιδιοκτήτης εργασίας παραβαίνων εκ
δόλου ή εξ αμελείας τας διατάξεις του παρόντος, ως και των επί τη βάσει τούτου
εκδιδομένων αποφάσεων, τιμωρείται, εάν δε προβλέπεται εις έτερον νόμον
αυστηροτέρα ποινή, δια των κάτωθι ποινών:…».
Με τη δε διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 31
του Ν. 3904/2010 (ΦΕΚ Α΄ 218/23.12.2010) όλες
οι παραβάσεις των διατάξεων του Β.Δ. 748/1966 τιμωρούνται με πρόστιμο μέχρι
τριών χιλιάδων (3.000) ΕΥΡΩ.
Δυνάμει
λοιπόν των ως άνω διατάξεων καθίσταται απολύτως σαφές ότι τα φαρμακεία
παραμένουν υποχρεωτικώς κλειστά την Κυριακή, εκτός των φαρμακείων που
εφημερεύουν.
Το ωράριο λειτουργίας
των φαρμακείων επουδενί ταυτίζεται ή επηρεάζεται από το ορισθέν ωράριο
λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων. Είναι άλλωστε διαφορετικές οι διατάξεις
που ρυθμίζουν τη λειτουργία των φαρμακείων και των εμπορικών καταστημάτων.
Συνεπώς
οιαδήποτε νομοθετική διάταξη επιτρέπει τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων
την Κυριακή, ουδόλως επηρεάζει ή επιτρέπει τη λειτουργία των φαρμακείων αυτή
την ημέρα.
Ο Νομοθέτης προέβη από
την πρώτη στιγμή στην πρόβλεψη ειδικών ρυθμίσεων για τη λειτουργία των
φαρμακείων, αποδεχόμενος ότι τα φαρμακεία αποτελούν ιδιότυπα καταστήματα, στα
οποία συνδυάζεται η εμπορική εκμετάλλευση με την υπεύθυνη επιστημονική
δραστηριότητα.
Η εν λόγω παραδοχή έχει
γίνει αποδεκτή από τη νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1804/2017,
228-29, 420-24/2014). Έτσι σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 229/2014 απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ έγινε δεκτό ότι «τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές
επιχειρήσεις, αλλά ιδιότυπα καταστήματα, στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη
επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική
εκμετάλλευση. Περαιτέρω, εκ του
λόγου ότι τα διατιθέμενα στα φαρμακεία αγαθά, αναγκαία για τη διαφύλαξη και την
αποκατάσταση της ανθρώπινης υγείας, είναι ζωτικής σπουδαιότητος για το
κοινωνικό σύνολο, υφίσταται έντονο κρατικό ενδιαφέρον για τη ρύθμιση τόσο της
ασκήσεως όσο και της προσβάσεως στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, το οποίο
συνδέεται αρρήκτως με την προστασία της δημόσιας υγείας. Συνεπώς, η εξασφάλιση της βιωσιμότητος των φαρμακείων,
και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας τους εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού,
καθώς και η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή τους σε ολόκληρη την Χώρα,
προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του
συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους
δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών…»
Καθίσταται συνεπώς
σαφές ότι η λειτουργία ενός φαρμακείου την Κυριακή αποτελεί ποινικό αδίκημα,
καθώς επίσης πειθαρχικώς ελεγκτέα παράβαση σύμφωνα με τον Κώδικα Φαρμακευτικής
Δεοντολογίας για τον αδειούχο φαρμακοποιό.
Τα ανωτέρω έχουν
μνημονευθεί και προ τριών (3) ετών ακριβώς στο υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου Π.Φ.Σ.
3573/19.12.2014 έγγραφο της Νομικής Υπηρεσίας του Π.Φ.Σ. «Υποχρεωτική αργία Κυριακής».
Είμαστε στη διάθεσή σας
για κάθε διευκρίνιση.
Με εκτίμηση
Ηλίας
Δημητρέλλος
Νομικός
Σύμβουλος Π.Φ.Σ.